BALIKESİR MERKEZ İLÇEDE DAVRANIŞSAL TARIM COĞRAFYASI

Yıl 2018, Cilt: 23 Sayı: 40, 101 - 122, 24.12.2018

Alpaslan Aliağaoğlu , Yiğit Aslantekin

Öz

Tarım en yaygın ve önemli ekonomik faaliyetlerden
biridir. Türkiye tarımsal faaliyetler bakımından önemli bir ülkedir. Her
ekonomik faaliyet gibi tarım sektörünün de bir takım sorunları vardır. Bu
sorunlar son zamanlarda artış göstermiştir. Bu çalışmada Balıkesir merkez ilçe
mahallelerinde tarımsal sorunlar davranışsal bakış açısından ele alınmaktadır.
Çalışma seçkisiz örnekleme yöntemi ile ele alınmış, 93 mahalle muhtarı ile
görüşülmüştür. Görüşmelerde yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılmış,
sonuçlar analiz edilirken Miles ve Huberman yöntemi kullanılmıştır. Sonuçta
görülmektedir ki  Balıkesir merkez ilçede
tarımsal faaliyetlerin bir takım sorunları vardır. Girdi maliyetlerinin yüksek
olmasına rağmen çıktı ücretlerinin düşük olması tarımsal işletme sahiplerini zora
sokmaktadır. Akaryakıtın yüksek vergi oranı ve akaryakıt fiyatlarında sürekli
artış yaşanması neticesinde çiftçiler ihtiyaç duydukları makine gücüne
ulaşmakta zorluk yaşamaktadırlar. Gübre ve yem fiyatlarındaki pahalılık
sebebiyle tarımsal işletmelerden yeterli verim alınamamaktadır. Elde edilen
hasat ürünü, süt ve diğer hayvansal ürünlerin de yeterli derecede kâr
getirmemesi ekonomik çarkın tıkanmasına neden olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Tarım, coğrafya, davranışsal yaklaşım, sorunlar

Kaynakça

• Açıkgöz, H., Özkan, B., Kızılay, H. (2005). “Tarımsal Üretimde Çiftçi Davranışları: Çiftçiliği Uygulama Ölçeği (FIS)”, Bahçe 34 (2), s. 63-71. Aitken, S.C., Cutter, S.L., Foote, K.E., (1989). “Environmental Perception and Behavioral Geography”, Geography in America, (Ed. Gary L., Gaile ve Cort J. Willmont) s. 219-238, Merril Publishing Company, Columbus.Aktaş, E., İpek, S., Işık S. (2010). "Türkiye'de Tarım Sektöründe Kullanılan Mazota Yönelik Vergi ve Destekler", Tarım Ekonomisi Dergisi. 16 (1), 19-24.Alçiçek, A., A, Kılıç., V, Ayhan., M, Özdoğan. (2010). "Türkiye’de Kaba Yem Üretimi ve Sorunları". Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi. (1071- 1080). Ankara.Anonim. (2003). Zirai ve İktisadi Rapor (2001-2002). Türkiye Ziraat Odaları Birliği. Ankara.Artukoğlu, M. (1987). Türkiye'de Tarım Arazilerinde Arazi Parçalanması Sorunu ve Konuya İlişkin Bazı Öneriler. Çiftçi ve Köy Dünyası Dergisi, 26(27), 26-29.Dellal, İ., Özat, E.H., Özüdoğru, T. (2007). Tarımda Mazot Kullanımı ve Mazot Destekleri. Çalışma Raporu. Ankara.Doğan, Z., Arslan, S., Berkman, N.A. (2015). Türkiye’de Tarım Sektörünün İktisadi Gelişimi ve Sorunları: Tarihsel Bir Bakış. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (1), 29-41.Doğanay, H., Coşkun, O. (2012). Tarım Coğrafyası. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.Doğanay, H. (2014). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Gazi Büro Kitabevi. Ankara.Doğanay, H. (2017). Coğrafya Bilim Alanları Sözlüğü. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.Dinler, Z., 1996. Tarım Ekonomisi. Ekin Kitabevi. Bursa.DPT, 2001. Gıda Sanayi Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara.Duman, M., Gözüaçık, C., Karaca, V., Mutlu, Ç. (2008). “Süne Mücadelesinde Çiftçi Davranışları: Adıyaman - Diyarbakır - Mardin- Şanlıurfa Örneği”. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 12 (4), s. 65-71.Emeksiz, F., Albayrak, M., Güneş, E., Özçelik, A., Özer, O.O. ve Taşdan, K. (2005). Türkiye’de Tarımsal Ürünlerin Pazarlama Kanalları ve Araçlarının Değerlendirilmesi. Türkiye Ziraat Mühendisleri Odası Yayınları, Ankara.Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu. (2016). Petrol ve Lpg Piyasası Fiyatlandırma Raporu. 12 Temmuz 2 017 tarihinde http://www.epdk.org.tr/ TR/Dokumanlar/Petrol/ Yayınlar Raporlar/Fiyatlandirma adresinden erişildi.Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Tarım Arazilerinin Miras Yoluyla Bölünmesi Sona Erdi. 6 Kasım 2017 tarihinde http://www.tarim.gov.tr/ Sayfalar/ Detay.aspx? OgeId=412&Liste=Haber adresinden erişildi.Gün, A.S. (1996). Türkiye'de Uygulanan Toprak Toplulaştırma Yöntemlerinin Karşılaştırılması İzmir ve Şanlıurfa Örneği. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.Gündoğmuş, E. (1995). "Türkiye'de 1980-1990 Döneminde Tarımsal Üretim Değeri ve Tarımsal Kredi Miktarlarının Bölgeler İtibariyle Karşılaştırılması". Kooperatifçilik Dergisi, 48-49.Güneş, H. H., Aydemir, C. (2005). "Türkiye'de Tarım Topraklarının Mülkiyet Yapısı ve Tarihsel Süreçteki Değişimde Diyarbakır Örneği". Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (12), 74-86.Hart, P. W.E., (1980). “Problems and Potantialities of Behavioral Approach to Agricultural Location”, Geografiska Annaler, Series B, Human Geography, Vol 62, No 2, pp. 99-107. Holoway, L.E.,Ilbery, B.W. (1996). “Farmers’ attitudes to ward environmental change, particularly global warming, and adjustment of crop mix and farm management”, Applied Geography,Vol. 16, No. 2, pp. 159-171. Holt-Jensen, A. (2017). Coğrafya, Tarihi, Felsefesi ve Temel Kavramları, İdil Yayıncılık, İstanbul.Ilbery, B.W. (1985). Agricultural Geography, A Socialand Economic Analysis, Oxford University Press, New York.Karabulut, A., Ergül, M., Ak, İ., Kutlu, R.H., Alçiçek, A. 2000. Karma Yem Endüstrisi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. (985-1008). Ankara.Keyder, Y., Yenal, Ç. (2013). Bildiğimiz Tarımın Sonu Küresel İktidar ve Köylülük. İletişim Yayınları, İstanbul.Özgüç, N., Tümertekin, E. (2000). Coğrafya, Geçmiş, Kavramlar, Coğrafyacılar, Çantay Kitabevi: İstanbul.Saygılı, R. (2015). 29 Ağustos 2017 tarihinde http://cografyaharita.com/haritalarim/ 2a_balikesir_ili_fiziki_haritasi.png adresinden erişildi.Singh, J., DHİLLON, S.S. (2004). Agricultural Geography. Tata McGraw-Hill Publishing Company Limited. New Delhi.Subaşı, S. O., Aydın, O., Uysal, O., Demirtaş, M. (2014). Türkiye'de Gübre Tüketimindeki Değişimler. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. (81-96). Samsun.Tağıl, Ş. (2003). Balıkesir Ovası ve Yakın Çevresinin Fiziki Coğrafyası. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Balıkesir.T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. (2015). Tarımsal Veriler. Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü Yayını.Temel, M. (2013). Kırsal Alanların Korunarak Kalkınmasında ve Planlanmasında Bir Araç Olarak Arazi Toplulaştırması: Avrupa Birliği-Türkiye Karşılaştırması. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.Tümertekin, E., Özgüç, N. (2012). Ekonomik Coğrafya, Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı. (2017). İstihdam İzleme Bülteni.TUİKa. (2016). Hayvancılık İstatistikleri, 2 Eylül 2017 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/ bitkiselapp/bitkisel.zul adresinden erişildi.TUİKb. (2016). Hayvancılık İstatistikleri, 20 Ağustos 2017 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/hayvancilikapp/hayvancilik.zul adresinden erişildi.TUİKc. (2017). Tarımsal Fiyat ve Ekonomik Hesaplar 6 Kasım 2017 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1004 adresinden erişildi.Türkiye Petrolleri. (2017). Pompa Fiyatları. 12 Temmuz 2017 tarihinde http://www 1.tppd.com.tr:81/SitePages/PompaFiyatlari.aspx adresinden erişildi. TÜSİAD. (2008). Türkiye’de Su Yönetiminin Durumu: Sorunlar ve Öneriler. Sürdürülebilir Su Yönetimi Konferansı. İstanbul. Zengin, M., Gezgin S. (2013). "KOP Bölgesi Tarım Topraklarının Problemleri ve Çözüm Yolları". Ulusal KOP Bölgesel Kalkınma Sempozyumu. (260-271). Konya.