TÜRKİYE'DEKİ RÜZGAR ENERJİ SANTRALLERİ DAĞILIŞININ COĞRAFİ PERSPEKTİFTEN ANALİZİ

Yıl 2020, Cilt: 25 Sayı: 43, 167 - 182, 28.06.2020

Adnan Pınar , Adnan Buldur , Tahir Tuncer

https://doi.org/10.17295/ataunidcd.662785

Cited By: 4

Öz

Enerji tüketimi her yıl artan Türkiye, bu enerji ihtiyacını büyük ölçüde ithal karbon kaynakları ile karşılamaktadır. Bu kaynaklar ülkenin ekonomik dengelerini olumsuz etkilerken, ekolojik ve jeopolitik sorunları da beraberinde getirmektedir. Bu sorunların çözümünde ve enerji ihtiyacının karşılanmasında en önemli yerli kaynaklardan birini de rüzgâr enerjisi oluşturmaktadır. Yapılan bu çalışmada; Türkiye’deki rüzgâr enerji santrallerine ait türbinlerin noktasal konumları ve güç miktarları tespit edilerek bunların coğrafi dağılımlarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu amaçla literatür taramaları yapılmış ve ardından konumları açık kaynak erişiminde bulunmayan 3089 adet rüzgar türbini uydu görüntüleri üzerinden sayısallaştırılarak, bunların güç miktarları tespit edilmiştir. Oluşturulan veri tabanı daha sonra beşeri ve fiziki katmanlar ile analiz edilerek Türkiye’deki rüzgâr santrallerine ait türbinlerin coğrafi dağılımları ortaya konulmuştur. Buna göre Türkiye’deki rüzgâr potansiyelinin çok yüksek olduğu alanların yeterince değerlendirilemediği ve mevcut kurulumların potansiyelin çok altında olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Rüzgâr enerji santrali, Türkiye’de rüzgâr enerjisi, Yenilenebilir enerji

Kaynakça

• Aydın, İ. (2013). Balıkesir'de Rüzgâr Enerjisi. Doğu Coğrafya Dergisi(29), 29-50.
• Bilgili, M., Şahin, B., & Şimşek, E. (2010). Tükiye'nin Güney, Güneybatı ve Batı Bölgelerindeki Rüzgâr Enerjisi Potansiyeli. Isı Bilimi ve Tekniği Dergisi(30), 1-12.
• Çetin , S., Turan, E., & Bayrakdar, E. (2019). Türkiye’nin Güneş Enerjisi Politikaları. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(2), 949-968.
• Doğanay, H. (1991). Enerji Kaynakları. Atatürk Üniversitesi Yayınları No:707, Kazım Karabekir Eğitim Yayını No:18. Erzurum.
• Hayli, S. (2001). Rüzgâr Enerjisinin Önemi, Dünya'da ve Türkiye'deki Durumu. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 1-26.
• İlkılıç, C., Aydın, H., & Behçet, R. (2011). The current status of wind energy in Turkey and in the world. Energy Policy(39), 961-967.
• Kapluhan, E. (2017). Rüzgâr Enerjisi Uygulamalarına Bir Örnek: Sincik (Adıyaman) Rüzgâr Enerji Santrali. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(50), 305-322.
• Kılıç, Ç., Yılmaz, M., & Sarı, R. (2017). Rüzgâr Enerji Sistemlerinin Sosyal Kabul Dinamiklerini Anlamak. Coğrafi Bilimler Dergisi, 15(2), 135-156.
• Koç, A., Yağlı , H., Koç, Y., & Uğurlu, İ. (2018). Dünyada ve Türkiye’de Rüzgâr Enerjisi Durumunun Genel Değerlendirilmesi. Mühendis ve Makina, 59(692), 86-114.
• Özgener, Ö. (2002). Türkiye'de ve Dünya'da Rüzgâr Enerjisi Kullanımı. DEÜ Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 4(3), 159-173.
• Özşahin, E., & Kaymaz, Ç. K. (2013). Rüzgâr Enerji Santrallerinin (RES) Yapım Yeri Seçimi Üzerine Bir CBS Analizi: Hatay Örneği. TÜBAV Bilim Dergisi, 6(2), 1-18.
• Sarı, E., Bayram Arlı, N., & Aydemir, M. (2019). Rüzgâr Enerjisi Ölçeğinin Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Analizi. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE)(40), 382-392.
• Şenel, M. C., & Koç, E. (2015). Dünyada ve Türkiye’de Rüzgâr Enerjisi Durumu-Genel Değerlendirme. Mühendis ve Makina, 56(663), 46-56.
• Topuz, H., Yılmaz, H., & Ersoy, H. A. (2016). Küresel Enerji Lojistiği Bağlamında Türkiye’nin Merkez Ülke Olma Arayışı ve Yenilenebilir Enerji Kaynakları Açılımında Fosil Enerji Saplatısı. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(CİEP Özel Sayısı), 912-952.
• Türkeş, M., Sümer, U., & Çetiner, G. (2000). Küresel İklim Değişikliği ve Olası Etkileri. Çevre Bakanlığı, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi Seminer Notları, (s. 1-17).
• Türkiye Rüzgâr Enerjisi Birliği. (2019). Türkiye Rüzgâr Enerjisi İstatistik Raporu.