19 yy. sonlarında ortaya çıkan sembolizm, fotoğraf sanatında da
karşılığını bulur. Sanatçının öznel duygu durumlarının ifadesinde etkin bir
anlatım dili haline gelir. Resim sanatının etkisi ile başlayan fotoğrafta
sembolizm, fotoğrafta anlamın yüzeydeki ton ve ışık değerlerinde belirlenmesi
ile karşılık bulur. Anlam, tarihsel süreçte figür ve mekanın öznel bir tutumla
bütünde muğlaklaşarak değişim gösterir. Bu türden bir değişim teknik olanaklar,
fotoğraçıların konusunu ele alışının değişimi ve düşünce bazlı fotoğrafik
üretimlerin yoğunlaşması ile ilişkili değerlendirilebilir. Fotoğrafta sembolizm
günümüzde tam bir akım özelliği göstermese de çağdaş fotoğrafik
kompozisyonlarda tamamen veya kısmen varlık gösterir. Sembolik etkilere
sahip Nazif Topçuoğlu’nun fotoğrafları Joel Peter Witkin ile benzerlikler gösterir.
Witkin’in fotoğrafları bilinçdışına ilişkin metaforlar sunarken, Topçuoğlu’nun
fotoğrafları Rönesans kompozisyonlarını yerel hikayeler ve feminist söylem ile
birleştirir. İki yaklaşımda da metaforik bağlamlar sembolizmin önceki
dönemlerine göre daha yoğundur. Metaforik bağlamlar sanatçının estetize etme
kaygısından bilgiyi aktarma süreçlerine güncel olanla ilişki kuracak düzeyde
rol üstlenir. Fotoğrafta Sembolizmin gelişiminin bir diğer yönü nesne, mekan ve
kurgunun metaforik bağlamı oluşturma etkinliği olarak öne çıkar. Metaforik
bağlam tarihsel süreçte ton ve ışık değerlerinden; nesne, mekan ve kurguya
bağlı değişim göstererek çağdaş fotoğraf kompozisyonlarının sembolik etkilerini
belirler.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 28 Kasım 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 30 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.