YÜZ YÜZE VE UZAKTAN EĞİTİM İLE VERİLEN GRAFİK TASARIM PROJE DERSLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2021, Sayı: 37, 95 - 104, 29.03.2021

Halime Türkkan

https://doi.org/10.47571/ataunigsfd.877626

Cited By: 1

Öz

Tüm dünyada yaşanan salgın hastalık süreci eğitim sistemini de etkilemiştir. Bu çalışmada, Başkent Üniversitesi, Güzel Sanatlar Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, Görsel Sanatlar ve Tasarım Bölümü, Grafik Tasarımı Programı 2019-2020 Akademik Yılı Güz Dönemi’nde yüz yüze gerçekleştirilmiş GRA427 Grafik Tasarım proje V dersi ile 2019-2020 Akademik Yılı Bahar Dönemi’nde bu dersin devamı olan çevrimiçi gerçekleştirilmiş GRA428 Grafik Tasarım Proje VI derslerinde tasarlanan projelerin iki farklı eğitim sürecinde karşılaştırmaları yapılıp, yüz yüze ve uzaktan eğitim süreçlerinin grafik tasarım alanındaki etkilerinin araştırılması hedeflenmektedir. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma grubunu yüz yüze yürütülen Proje V ve uzaktan eğitim ile gerçekleştirilen Proje VI dersine devam eden 20 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma sonucunda, yüz yüze eğitimin öğrencilerin sosyalleşmesi ve motivasyonunda daha etkili olduğu, proje üretme aşamasında ders öğretim elemanının anlık yönlendirmelerinin daha güçlü hissedildiği, uzaktan eğitimde ise devam edilemeyen derslerin canlı ders kayıtları ile izlenebilme imkânın olduğu, çevrimiçi dönem sonu ders sergilerinin yoğun izleyici kitlesine sunulabildiği olumlu noktalar olarak ortaya çıkmış; yüz yüze proje dersinde derse gelemeyen öğrencilerin aynı dersi izleme olanağının olmadığı, zaman kullanımı ve maddi harcamanın daha fazla olduğu, uzaktan eğitimde ise sosyalleşme ve motivasyonun daha zayıf olduğu, öğrenci konsantrasyonunun da daha kısa sürede dağıldığı sonuçları ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yüz yüze proje dersi eğitimi, , uzaktan eğitim sürecinde proje dersi eğitimi, grafik tasarım

EVALUATION OF GRAPHIC DESIGN PROJECT COURSES THROUGH FACE TO FACE EDUCATION AND DISTANCE LEARNING

Öz

The pandemic process experienced all over the world has also affected the education system. The purpose of this study is to compare the projects produced in GRA427 (prerequisite course for GRA428) Graphic Design Project V course, which was held face to face in the Fall Semester of the 2019-2020 Academic Year with the projects designed in the online GRA428 Graphic Design Project VI course in the Spring Semester of the 2019-2020 Academic Year held by distance learning performed in Başkent University, Faculty of Fine Arts Design and Architecture, Department of Visual Arts and Design, Graphic Design Program. It is aimed to search the effects of face-to-face and distance education processes in the field of graphic design. This study is quantitative research. A correlational research type of searching model was used in this research. The research group consisted of 20 students attending Project V, a face-to-face course, and Project VI which was held by distance education. As a result of this research, it is revealed that face-to-face education is more effective in socialization and motivation of students, instantaneous guidance of the lecturer is felt stronger during the project production phase, that the courses that cannot be attended in distance education can be watched with live course recordings, online final course exhibitions can be presented to the intense audience. It was also revealed that students who could not attend the course in the face-to-face project course did not have the opportunity to follow the same course, their time management and financial expenditure were higher, socialization and motivation were weaker in distance learning, and student concentration was dispersed in a shorter time.

Anahtar Kelimeler

Face-to-face Design Project Course Training, Design Project Course Training in The Distance Learning Process, Graphic Design

Kaynakça

• Bozkurt, A. (2017). “Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Dünü, Bugünü Ve Yarını”. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. 3 (2), s. 85-124. Erişim Linki: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/403827 (Erişim Tarihi: 07.02.2021).
• Gökbulut, B. (2021). “Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Bakış Açısıyla Uzaktan Eğitim ve Mobil Öğrenme”. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi. Ankara: 11 (01), s. 160-177.
• Kaçan, A., Gelen, İ. (2020). “Türkiye’de Uzaktan Eğitim Programlarına Bir Bakış”. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi. (6) s. 11-21. Erişim linki: https://dergipark.org.tr/tr/pub/uebt/issue/53891/713456 (Erişim Tarihi: 06.02.2021).
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (20. Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
• Keskin, U. (2020, Nisan). “Azaltılmış Sanallık: Yüz Yüze Öğrenimin Sokratik Kökeni”. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi. Malatya: 7 (13), s. 54-67.
• Kırık, A. M. (2014). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi Ve Türkiye’deki Durumu”. Marmara İletişim Dergisi. İstanbul: 21, s. 73-94.
• Özkul, A., Girginer, N. (2014). “Uzaktan Eğitimde Teknoloji ve Etkinlik”. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 0 (3). Erişim linki: https://dergipark.org.tr/tr/pub/sakaefd/issue/11224/134156 (Erişim Tarihi: 07.02.2021).
• Passerini, K., Granger, M.J. (2000, Ocak). “A Developmental Model For Distance Learning Using The Internet”. Computers & Education. 34, s. 1-15.