BİR GECEKONDU BÖLGESİNDE 5-12 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARDA ENÜREZİS PREVALANSI VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Yıl 2005, Cilt: 8 Sayı: 1, 31 - 41, 18.02.2010

Belkıs Karataş Neşe Keleş

Öz

Araştırma enürezis görülme sıklı-
ğını belirlemek ve ortaya çıkmasında etkili
olabileceği tahmin edilen faktörlerin incelenmesi
amacıyla tanımlayıcı olarak, Mersin
ili Toroslar Belediyesi Kurdali gecekondu
mahallesinde yapılmıştır. Çalışmanın evreni,
Mersin Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu
Hemşirelik bölümü öğrencilerinin Ruh Sağ-
lığı ve Hastalıkları Hemşireliği dersinin
gereği olarak ev ziyareti yaptıkları 200 aileden
oluşmaktadır. Örnekleme ise, 5-12 yaş
grubu çocuğu olan 163 ailenin tümü alınmıştır.
Örneklemi oluşturan 163 ailede 5-12
yaş grubu toplam çocuk sayısı 300 olarak
belirlenmiş ve çocukların tümü alınmıştır.
Veriler araştırmacılar tarafından ilgili
literatür incelenerek oluşturulan soru formu
ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde
yüzdelik ve ki-kare kullanılmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre çocukların
%30’unda enürezis tespit edilmiştir. Enürezis
erkek çocuklarda daha fazla (%52.2)
bulunmuştur. Soy geçmişinde enürezis öykü-
sü olan çocuklarda enürezis görülme oranı
daha yüksek bulunmuştur.Annelerin büyük
çoğunluğu (%81.1) enürezisin normal olmadığını
belirtmiş, yalnızca % 16.7’si çözüm
bulmak amacıyla çocuklarını doktora götürmüştür.
Enürezisi olan çocukların annelerinin
çoğunluğu (%76.7) çocuklarının gece
altını ıslatmaması için akşamları sıvı
kısıtlaması ve geceleri tuvalete götürme gibi
bazı önlemler aldıklarını belirtmişlerdir. Bu
sonuçlar doğrultusunda gerekli önerilerde
bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Enürezis, enürezis prevalansı, yaş grubu

Kaynakça

• Amblung SR, Keating BJ, Kenner C ve et al. (2002). Genitourinary alterations. Edt: Potts NL, Mandleco BL. Pediatric Nursing, Delmar Thomson Learning, New York, 620- 622.
• Abalı O ve ark. (2003). İlköğretim çağı çocuklarında görülen enürezis semptomlarının sosyodemografik verilere göre değerlendirilmesi. 13. Ulusal çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları kongresi bildiri özetleri kitabı. Ankara.
• Buldukoğlu K (2000). Çocukluk ve ergenlikte görülen duygusal ve davranışsal bozukluklar. Edt: Nebahat Kum. Psikiyatri Hemşireliği El Kitabı, 2. Baskı, Birmat Matbaacılık, İstanbul.
• Gür E ve ark. (2004). Enuresis: Prevalance, risk factors and urinary pathology among school children in Istanbul, Turkey. Can G ve ark. ( 2004). Child abuse as a Pediatrics International. 46(1):58. result of enuresis. Pediatrics International.46(1):64.
• Ekşi A (2002). Psikososyal gelişme ve sorunlar. Edt: Olcay Neyzi, Türkan Ertuğrul. Pediatri 2, 3.Baskı, Nobel tıp kitabevleri, İstanbul.
• Erermiş S Aydın C (1999). Çocuk ruh sağlığı yönünden enürezis. Edt: Aysel Ekşi. Ben hasta değilim Çocuk sağlığı ve hastalıklarının psikososyal yönü, 1.Baskı, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul.
• Göktürk Ü (2000). Dışa atım bozuklukları. Edt: Özgür Polvan. Çocuk ve ergen psikiyatrisi, 1. Baskı, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul.
• Hayran O, Kayhan M, Ertuğrul E ve ark. (1991). Enürezis üzerine vaka-kontrol çalışması. Klinik gelişim, 4:946-9.
• Lotmann HB. (2000). Treatment of nocturnal enuresis in France. Presse Med. 20;29(18):987-90.
• Marugan de Miguelsans JM et al. (1996). An epidemiological analysis of the sequence of bladder control and nocturnal enuresis prevalence in the children of the province of Leon. An Esp Pediatr. 44(6):561-7.
• Kanaheswari Y. (2003). Epidemiology of childhood nocturnal enuresis in Malaysia. J Paediatr Child Health. 39(2):118-23.
• Kürtüncü M ve Gökdoğan F. (2003). Zonguldak ili sosyal hizmetler ve çocuk esirgeme kurumu çocuk yuvasında yaşayan 6-12 yaş grubu çocuklarda enurezis prevalansı ve bunu etkileyen faktörlerin bilinmesi. II. Ulusal ana çocuk sağlığı kongresi bildiri özetleri kitabı. Aka Ofset. İstanbul.
• Ouedraogo A et al. (1997). Epidemiology of enuresis in children and adolescents aged 5-16 years in Ouaga-dougou (Burkina Faso). Arch Pediatr. Oct;4(10): 947-51.
• Öge O (2001). Enuresis: point prevalence and associated factors among Turkish children. Turk J Pediatr. 43(1):38-43.
• Öztürk M. (2001). Çocukluk çağı ruhsal sorunları ve bozuklukları. Edt: Orhan Öztürk. Ruh sağlığı ve bozuklukları, 8. Baskı, Nobel Tıp Kitabevleri, Ankara.
• Pekcan H (1995). Adölesan ve okul sağlığı. Halk Sağlığı Temel Bilgiler, Editör: Bertan M, Ç. Güler Ç. H.Ü.Halk Sağlığı Vakfı Yayınları, Ankara.
• Piyasil V Udomsup J. (2002). Enuresis in children 5-15 years at Queen Sirikit National Institute of Child Health. J Med Assoc Thai. 85(1):11-6.
• Şahin O. (2000). Erzurum il merkezi ilkokul birinci sınıf öğrencilerinde enürezis sıklığı ve etkileyen faktörler. Özet Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, http://www.atauni.edu.tr /enstitu/tezler/halksagligi2.html erişim tarihi:17.02.2004
• Şenol S ve Şener Ş. (2001). Çocuk ve ergenlerde görülen ruhsal bozukluklar. Edt: Nevzat Yüksel. Ruhsal Hastalıklar, 2. Baskı, Çizgi Tıp Yayınevi, Ankara.
• Trombetta C et al. (1997). Prevalence and incidence of enuresis before puberty. Arch Esp Urol. 50(10):1140-5.
• TW Cher et al. (2002). Prevalence of nocturnal enuresis and associated familial factors in primary school children in Taiwan. J Urol. 168(3):1142-6.
• Ünal F. (1996). Enürezis Nokturna. Edt: İmran Özalp. Çocuk ruh sağlığı. Katkı Pediatri Dergisi. 17(5):789-801.
• Ünalan ve ark. (2001). Kentsel kesimde 7- 12 yaş grubunda enurezis nokturna prevalansı ve özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2(3):175-181.
• Yörükoğlu A. (1996). Çocuk Ruh Sağlığı. 1.Baskı. Özgür Yayınları. İstanbul.