CİNSEL EĞİTİMDE EBEVEYNLERİN YERİ: NE YAPIYORLAR, NE YAŞIYORLAR?

Yıl 2005, Cilt: 8 Sayı: 2, 12 - 21, 18.02.2010

Kafiye Eroğlu Zehra Gölbaşı

Öz

Bu araştırma, ebeveynlerin cinsellikle ilgili
konularda çocuklarıyla olan iletişimleri ve
yaşadıkları durumları belirlemek amacıyla
tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma,
Ankara’nın sekiz merkez ilçesinden seçilen
toplam sekiz ortaöğretim okulunda
yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini belirlenen
okullardaki öğrencilerin (18 327 öğrenci)
ebeveynleri oluşturmuştur. Örneklem ise bu
evrenden seçilen 376 öğrencinin ebeveyni olarak
bulunmuştur (752 ebeveyn). Okulların rehber
öğretmenlerinin denetiminde eşit sayıda lise 1, 2
ve 3. sınıf öğrencisine, ebeveynlerine iletilmek
üzere hazırlanan soru formu dağıtılmıştır. Ancak
örneklemin %72.6’sına (546 ebeveyn)
ulaşılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde
yüzdelik ve x2 önemlilik testi kullanılmıştır.
Araştırmanın sonuçları ebeveynlerin
cinsellikle ilgili ilk bilgilerini arkadaşlarından
aldıklarını ve %56.4’ünün cinsellikle ilgili
konulardaki bilgilerini yeterli bulduklarını
göstermiştir. Ancak ebeveynlerin %36.3 gibi
önemli bir kısmının çocuklarının cinsellikle ilgili
sorularını yanıtlarken kendilerini bilgi yönünden
yetersiz hissettikleri saptanmıştır. Ayrıca
ebeveynlerin %37.6’sının cinsellikle ilgili
konuları çocuklarıyla rahat bir şekilde
konuşamadıkları, tamamına yakınının
profesyonel bir kişi ve merkezden yardım
almadığı ve çocuklarını konu ile ilgili profesyonel
kişi ya da kuruma yönlendirmedikleri
belirlenmiştir. Ebeveynlere çocukları tarafından
sorulan sorular incelendiğinde, ilk sırada kız-erkek
arkadaşlığının yer aldığı, bunu ergenlik
dönemi fiziksel ve psikolojik değişikliklerin
izlediği belirlenmiştir. Ayrıca çocukların
cinsellikle ilgili soruları daha çok annelerine
sordukları bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Cinsel eğitim, ebeveynler

Kaynakça

• Ardıç F (1992). Ankaranın İki Lisesindeki Adölesanların Üreme Sağlığı Konusunda Bilgi ve Tutumları Üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Programı, Ankara.
• Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu (1997). Türk Ailesinde Adölesanların Sorunları. Takav Matbaacılık, Ankara
• Diiorio C, Kelley M, Hockenbery-Eaton M (1999). Communication about sexual issues:mothers, fathers, and friends. Journal of Adolescent Health 24 (3):181-189. FPQ for Sexual and Reproductive Health. www.fpq.asn.au/resources/withinreach.html. Last update january 2001, acessed:14 Mart 2002.
• Gölbaşı Z (2002). Adölesan Kızlara Yönelik Okula Dayalı Üreme Sağlığı Eğitiminin Etkinliği. Yayınlanmamış Doktora Tezi Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hassan EA, Creatsas GC (2000). A develpoment milestone or risk-taking behavior? The role of health care in the prevention of sexuality transmitted diseases. Journal of Peadiatric and Adolescent Gynecology 13 (3):119-124.
• Jordan TR, Price JH, Fitzgerald S (2000). Rural parents’communication with their teen-gers about sexual issues. The Journal of School Health 70 (8):338-344.
• Lehr S, Diiorio C, Dudley WN et all (2000). The relationship between parentadolescent communication and safer sex behaviors in college students. Journal of Family Nursing 6:180-196.
• Meschke LL, Bartholomae S, Zentall SR (2000). Adolescent sexuality and parentadolescent processes: promoting healthly teen choices. Family Relations 49:143-154.
• Miller KS, Kotchick BA, Dorsey S, et al (1998). Family communication about sex: what are parents saying and are their adolescents listening?. Family Planning Perspectives 30 (5):218-222 and 235.
• Raffaelli M, Bogenschneider K, Flood MF (1998). Parent teen Communication about sexual topics. Journal of Family Issues 19 (3) :315-333. Sexuality Education in the Schools: Issues and Answers. http://www.pptc.org/education/schoolsexed. htm/ acessed: 11 mart 2002. Sexual relations among young people in developing countries:Evidence from WHO case studies 2001. http://www.who.int/childadolescent-health/news.htm. Accessed: 24 Mayıs 2002.
• Sezgin B, Akın A (1998). Adölesan Dönem Üreme Sağlığı. Sağlık ve Toplum 8 (3-4): 27- 32. Snegroff S (2000). No sexuality education is sexuality education. Family Planning Perspectives 32 (5): 257-258.
• Tapan M (1995). İzmir İlinde Adölesanlarda Aile Hayatı Üreme Sağlığı Konusunda Bilgi ve Tutum Araştırması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Young Pistella CL, Bonati F (1998). Comminication about sexual behaviror among adolescent women, their family and peers. Families in Society: The journal of Contemporary Human Services 79 (2) :206310.