ERZURUM İL MERKEZİNDEKİ HASTANELERDE DÜŞÜK TANISI KONULAN KADINLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2006, Cilt: 9 Sayı: 1, 64 - 74, 18.02.2010

Zeynep Avcı Tacettin İnandı

Öz

Bu çalışmada düşük tanısı konulan
kadınların sosyo-demografik özellikleri
incelenmiştir. Veriler, Mayıs-Aralık 1999
tarihleri arasında Erzurum il merkezindeki
üç hastaneden toplanmıştır. Araştırma
tanımlayıcı tipte olup, anket uygulama
tekniği ile 208 kadın üzerinde
gerçekleştirilmiştir. Kadınların %29.3’ünün
25-29 yaş grubunda, %35.1’inin okur-yazar
olmadığı, %27.4’ünün sağlık güvencesinin
olmadığı belirlenmiştir. Kadınların
%34.6’sının dört ve üzeri canlı doğum
yaptığı, %29.8’inin dört ve üzerinde yaşayan
çocuğa sahip oldukları saptanmıştır.
Kadınların %38.9’unun hiç aile planlaması
yöntemi kullanmadıkları belirlenmiştir.
%11.5’inin son düşüğünü isteyerek yaptığı,
isteyerek düşük yapanların %54.2’sinin evde
müdahale ettiği belirlenmiştir. Sağlık
kurumuna en fazla başvurma nedeni
kanamadır (%65.4).
Eğitim, yaş ve sosyo-ekonomik
düzey açısından düşük yapan kadınlar,
toplumda bu yaştaki kadınların özellikleri ile
benzerlik göstermektedir. İsteyerek düşük
yapan kadınların yarısından fazlasının
istenmeyen gebeliklerini sonlandırmak için
sağlıksız koşullarda, uygun olmayan
yöntemlere başvurduğu ve isteyerek düşük
oranının 30-35 yaşlarda en yüksek olduğu
görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Düşük, sosyodemografik özellikler, spontan düşük, isteyerek yapılan düşükler

Kaynakça

• ……….(1994). Demographic and health survey Hacettepe University Institue of Population Studies. Ankara:52.
• ……….(1992). Ana ve çocuk sağlığında temel bilgiler. bölüm 3: Doğum öncesi bakım, İstanbul Üni. Çocuk sağlığı enst. İstanbul: 40-46.
• ……….(1999). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 1998 H.Ü. Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara: 23,25,29,40,45,52,89.
• Akadlı B (1985). Düşüklerle ilgili bir kesit analizi çalışması: Nüfus Bilim Dergisi (7):27.
• Altuğ Özsoy S (1994). 1989-1990 yılları arasında Bulgaristan’dan göç eden 15-49 yaş evli kadınların gebeliği önleyici yöntemleri kullanım düzeyleri, IV. Ulusal halk sağlığı kongresi kitabı, İzmir: 111.
• Bulut A (1979). Çubuk merkez sağlık ocağı bölgesinde düşüklerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Toplum Hekimliği Enstitüsü, Uzmanlık tezi, Ankara.
• Çetinkaya F, Şenol V, Öztürk Y ve ark. (1994). Kayseri ana-çocuk sağlığı ve aile planlaması merkezine başvuran istemli düşük olgularının değerlendirilmesi, IV. Ulusal halk sağlığı kongresi kitabı, İzmir: 373.
• Çevirme A (1992). Eğitim-araştırma sağlık ocakları bölgesinde 15-49 yaş doğurgan çağdaki kadınların aile planlaması hizmetlerinden faydalanmalarını engelleyen faktörler ve bu faktörleri etkileyen olumlu ve olumsuz durumlar, Atatürk Üni. Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Yüksek lisans tezi.
• Eroğlu K (1995). İsteyerek Yapılan Düşüklerin Önlenmesinde Sağlık Eğitiminin Etkinliği, H.Ü. Sağlık Bilimleri Ens. Hemşirelik Programı Doktora Tezi, Ankara.
• Güraksın A (1992). Erzurum ili eğitimaraştırma sağlık ocakları bölgesinde 15-49 yaş grubu evli kadınların aile planlaması ile ilgili bilgi-tutum ve davranışları, A.Ü. Tıp Fakültesi Halk Sağlığı A.B.D. Uzmanlık tezi, Erzurum.
• Kanber G (1997). Konya bölgesinde istemli düşük yapan kadınların sosyo-demografik özellikleri, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, Uzmanlık tezi, Konya.
• Karanisoğlu H (1985). Sosyo-ekonomik durumun spontan ve kriminal abortuslar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Birimi, Doktora tezi, İstanbul.
• Kaynak H (1996). Güvenli annelik eğitimi. İnsan kaynağını geliştirme vakfı 18.
• Kurumlu F (1997). Kadınlarda küretaj öncesi kaygı durumunun saptanması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Bilim Uzmanlığı Tezi, Ankara.
• Özaydın N, Akın A (1998). İstenmeyen gebelikler ve düşüklerin kadın sağlığına etkileri: Sağlık ve Toplum (Health and Society) 8 (3-4):57,58.
• Özel A (1988). Erzurum ili sağlık kurumlarında doğum yapan kadınlar üzerinde bir araştırma. Ata. Üni. Tıp Fak. Halk Sağlığı AD, Profesörlük tezi, Erzurum.
• Özvarış Ş B (1997). Üreme sağlığı ve aile planlaması: Nüfus ve nüfus sorunları. Sağlık B. Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müd, Damla matbaacılık, Ankara:12,6-7,22-23.
• Taşkın L (1972). Ankara il sınırları içinde sağlık örgütü olan ve olmayan iki köyde 1545 yaş arası evli ve düşük yapmış kadınların düşük konusundaki bilgi, tutum ve uygulamaları, H.Ü. Hemş. Böl. Bilim uzmanlığı tezi, Ankara.
• Taşkın L (1997). Doğum ve kadın sağlığı hemşireliği. Genişletilmiş II. Baskı, Sistem ofset matbaacılık, Ankara.
• Tezcan S, Carpenter Yaman EC, Fişek HN (1980). Türkiye’de çocuk düşürme. Hacettepe Üniversitesi Toplum Hekimliği Enstitüsü, yayın no:13, Ankara.
• Top M (2000). Sincan 2 no’lu sağlık ocağı bölgesindeki gebe kadınların algıladıkları sağlık ihtiyaçları üzerine bir araştırma. Sağlık ve Toplum 10 (3):35.