İNME TANILI HASTALARIN DEPRESYON DÜZEYLERİ VE ETKİ EDEN FAKTÖRLER

Yıl 2008, Cilt: 11 Sayı: 1, 7 - 15, 19.02.2010

Meryem Uslu Gönül Özgür Aysun Babacan Gümüş

Öz

Bu araştırma, inme tanılı hastaların depresyon düzeylerini değerlendirmek amacıyla
yapılmış tanımlayıcı bir çalışmadır. İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji
Polikliniğine Şubat-Nisan 2004 tarihleri arasında kontrole gelen 100 kişi araştırmanın
örneklemini oluşturmuştur. Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu ve Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile
toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, varyans analizi ve t-testi kullanılmıştır.
Hastaların %40’ı 41-60 yaş grubunda, %50’si kadın, %50’si evli, %47’si ilkokul mezunudur.
Hastaların BDE toplam puan ortalaması 29.13±14.41 olup, %74’ünün depresyon düzeylerinin
yüksek olduğu saptanmıştır. Hastaların depresyon düzeylerinin medeni duruma, sosyoekonomik
düzeye, çalışma durumuna, aile tipine, sosyal güvence durumuna, en uzun süre yaşanılan yere,
genel sağlık algısına, sağlık kontrolü yaptırma durumuna, hareket durumuna, hastalık süresine ve
algılanan kişilerarası ilişkilere göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği saptanmıştır. İnme
sonrası hastaların bütüncül bir yaklaşımla değerlendirilmesi ve depresyonu azaltmaya yönelik
hemşirelik girişimlerinde bulunulması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

İnme, hasta, depresyon, sosyodemografik özellikler

Kaynakça

• Abbott RD, Rrodriguez BL, Burcfiel CM et al. (1994). Physical activity in older middle-aged men and reduced risk of stroke: The Honolulu Heart Program. American Journal of Epidemiology 139: 881-893.
• Aben I, Denollet J, Lousberg R et al. (2002). Personality and vulnerability to depression in stroke patients: A 1-year prospective follow-up study. Stroke 33: 23912395.
• Aström M, Adolfsson R, Asplund K (1993). Major depression in stroke patients: A 3-year longitudinal study. Stroke 24: 976-982.
• Aydemir Ö, Köroğlu E (2000). Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler, İzmir, 121-125.
• Berg A, Palomaki H, Lehtihalmes M et al. (2003). Poststroke depression: An 18-month follow-up. Stroke 34: 138-143.
• Bhogal SK, Teasell R, Foley N et al. (2004).
• Lesion locationand poststroke depression: A systematic review of the methodological limitations in the literature. Stroke 35: 794802.
• Bogousslavsky J (2003). William Feinberg Lecture 2002: Emotions, Mood and behavior after stroke. Stroke 34: 1046-1050.
• Burvill P, Johnson GA, Jamrozik KD et al. (1995). Prevalence of depression after stroke: The Perth Community Stroke Study. The British Journal of Psychiatry 166: 320-327.
• Canbek Ö (1996). Serebrovasküler hastalıklarda depresyon. Nöropsikiyatri Arşivi 33(3): 140-147.
• Chang AM, Mackenzie AE, Yip MP et al. (1999). The psychosocial impact of stroke. Journal of Clinical Nursing 8: 477-478.
• Dilek A, Karataş M, Erkan H ve ark. (2005). İnme sonrası gelişen depresyonun fonksiyonel bozukluk ve rehabilitasyon sonuçlarına etkileri. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 5(4): 120-122.
• Haacke C, Althaus A, Spottke A et al. (2006). Long-term outcome after stroke: Evaluating health-related quality of life using utility measurements. Stroke 37: 193-198.
• Hackett ML, Parag V, Anderson CS (2005). Frequency of depression after stroke: A systematic review of observational studies. Stroke 36: 1330-1340.
• Kotila M, Numminen H, Waltime O et al. (1998). Depression after stroke: Results of the Finnstroke Study. Stroke 29: 368-372.
• Özgüven HD (1996). Süregen ilerleyici nörolojik hastalıkların psikolojik ve etik yönleri. Nöropsikiyatri Arşivi 33(1): 39-44.
• Özpoyraz N, Özeren A, Demirkıran M ve ark. (1995). İnme sonrası depresyon ve deksametazon supresyon testi. Nörolojik Bilimler Dergisi 12(3-4): 361-366.
• Pohjasvaara T, Leppavuori A, Siira I et al. (1998). Frequency and clinical determinants of poststroke deppression. Stroke 29: 23112317.
• Sacco RL (2000). Pathogenesis, clasification and epidemiyology of serebrovascular diease. In Rowland LP (ed): Merits textbook of Neurology, USA, 10th edition, Williams Wilkins Wowerly Company, 217-229.
• Savaşır I, Şahin NH (1997). BilişselDavranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. No:9, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Özyurt Matbaacılık, 2338.
• Sudlow CLM, Warlow CP (1996). Comparing stroke incidence worldwide: What makes studies comparable? Stroke 27: 550– 558.
• Visser-Meily A, Post M, Meijer AM et al. (2005). When a parent has a stroke: Clinical Course and prediction of mood, behavior problems and health status of their young children. Stroke 36: 2436-2440.
• Yamashita K, Ouchi K, Shirai M et al. (1998). Distribution of chlamydia pneumoniae infection in the artherosclerotic carotid artery. Stroke 29: 773-778.