SAĞLIK ÇALIŞANLARININ İŞ DOYUMUNU ETKİLEYEN BAZI ETMENLERİN İNCELENMESİ

Yıl 2010, Cilt: 13 Sayı: 2, 27 - 37, 28.06.2010

Fatma Birgili Filiz Salış Sultan Özdemir

Öz

Bu çalışmanın amacı, Muğla merkezde çalışan sağlık çalışanlarının memurlarının iş doyumunu
etkileyen bazı etmenleri belirlemektir.
Araştırmanın evrenini Muğla Merkezde çalışan 158 hemşire, 44 ebe ve 17 sağlık memuru olmak üzere
219 kişi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında, sosyo-demografik özelliklerin sorgulandığı ve iş doyum
envanterinin yer aldığı iki bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır.
Yapılan istatistiksel analiz sonucunda sağlık çalışanlarının genel iş doyumu düzeyinin 93.23±19.54 ile
orta düzeyde olduğu belirlendi. Sağlık çalışanlarının çalıştıkları bölümler, hizmet süresi, kurum değişikliği,
mesleğini yapmaktan memnun olma, mesleğini yapma nedenleri, yöneticilerinden takdir görme,
meslektaşlarından destek görme, Aile Hekimliği uygulamasının kendilerini etkileme düşünceleri ile iş doyumu
puan ortalamaları arasında anlamlı ilişki saptandı (p < 0.05).
Sağlık çalışanlarının, çalışma şekilleri, yöneticilerinden destek görmeme ile aldıkları ücretin düşük
olmasının iş doyumlarını olumsuz etkilediği belirlendi. Bu nedenle sağlık sektörlerinde kurumsal olarak iş
doyumunu artıran stratejilerin geliştirilmesinin yararlı olacağı görüşüne varıldı.

Anahtar Kelimeler

Sağlık çalışanları, etkileyen faktörler, çalışma özellikleri, bireysel özellikler, iş doyumu

Kaynakça

• Atay D (1988). İşletmelerde İnsan Gücü Verimliliğini Etkileyen Faktörler. Mess Yayınları, Ankara, No:126.
• Bodur S, Güler S (1997). Sağlık Yöneticilerinde İş doyumu. Genel Tıp Dergisi 7(1):12-14.
• Cimete G (1996). Akdeniz Üniversitesi Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin İş Doyumlarının İncelenmesi. Türk Hemşireler Dergisi 46(4):17-20.
• Çelen Ü, Piyal B, Karaodul G ve ark. (2004). Ankara Onkoloji Eğitim Hastanesinde Çalışanların İş Doyumu. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi 7(3): 285- 318.
• Çimen M, Şahin İ (2000). Bir Kurumda Çalışan Sağlık Personelinin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi. Sağlık İdaresi Dergisi 5(4):54-67.
• Demircan D, Demirhan G (2004). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyum Düzeylerinin Karşılaştırılması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 9(1):3-14.
• Fadıloğlu Ç, Sevim, S, Yıldırım, KY (2004). Diyaliz ünitesinde çalışan hemşirelerin motivasyon düzeylerinin incelenmesi. Hemşirelik Forum Dergisi 7:32-36.
• Karadağ G, Sertbaş G, Güner C ve ark. (2002). Hemşirelerin İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeyleri İle Bunları Etkileyen Bazı Değişkenlerin İncelenmesi. Hemşirelik Forumu Dergisi 5(6): 8-14.
• Kavla İ (1998). Hemşirelerde İş ile Tükenmişlik İlişkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi. Yayınlanmamış Hemşirelikte Yönetim Yüksek Lisans Tezi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Kuşçuoğlu S (2003). Muğla Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu ve Muğla Meslek Sağlık Yüksekokulu’unda Çalışan Akademik ve İdari Personelin İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi. Muğla Üniversitesi Muğla Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümü. Yayınlanmamış Bitirme Çalışması, Muğla.
• Kuyurtar F (2002). İçel İl Merkezindeki Hastanelerde Çalışan Hemşirelerin Örgütsel İş Doyumları ve Etkileyen Faktörler. Mersin Tıp Fakültesi Dergisi 4:449-454.
• Newstrom JW, Davis K (1993). Organizational Behavior. Human Behavior at Work. 9th. Edition, McGraw-Hill, New York.
• Oflaslı F, Erdem M (2004). Denizli İlinde Sahada Çalışan Ebelerde İş Doyum Düzeylerinin Belirlenmesi, Hemşirelik Forumu Dergisi 7:54-60.
• Ökdemir P (2004). İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Acil Cerrahi Kliniğinde Çalışan Hemşirelerin Motivasyon Durumlarının Değerlendirilmesi. Modern Hastane Yönetimi Dergisi 8(1):63-73.
• Özbayır T, Demir F, Candan Y ve ark. (2006). İzmir İli Ameliyathanelerinde Çalışan Hemşirelerin İş ile İlgili Tutumları:’Tükenmişlik’. Hemşirelik Forumu Dergisi. Mayıs-Haziran, Temmuz Ağustos: 18-24.
• Piyal B, Çelen Ü, Şahin N ve ark. (2000). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Çalışanların İş Doyumu. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 53(2): 241-250.
• Piyal B, Piyal B, Yavuz İ ve ark. (2001). Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Eğitim Hastanesi’nde Çalışanların İş Doyumunu Etkileyen Etmenler. Kriz Dergisi 10(1): 45-56.
• Saydanlı Ş, Turgay M, Polat Ş ve ark. (1998). Bir Üniversite Hastanesinde Hasta Bakım Hizmetlerini Sunan Hemşirelerin İş Motivasyonlarının Değerlendirilmesi. Modern Hastane Yönetimi 2(2): 32-40.
• Seyhan L, Deveci B, Baydur H ve ark. (2003). Ebelerde Çalışma Yaşantısı ve İş Doyumunun Değerlendirilmesi. http://www.manisa.saglik.gov.tr/- yillik_2003/s_ 113.117. doc.
• Suominen T, Leino-Kilpi H, Merja M et al. (2001). Staff empowerment in Finnish intensive care ınits. Intensive Critical Care Nursing 17:341-7.
• Sünter AT, Canbaz S, Dabak Ş ve ark. (2006). Pratisyen Hekimlerde İşe Bağlı Gerginlik ve İş Doyumu Düzeyleri. Genel Tıp Dergisi 16 (1): 9- 14.
• Şahin NH, Durak-Batıgün A (1997). Bir Özel Hastane Sağlık Personelinde İş Doyumu ve Sters. Türk Psikoloji Dergisi 12(39):57-71.
• Şahin NH, Durak A (1994). Occupational Stres and Jop Satisfaction The Case of The Banking Personel 23 rd. International Congress of Applied Psycholog, Madrid, Spain.
• Tzeng HM (2002). The influence of nurses' working motivation and job satisfaction on intention to quit: an empirical investigation in Taiwan. International Journal of Nursing Studies 39(8):867-78.
• Üstün B, Kum N (1995). Hemşirelerin Atılganlık ve Tükenmişlik Düzeyleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yavuzyılmaz A, Topbaş M, Çan E ve ark. (2007). Trabzon İl Merkezindeki Sağlık Ocakları Çalışanlarında Tükenmişlik Sendromu İle İş Doyumu Düzeyleri ve İlişkili Faktörler. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 6(1):41-50.
• Yıldız N, Yolsal N, Ay P ve ark. (2003). İstanbul Tıp Fakültesi’nde Çalışan Hekimlerde İş Doyumu. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası: 66-71.