HEMŞİRELERİN TIBBİ HATA YAPMA EĞİLİMLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2012, Cilt: 15 Sayı: 3, 188 - 196, 18.09.2012

Fatma Cebeci , Elif Gürsoy , Sebahattin Tekingündüz

Öz

Amaç: Araştırma hemşirelerin tıbbi hatalara eğilim düzeylerinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte bir çalışmadır. Araştırma, 15 Eylül-18 Kasım 2010 tarihleri
arasında Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin kliniklerinde çalışan ve aydınlatılmış onam alınan
toplam 203 hemşire ile yapılmıştır. Veriler, “Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği” kullanılarak
toplanmıştır.
Bulgular: Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeğinden alınan toplam puan ortalamasının 4.74±0.46
olduğu ve hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin alt boyutlara
ilişkin aldıkları en yüksek puan ortalamasının iletişim ( x =4.86±0.39 ), en düşük puan ortalamalarının ise hasta
izlemi ve malzeme cihaz güvenliği ( x =4.63±0.59) ile düşmelerin önlenmesi ( x =4.63±0.57) olduğu
saptanmıştır. Çalışma saatlerinin uzun olmasının tıbbi hatayı etkileme durumu ile iletişim alt boyutları arasında
zayıf düzeyde pozitif (r=0.139) anlamlı bir ilişki olduğu (p

Anahtar Kelimeler

Tıbbi hata, eğilim, hemşire

Kaynakça

• Anderson B, Stumpf PG, Schulkin J. Medical error reporting, Patient Safety, and the Physician. Journal of Patient Safety 2009;5(3):176-9.
• Anezz E. Clinical perspectives on patient safety. In: K Wals, R Boaden (Eds.), Patient Safety Research in to Practice. (1st ed.) London: McGraw Hill Education Open University Press; 2006. p.9-18.
• Aştı T, Acaroğlu R. Hemşirelikte Sık Karşılaşılan Hatalı
• Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2000;4(2):22-7.
• Balas M, Scott LD, Rogers AE. The prevalence and nature of errors and near errors reported by hospital staff 2004;17(4):224-30.
• Bilazer F, Konca GE, Uğur S, Uçak H, Erdemir F, Çıtak E. Türkiye’de Hemşirelerin Çalışma Koşulları. 1.Baskı. Ankara: Türk Hemşireler Derneği Yayınları 2008. p.5-27.
• Brady AM, Malone AM, Flemıng S. A literature review of the individual and systems factors that contribute to medication errors in nursing practice. Journal of Nursing Management 2009;17(6):679 – 97.
• Cebeci F. Hasta Güvenliğinde Acil Hemşirelerinin Rolü. Turkiye Klinikleri 2010;2(1):57-63.
• Courtenay M, Griffiths M. Introduction to medication errors and medication safety. In Medication Safety An Essential Guide. Molly Courtenay and Matt Griffiths (Ed.). New York: Cambridge University Press; 2010. p.1-7.
• Cousins D, Sabatier B, Begue D, Schmitt C, Hoppe-Tichy T. Medication errors in intravenous drug preparation and administration: a multicentre audit in the UK, Germany and France. Quality and Safety in Health Care 2005;14(3):190–5.
• Currie L. Fall and injury prevention In: Hughes RG (Ed.) Patient Safety and Quality: An Evidence Based Hand book for Nurses. 1st ed. Rockville: AHRQ Pub; 2008. p.5-35. Cumhuriyet
• Üniversitesi nurses. Aplied Nursing
• Research Farquhar M, Collins Sharp BA, Clancy CM. Patient safety in nursing practice. AORN Journal 2007;86(3):455-7.
• Giordano K. Examining Nursing Malpractice: A Defense Attorney’s Perspective. Critical Care Nurse 2003;23(2):104-7.
• Gökdoğan F, Yorgun S. Sağlık hizmetlerinde hasta güvenliği ve hemşireler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2010;13(2):53-9.
• Gündoğmuş ÜN, Özkara E, Mete S. Nursing and Midwifery Malpractice in Turkey Based on the Higher Health Council Records. Nursing Ethics 2004;11(5): 89-98.
• Henneman EA, Blank FSJ, Gawlinski A Henneman PL. Strategies used by nurses to recover medical errors in an academic emergency department setting. Applied Nursing Research 2006;19(2):70-7.
• Hillin E, Hick RW. Medication errors from an emergency room setting: safety solution for nurses. Critical Care Nursing Clinics of North America 2010;22(2): 91-6.
• Howe A. Patient safety education, training and professional development. In: Walshe K, Boaden R (Eds.) Patient safety research in to practice. (1st pub.) London: McGraw Hill Education Open University pres; 2006. p.187-98.
• Larson K, Elliott R. Understanding Malpractice: A Guide for Nephrology Nurses. Nephrology Nursıng Journal 2009;36(4): 375-7.
• Meginniss A, Damian F, Falvo F. “Tıme Out” for Patıent Safety. Journal of Emergency Nursing 2012;38(1):51-3.
• Milch CE, Salem DN, Pauker SG, Lundquist TG, Kumar S, Chen J. Voluntary electronic reporting of medical errors and adverse events an analysis of 92,547 reports from 26 acute care hospitals. Journal of General Internal Medicine 2006;21(2):165–70.
• Mitchell PH. Defining Patient Safety and Quality Care. In Hughes RG (Ed) Patient safety and quality: an evidence-based handbook for nurses. First ed. Rockville: AHRQ Pub; 2008. p.1-5.
• Nguyen EE, Connolly PM, Wong V. Medication Safety Initiative in Reducing Medication Errors. Journal of Nursıng Care Qualıty 2010;25(3):224–30. Özata M. Hemşirelerin tıbbi hata yapmaya eğilimlerinin ve hasta bakımında gösterdikleri özenin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi 2009;12(1-2):417-30.
• Preston RM. Drug errors and patient safety: the need for a change in practice. British Journal of Nursing 2004;13(2):72-8.
• Reid M, Estacio R, Albert R. Injury and Death Associated With Incidents Reported to the Patient Safety Net. American Journal of Medical Quality 2009;24(6):520-4. Smits
• Timmermans DR, Zwaan L, van der Wal G, Wagner C. Exploring the causes of adverse events in hospitals and potential prevention strategies [Electronic version]. Qual Saf Health Care 2010;19(5):1-7.
• Tang F-I, Sheu S-J, Yu S, Wei IL, Chen CH. Nurses relate the contributing factors involved in medication errors. Journal of Clınıcal Nursıng 2007;16(3):447-57.
• Temel M. Sağlık Personelini İlgilendiren Önemli Bir Konu: Malpraktis. Hemşirelik Forum Dergisi 2005;3(1): 84-90.
• Terrell KM, Weaver CS, Giles BK, Ross MR (2009). ED patient falls and resulting injuries. Journal of Emergency Nursing 2009;35(2):89-92.
• Wright K. Do calculation errors by nurses cause medication errors in clinical practice? A literature review. Nurse Education Today 2010;30(1):85–97.