DIŞ YARDIMLARDA DESTEKLEYİCİ BİR UNSUR OLARAK KÜLTÜREL DİPLOMASİ VE YUNUS EMRE ENSTİTÜSÜ ÖRNEĞİ

Yıl 2016, Cilt: 30 Sayı: 2, 0 - 0, 21.04.2016

Süleyman Çağrı Güzel

Öz

DIŞ YARDIMLARDA DESTEKLEYİCİ BİR UNSUR OLARAK KÜLTÜREL DİPLOMASİ VE YUNUS EMRE ENSTİTÜSÜ ÖRNEĞİ

Öz: Soğuk Savaş konjonktüründe askeri ve ekonomik yaptırımlardan müteşekkil olan “sert güç” kavramı ön plana çıkmışken, Soğuk Savaş sonrası konjonktürde ülkelerin sahip olduğu tarihi, kültürel ve evrensel değerlerden oluşan “yumuşak güç” kavramı önemini artırmıştır. Bir silahlanma ve ideoloji savaşı olan iki kutuplu sistemin sona ermesinden sonra aidiyet, kimlik ve kültür gibi unsurların uluslararası sistemdeki önemi anlaşılmış, uluslararası ilişkiler disiplininde sosyal inşacı teoriler ön plana çıkmıştır. Bu bağlamda ülkeler; dilleri, kültürleri, değerleri ve politikaları aracılığıyla, diğer ülkeler üzerinde zora dayanmayan bir etki oluşturmak üzere dış politika perspektiflerini yeniden dizayn etmişlerdir. Türkiye de bu yeni düzen doğrultusunda dış politika yaklaşımını değiştirmiş ve uluslararası politikada dış yardımlar ile birlikte kültürel diplomasiyi de içine alan bir perspektifi benimsemiştir. Kültürel diplomasinin etkin bir şekilde uygulanması, az gelişmiş ülkelerin dış yardımlarla ilgili ön yargılarını ve bu yardımları adeta birer istihbarat aracı olarak görmelerini engelleyebilir. Bu bağlamda dış yardımların daha etkin olması ve içten kabulü noktasında kültürel diplomasinin son derece önemli bir rolü bulunmaktadır

Anahtar Kelimeler: Kültürel Diplomasi, Soğuk Savaş Sonrası Dönem, Yumuşak Güç, Yunus Emre Enstitüsü.

 

CULTURAL DIPLOMACY AS A SUPPORTIVE COMPONENT IN FOREIGN AIDS AND THE YUNUS EMRE INSTITUTE EXAMPLE

Abstract: Although in the conjuncture of the Cold War, “hard power” term which was composed of military and economic sanctions were stand out, in post-Cold War period “soft power” term consisting of values that countries has like historical, cultural and universal have come into prominence. After the conclusion of bi-polar system basically could be characterized as a war of armament and ideology; importance of components as belonging, identity and culture has been understood and social constructivist theories in international relations discipline has been risen to prominence. In this context, countries  has begun to re-design their perspective of foreign policies on influence which its core based on consent via their languages, cultures, values and politics. In line with the new perspective, effective implementation of the cultural diplomacy could restrain prejudices of less developed countries and their perception concerning foreign aids as a part of intelligence activities. In this framework, the cultural diplomacy has an important role in effectiveness and cordial reception of the foreign aids. In parallel with the new diplomacy way, Turkey has changed its approach to its foreign policy and adopted a perspective including cultural diplomacy alongside foreign aids in international politics.

   Key Words: Cultural diplomacy, Post-Cold War, Soft power, Yunus Emre Institute