KAMU HARCAMALARI VE EKONOMİK BÜYÜME: TÜRKİYE’DE WAGNER VE KEYNESYEN HİPOTEZİN AMPİRİK ANALİZİ

Yıl 2019, Cilt: 33 Sayı: 3, 995 - 1010, 16.07.2019

Tuncer Gövdeli

Öz

Bu çalışmada, Wagner Yasası ile Keynesyen Hipotez açısından Türkiye’de
kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki 1930-2014 dönemi için
analiz edilmiştir. Serilerin durağanlıkları geleneksel birim kök testleri ve
yapısal kırılmaya izin veren birim kök testlerine göre sınanmıştır. Seriler
arasında uzun dönemli ilişkiyi tespit edebilmek amacıyla çoklu yapısal
kırılmalara izin veren Maki (2012) Eşbütünleşme Testi kullanılmıştır.
Eşbütünleşme ilişkisi bulunduktan sonra, eşbütünleşme katsayı tahmincisi olan
FMOLS kullanılarak eşbütünleşme katsayıları tahmin edilmiştir. Son olarak,
Hatemi-J (2012) asimetrik nedensellik yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen
sonuçlarda, kamu harcamalarındaki artış ekonomik büyümeyi artırdığı ve kamu
harcamasından ekonomik büyümeye doğru tek yönlü nedensellik ilişkisi
bulunmuştur. Elde edilen bulgularda, Türkiye’de ele alınan dönemde Wagner
Yasasının geçerli olmadığı, ancak Keynesyen Hipotezi destekler nedensellik
ilişkisine rastlanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Harcamaları, Yapısal Kırılmalı Birim Kök ve Eşbütünleşme Testi, Ekonomik Büyüme, Türkiye

PUBLIC EXPENDITURES AND ECONOMIC GROWTH: EMPIRIC ANALYSIS OF WAGNER AND KEYNESIAN HYPOTHESIS IN TURKEY

Öz

This study, attempts to test Wagner’s Law and Keynesian Hypotheses examined
by the relationship between public expenditures and economic growth in Turkey
for the 1923 and 2014 period. Stationary of the series have been tested with
traditional unit root tests and allowing structural breaks unit root tests. In
order to determine long-term relationships between the series that allow
multiple structural break Maki (2012) Cointegration Test was used. After
finding cointegration relationship, FMOLS Cointegratıon Coefficient Estimator
is used for cointegration coefficients estimated. Finally, Hatemi-J (2012)
asymmetric causality method was used. The results obtained in there is long-run
relationship between public expenditures and economic growth. Moreover,
according to the results of causality analysis, there is a direction of causality
is from public expenditures to economic growth. The findings discussed in
Turkey in the period of the Wagner Act does not apply, however, it has seen the
Keynesian hypothesis supports causality.

Anahtar Kelimeler

Public Expenditures, Unit Root and Cointegration Tests With Structural Breaks, Economic Growth, Turkey

Kaynakça

• Akçacı, T. (2013), “Eğitim Harcamalarının İktisadi Büyümeye Etkisi”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(5), 65-79.
• Alexiou, C. (2009), “Government Spending and Economic Growth: Econometric Evidence From The South Eastern Europe (SEE)”, Journal of Economic and Social Research, 11(1), 1-16.
• Altunç, Ö. F. (2011), “Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye’ye İlişkin Ampirik Kanıtlar”, Yönetim Ve Ekonomi, 18(2), 145-157.
• Arısoy, İ. (2005), “Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 63-80.
• Aytaç, D. ve Güran, M. (2010), “Türkiye’de Kamu Sektörü Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Ampirik Analizi”, Sosyo Ekonomi, 6(13), 129-152.
• Bağdigen, M. ve Çetintaş, H. (2004), “Causality between Public Expenditure and Economic Growth: The Turkish Case”, Journal Of Economic And Social Research, 6(1), 53-72.
• Bağdigen, M. ve Beşer, B. (2009), “Ekonomik Büyüme ile Kamu Harcamaları Arasındaki Nedensellik İlişkisinin Wagner Tezi Kapsamında Bir Analizi: Türkiye Örneği”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 1-17.
• Başar, S., Aksu, H., Temurlenk, M. S., ve Polat, Ö. (2009), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Büyüme İlişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 301-314.
• Carrion-i-Silvestre, J. L., Kim, D., ve Perron, P. (2009), “GLS-based Unit Root Tests with Multiple Structural Breaks Under Both the Null and the Alternative Hypotheses”, Econometric Theory, 25(06), 1754-1792.
• Courakis, A. S., Moura-Roque, F. ve Tridimas, G. (1993), “Public Expenditure Growth in Greece and Portugal: Wagner's Law and Beyond”, Applied Economics, 25(1), 125-134.
• Dickey, D. A., ve Fuller, W. A. (1979), “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series With a Unit Root”, Journal of the American Statistical Association, 74(366a), 427-431.
• Diler, H. (2016), “Kamu Harcamaları – Ekonomik Büyüme: Türkiye Üzerine Bir Uygulama”, İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 21-36.
• Güder, F., Yücekaya, P., ve Şenyurt, A. (2016), “Kamu Harcamaları İle Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye İçin Keynesyen Görüş Mü? Wagner Kanunu Mu Geçerli? (2006-2015 Dönemi)”, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 47-60.
• Gül, E. ve Yavuz, H. (2011), “Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi”, Maliye Dergisi, 160, 72-85.
• Günaydin, İ. (2000), “Türkiye için Wagner ve Keynes Hipotezlerinin Testi”, İktisat İşletme ve Finans, 15(175), 70-86.
• Hatemi-J, A. (2003), “A New Method to Choose Optimal Lag Order in Stable and Unstable VAR Models”, Applied Economics Letters, 10(3), 135-137.
• Hatemi-j, A. (2012), “Asymmetric Causality Tests with an Application”, Empirical Economics, 43(1), 447-456.
• Kaya, E. (2006), “Kamu Harcamalarının Büyüme Üzerine Etkileri”, Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Balıkesir.
• Kwiatkowski, D., Phillips, P. C., Schmidt, P., ve Shin, Y. (1992), “Testing the Null Hypothesis of Stationarity Against the Alternative of a Unit Root: How Sure Are We that Economic Time Series Have a Unit Root?”, Journal of Econometrics, 54(1), 159-178.
• Lamartina, S. ve Zaghini, A. (2011), “Increasing Public Expenditure: Wagner's Law in OECD Countries”, German Economic Review, 12(2), 149-164.
• Lee, J., ve Strazicich, M. C. (2003), “Minimum Lagrange Multiplier Unit Root Test with Two Structural Breaks”, Review of Economics and Statistics, 85(4), 1082-1089.
• Lee, J., ve Strazicich, M. C. (2004), “Minimum LM unit root test with one structural break”, Manuscript, Department of Economics, Appalachian State University, 1-16.
• Lumsdaine, R. L., ve Papell, D. H. (1997), “Multiple Trend Breaks and The Unit-Root Hypothesis”, Review of Economics and Statistics, 79(2), 212-218.
• Maki, D. (2012), “Tests for Cointegration Allowing for an Unknown Number of Breaks”, Economic Modelling, 29(5), 2011-2015.
• Nişancı, M., Uçar, M. ve Karabıyık, İ. (2011), “İktisadi Büyüme ve Kamu Harcamaları Arasındaki Nedensellik İlişkisi”, Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi, 111, 1-17.
• Perron, P. (1989), “The great crash, the oil price shock, and the unit root hypothesis”, Econometrica: Journal of the Econometric Society, 1361-1401.
• Phillips, P. C., ve Perron, P. (1988), “Testing for a unit root in time series regression”, Biometrika, 75(2), 335-346.
• Samudram, M., Nair, M. ve Vaithilingam, S. (2009), “Keynes and Wagner on Government Expenditures and Economic Development: The Case of a Developing Economy”, Empirical Economics, 36(3), 697-712.
• Schmidt, P. ve Phillips, P. C. (1992), “Lm Tests For a Unıt Root in The Presence of Determınıstıc Trends”, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 54(3), 257-287.
• Taşseven, Ö. (2011), “The Wagner’s Law: Time Series Evidence for Turkey, 1960-2006”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(2), 304-316.
• Telek, C. ve Telek, A. (2016), “Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Wagner Ve Keynes Hipotezi Çerçevesinde İncelenmesi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 30, 628-642.
• Tülümce, S. Y., ve Zeren, F. (2017), “Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişkinin Asimetrik Nedensellik Testi İle Analizi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(2), 299-310.
• Ulucak, R. ve Ulucak, Z.Ş. (2014), “Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 81-98.
• Ulutürk, S. (2001), “Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi”, Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 131-139.
• Uysal, D., ve Mucuk, M. (2009), “Türkiye Ekonomisinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi”, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 46(527), 39-48.
• Verma, S. ve Arora, R. (2010), “Does the Indian economy support Wagner’s law? An econometric analysis”, Eurasian Journal of Business and Economics, 3(5), 77-91.
• Yavuz, N.Ç. (2005), “Türkiye’de Kamu Harcamalarının Özel Sektör Yatırım Harcamalarını Dışlama Etkisinin Testi (2003-1980)”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 20(1), 269-284.
• Yıldız, F. ve Sarısoy, S. (2012), “OECD Ülkelerinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi Üzerine Ampirik Bir Çalışma”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 33(2), 517-540.
• Yüksel, C., ve Songur, M. (2011), “Kamu Harcamalarının Bileşenleri İle Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Analiz (1980-2010)”, Maliye Dergisi, 161, 365-380.
• Zivot, E., ve Andrews, D. W. K. (2002), “Further Evidence on The Great Crash, The Oil-Price Shock, and The Unit-Root Hypothesis”, Journal of Business and Economic Statistics, 20(1), 25-44.