Giriş: Hasta eğitimi, hastanın kendi sağlık gereksinimlerini
karşılamak için bağımsızlık kapasitesinin desteklenmesi olarak ifade
edilmektedir. Hasta eğitimi süreci birbirini izleyen ve birbiriyle etkileşim
içinde olan veri toplama/eğitim gereksinimlerini belirleme, tanılama, planlama,
uygulama, değerlendirme ve kayıt etme aşamalarından oluşmaktadır. Hasta
eğitimi; hasta/ailesi/yakınları, hemşire ve diğer sağlık ekibi üyelerin
bulunduğu ve hastanın yatışından taburcu oluncaya kadar devam eden dinamik bir
süreçtir.
Amaç:
Bu çalışmanın amacı, Erzurum il merkezinde çalışan klinik hemşirelerin hasta
eğitimi verme durumu ve etkileyen faktörlerin belirlenmesidir.
Yöntem: Araştırmanın evrenini; Erzurum il merkezinde yer alan bir
üniversite ve Kamu Hastaneler Birliğine bağlı iki devlet hastanesinde çalışan
hemşireler oluşturdu. Araştırmanın örneklemini ise, araştırma kriterlerine uyan
ve olasılıklı örneklem yönteminden basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen
hemşireler oluşturdu. Araştırma 378 hemşire ile tamamlandı. Veriler 15 Nisan–15 Haziran
2016 tarihleri arasında, “Klinik Hemşirelerin Verdikleri Hasta Eğitimini
Değerlendirme Anketi” ve “Sosyodemografik
Özellikler” formu kullanılarak araştırmacılar
tarafından ilgili hastanelerde hemşirelere gerekli açıklamalar yapıldıktan
sonra yüz yüze görüşülerek toplandı.
Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin
yaş ortalamalarının 28.10±6.26,
%87’sinin kadın, %60.1’inin lisans mezunu, %37.8’inin cerrahi kliniğinde ve %56.3’ünün 1-5 yıldır çalıştığı saptandı.
Hemşirelerin %67.2’sinin hasta
eğitiminin gerekliliğine inanmadıkları ve %55.3’ünün ise hasta
eğitimi vermedikleri saptandı. Hemşirelerin, genelde akılcı ilaç kullanımı
(%30.2), hijyen (%23.5) hastaneye oryantasyon eğitimi (%18.8), beslenme
(%16.9), hastane kuralları (%18.8), taburculuk (%8.7), postop-preop (%7.4) gibi
konularda eğitim verdikleri tespit edildi. Hemşirelerin günlük çalışma
düzeninde ilk sırada yaptıkları faaliyetler sıralamasında ilaç tedavisinin
birinci sırada, hasta eğitiminin ise yedinci sırada bulunduğu belirlendi. İş
yükü fazlalığı, zamanı etkin kullanama ve hastaların sosyo-kültürel seviyesinin
düşük olması, hemşirelerin hasta eğitimi yaparken karşılaştıkları sorunlar arasında
ilk sıralarda yer aldığı saptandı.
Sonuçlar: Hemşirelerin büyük
çoğunluğunun hasta eğitiminin gerekliliğine inanmadıkları ve hemşirelerin
yarısından fazlasının hasta eğitimi yapmadıkları saptandı. Ayrıca eğitim veren hemşirelerin genelde akılcı ilaç
kullanımı, hijyen, hastane oryantasyonu, beslenme, hastane kuralları ve
taburculuk gibi konular hakkında eğitim verdikleri belirlendi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 30 Kasım 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 14 |