DRAMA ETKİNLİKLERİNİN 6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DİNLEME VE KONUŞMA BECERİLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Yıl 2017, Sayı: 35, 1 - 13, 31.12.2017

Oğuzhan Sevim , Lokman Turan

Öz

Bu
araştırmada drama etkinliklerinin altıncı sınıf öğrencilerinin dinleme ve
konuşma becerileri üzerindeki etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Araştırma ön
test – son test kontrol gruplu yarı deneysel desene göre düzenlenmiştir.
Çalışma grubu Erzurum ili Yakutiye ilçe merkezinde bulunan bir ortaokulda
Türkçe dersini alan 43 altıncı sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada
veri toplama aracı olarak Erdem ve Erdem (2014) tarafından hazırlanan “DinleİzleAnlat
Dinleme ve Konuşma Yeterlikleri Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde
bağımlı ve bağımsız örneklemlerde t-testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda
drama etkinliklerinin öğrencilerin dinleme ve konuşma becerilerinin
geliştirilmesinde mevcut öğretim programına göre gerçekleştirilen
etkinliklerden daha etkili olduğu anlaşılmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Drama etkinlikleri, dinleme, konuşma, dinlediğini anlama

Kaynakça

• Adıgüzel, H. Ö. (2007). Drama amaç ve özellikler. A. Öztürk (Ed.), İlköğretimde Drama içinde (s. 20-32). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Adıgüzel, H. Ömer (1993). Bir İletişim Yolu Olarak. (Editör: H. Ömer Adıgüzel). Yaratıcı Drama (1985-1998 Yazılar). Ankara: Naturel Yayınları, 198-202. Akın, M. (1993). Farklı Sosyoekonomik Düzeylerdeki İlkokul 3. Sınıf Öğrencilerinin Sosyalleşme Düzeylerine Yaratıcı Drama Eğitiminin Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Akoğuz, M. (2002). İletişim Becerilerinin Geliştirilmesinde Yaratıcı Dramanın Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Aykaç, M., ve Adıgüzel, Ö. (2011). Sosyal bilgiler dersinde yaratıcı dramanın yöntem olarak kullanılmasının öğrenci başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 297-314. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Çebi, A. (1996). Öğretim Amaçlı Yaratıcı Drama Yoluyla İmgesel Dil Becerisinin Geliştirilmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Soysal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Doğan, Y. (2012). Dinleme Eğitimi. (2 Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Erdem, A. ve Erdem, M. (2014). “DinleİzleAnlat” dinleme ve konuşma yeterlikleri ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 418-432. Gönen, M. ve Dalkılıç, N. U. (1998). Çocuk Eğitiminde Drama: Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Eplison Yayıncılık. Gündoğdu, A. E. (2011). İlköğretim sekizinci sınıf dinleme metinlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies, 6(1), 1186-1196. Kara, Ö. (2010). Dramayla Öykü Oluşturma Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Öğretimine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. Kara, Y. ve Çam, F. (2007). Yaratıcı Drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 145-155. Karadağ, E. ve Çalışkan, N. (2005). Kuramdan Uygulamaya İlköğretimde Drama. Ankara: Anı Yayıncılık. Karateke, E. (2006). Yaratıcı Dramanın İlköğretim II. Kademede 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerine Olan Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay. Kavcar, C. (1985). Örgün eğitimde dramatizasyon. Eğitim ve Bilim, TED Yayınları, 56, 32-41. Koç, M. ve Dikici, H. (2003). Eğitimde dramanın bir yöntem olarak kullanılması. İlköğretim-Online, 2(1), 1-4. Köklü, Serhat (2003). Türkçe Öğretiminde 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerine Dinlediğini Anlama Davranışının Kazandırılmasına Dramatizasyonun Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Köksal Akyol, A. (2003). Drama ve dramanın önemi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 179-192. Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13(13): 287. Maden, S. (2010). Türkçe öğretiminde drama yönteminin gerekliliği. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, (27), 503-519. Okvuran, A. (1993). Yaratıcı Drama Eğitiminin Empatik Beceri ve Empatik Eğilim Düzeylerine Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anakara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Önder, A. (2005). Okul Öncesinde Drama Sonrasındaki Etkinlikler, Çocukta Yaratıcılık ve Drama ( Ed: A. Öztürk). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Açı Tok Yayınları. Phillips, S. (1999). Drama with Children. Oxford: Oxford University Press. San, İ. (2002). Eğitimde Yaratıcı Drama, Yaratıcı Drama, 1985–1995, Yazılar, (1. cilt). Ankara: Naturel Yayıncılık. Sever, S. (1998). Dil ve iletişim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31, 51-66. Sevim, O. (2012). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygısı: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937. Sevim, O. (2014). Effects of drama method on speaking anxieties pre service teachers and their opinions about the method. Edicational Research and Reviews, 18, 734 742. Sevim, O. ve Kapcı, M. S. (2016). 6. Sınıf konuşmadan önce dinle etkinliklerinin öğrencilerin konuşma ve dinleme becerileri üzerindeki etkileri. Sosyal Bilimler araştırmalar Dergisi, 22, 177-198. Sünbül, M. A. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri (4.Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi Uysal, F. N. (1996). Anaokuluna Giden 5-6 Yaş Grubu Çocuklarda Yaratıcı Drama Çalışmalarının Sosyal Gelişim Alanına Olan Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Ünsal, B. (2005). İlköğretim İkinci Kademe (6,7, 8. Sınıflar) Türkçe Dersinde Drama Yönteminin Çocukların Dil ve Anlatım Becerilerine Katkısı. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Üstündağ, T. (2006). Yaratıcı dramanın üç boyutu., H. Ö. Adıgüzel (Editör). Yaratıcı Drama (1985-1998) yazılar. (2. Baskı). Ankara. Naturel Yayıncılık, 333-341.