EĞİTSEL OYUNLAR ÜZERİNE YAPILAN ULUSAL BİLİMSEL ARAŞTIRMALARIN İNCELENMESİ

Yıl 2020, Sayı: 40, 1 - 25, 30.06.2020

Orhan Karamustafaoğlu , M. Furkan Kılıç

https://doi.org/10.33418/ataunikkefd.730393

Cited By: 14

Öz

Bu çalışmanın amacı, 2010-2019 yılları arasında eğitsel oyunlarla ilgili ulusal platformda yapılmış bilimsel çalışmaları doküman analizi yöntemiyle irdelemektir. Araştırmada ilgili konuya yönelik 122 çalışmaya ulaşılmıştır. Ulusal alanda ulaşılan bu çalışmaların 74’ü tez, 40’ı hakemli dergilerde yayımlanan makale ve 8’i ise kongrelerde sunulmuş ve tam metin kitaplarında basılı olan bildirilerden oluşmaktadır. Bu araştırmalar disiplin alanı, araştırma kökeni, yöntem, örneklem grubu ve sayısı, veri toplama araçları, veri analiz yöntemleri ve anahtar kelimler kategorileri bazında incelenmiştir. İncelemelerden elde edilen veriler frekans değerleri kullanılarak NVivo programı yardımıyla oluşturulan şekillerle sunulmuştur. Verilerden yıllar ilerledikçe eğitsel oyunlara yönelik daha fazla araştırma yapıldığı, yapılan araştırmaların fen bilimleri disiplininde yoğun olduğu, nicel kökenli, deneysel yöntemlerin ise tercih edildiği tespit edilmiştir. Ayrıca, araştırmaların 41 ile 60 öğrenci arasındaki ortaokul ve ilkokul öğrencileri üzerinde gerçekleştirildiği, verilerin genellikle testler yoluyla alınarak çoğunlukla t-testleri yoluyla analiz edildiği saptanmıştır. Araştırma sonunda verilere dayalı olarak yapılan tartışmalar ve varılan sonuçlar ışığında eğitsel oyunlarla ilgili ya da benzer çalışmalar yürütecek olanlara gerekli öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Eğitsel Oyun, Oyun Tabanlı Öğrenme, Doküman İnceleme, İçerik Analizi

Kaynakça

• Açıkgöz, K.Ü. (2014). Aktif Öğrenme. 13. Baskı, Ankara: Biliş Yayıncılık.
• Bacanak, A., Değirmenci, S., Karamustafaoğlu, S. & Karamustafaoğlu, O. (2011). E-dergilerde yayınlanan fen eğitimi makaleleri: Yöntem analizi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(1), 119-132.
• Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çankaya, S., Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 115-127.
• Demirel, Ö. (2012). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı (19. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Groh, F. (2012). Gamification: State of the art definition and utilization. 4th Seminar on Research Trends in Media Informatics Ulm University, Germany, Proceedings Book, p. 39-46.
• Hanbaba, B. (2011). Oyunla öğretim yönteminin hayat bilgisi dersi başarısı ve tutumuna etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Karamustafaoğlu, O. & Kaya, M. (2013). Eğitsel oyunlarla ‘Yansıma ve Aynalar’ konusunun öğretimi: yansımalı koşu örneği, Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi, 3(2), 41-49.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. & Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-342.
• Krippendorff, K. (2018). Content analysis: An introduction to its methodology (4th edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc.
• MEB. (2018). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara.
• National Science Foundation -NSF-, (2002). Section III - An overview of quantitative and qualitative data collection methods in The 2002 User-Friendly Handbook for Project Evaluation, Erişim adresi: https://www.nsf.gov/pubs/2002/nsf02057/nsf02057_4.pdf
• Nicolopoulou, A. (1993). Play, cognitive development, and the social world: Piaget, Vygotsky, and beyond. Human Development, 36(1), 1-23.
• Numanoğlu, G. (1999). Bilgi toplumu-eğitim-yeni kimlikler-II: Bilgi toplumu ve eğitimde yeni kimlikler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 32(1-2), 341-350.
• Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.
• Özmen, H. & Karamustafoğlu, O. (2019). Eğitimde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Öztemiz, S., Önal, H. İ. (2013). İlkokul öğrencilerinin oyun tekniği ile okuma alışkanlığı kazanmasına yönelik öğretmen görüşleri: Ankara Beytepe İlkokulu örneği. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 65-79.
• Prensky, M. (2001). Digital Game-Based Learning. New York: McGraw-Hill.
• Rixon, S. (1981). How to use games in language teaching. London & Basingstoke: Macmillan Education
• Romine, X. (2004). Using games in the classroom to enhance motivation, participation, and retention: A pre-test and post-test evaluation, Culminating Experience Action Research Projects, 5, 283-295.
• Sezgin, S., Bozkurt, A., Yılmaz, E.A. & Lınden, N. (2018). Oyunlaştırma, eğitim ve kuramsal yaklaşımlar: Öğrenme süreçlerinde motivasyon, adanmışlık ve sürdürülebilirlik. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 45, 169-189.
• Sözbilir, M. & Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education, Special Issue, 1-22.
• Şen, Ü. (2010). Sanat eğitiminde bilimsel araştırma yöntemlerinin kullanılması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 343-360.
• Tatar, E. & Tatar, E. (2008). Fen bilimleri ve matematik eğitimi araştırmalarının analizi-I: anahtar kelimeler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 89-103.
• Tatar, E., Kağizmanli, T.B., & Akkaya, A. (2013). Türkiye’deki teknoloji destekli matematik eğitimi araştırmalarının içerik analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 33-45.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. Sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çukurova Üniversitesi, Adana.