Suça Sürüklenmiş Bir Gencin Bakış Açısıyla Çocuk Suçluluğu: Olgu Sunumu/Juvenile Delinquency from the Perspective of a Juvenile Pushed to Crime: Case Report

Yıl 2016, Cilt: 20 Sayı: 1, 0 - 0, 15.04.2016

Meva Demir H. Özden Bademci

Öz

Türkiye’de çocuk suçluluğu olgusu genel olarak yapısal ve sosyodemografik faktörler
ekseninde sorunu tanımlayıcı araştırmalarla ele alınmıştır. Çocuk bakış açısını orta
koyan, çocuğun deneyimlerine dayanan nitel araştırmalar sınırlıdır. Bu makalede çocuk
suçluluğu olgusu, suça karışmış ve mahkeme süreci devam eden 17 yaşında bir genç ile
gencin devam ettiği okulda 12 hafta boyunca, haftada bir düzenli olarak gerçekleştirilen 50
dakikalık görüşmelerde elde edilen bulgular gencin bakış açısı ile ele alınmaktadır. Çalışma
kapsamında ayrıca gencin babası ve okul öğretmenleri ile de görüşülerek destekleyici bir
sosyal çevre yaratılmaya çalışılmıştır. Görüşmeci ve genç arasında güvene dayalı terapotik
ilişkinin kurulması gencin değersizlik, umutsuzluk gibi olumsuz duygularına farkındalık
kazanarak, duyguları ve davranışları arasındaki sebep-sonuç ilişkisini görmesine ve psikolojik
olarak güçlenmesine katkı sağlamıştır. Sistemik bir anlayışla gencin güçlü yanlarına
odaklanan bir yaklaşım genç üzerinde hızlı bir şekilde olumlu etki göstermiştir. Literatür
ile uyumlu bir şekilde aile içi olumsuz ilişkiler gencin suça sürüklenmesinin başlıca nedenleri
arasında yer almaktadır. Suça sürüklenmiş bir bireyin anlaşıldığını deneyimlediği ve
kendini güvende hissettiği, destekleyici ilişkilere sahip olması geçmiş olumsuz yaşantılarını
onararak ilerleyebilmesini ve şiddete yönelmesine yol açan olumsuz duygularını düzenleyebilmesini
sağlamıştır.
Anahtar Kelimeler: çocuk suçluluğu, travma, bağlanma.

Abstract: In Turkey, the case of juvenile delinquency is generally tackled within the
scope of structural and sociodemographic factors with descriptive researches. Qualitative
researches based on children’s perspectives and experiences are limited. In this study, the
case of juvenile delinquency has been handled from the perspective of a juvenile involved
in crime and litigation process of whom keeps on, and within the findings that have been
obtained from the 50 minutes regular interviews once a week during 12 weeks at his school
. Within the study, the parents and teachers of the juvenile have also been kept in touch and
a promotive environment has been tried to create. A therapeutic relationship based on trust
between the interviewer and the juvenile has contributed him to be aware of his negative
emotions such as worthlessness and hopelessnes, to find out cause and effect relation 

between his emotions and thoughts and provided him to strengthen psychologically. With
a systemic understanding, an approach that has focused on the juvenile’s strong sides has
had a positive impact on him. In a way compatible with literature, negative relationships
in family are thought to be among the main reasons that lead the juvenile to push crime.
Having supportive relations of a juvenile pushed to crime by experiencing to be understood
and feeling safe has provided him to progress by restoring his past negative livings and to
control his negative feelings that may lead violence.
Keywords: juvenile deliquency, trauma, attachment