Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı Romanında Renk Metaforu

Yıl 2010, Cilt: 14 Sayı: 2, 83 - 103, 25.10.2010

Yusuf Kotan Turhan Kaya

Öz

Postmodernist yazarlardan Orhan Pamuk, ülkemizde bazen eleştirilere maruz
kalmış, bazen de övgülere mazhar olmuştur. Ama o, bütün bunları bir yana bırakarak,
yayımladığı eserleriyle farklılığını daha çok hissettirmeye başlamış ve Nobel Edebiyat
ödülünü almıştır.
“Benim Adım Kırmızı” romanında edebi sanatlar açısından renk metaforu nasıl kullanılmaktadır
sorusuna, eserden yola çıkarak cevaplar bulmayı denediğimiz bu çalışmada;
Türkiye’de yayınlandığı dönemde çok ses getiren bu eserin anlaşılmasında önemli bir
öğe olan renklere odaklanıp, bir metafor olarak yorumlamaya çalışacağız.

Anahtar Kelimeler

Orhan Pamuk, Benim Adım Kırmızı, Renk metaforu

Kaynakça

• Akdoğan, Zehra (2006). “Renklerle Karakter Analizi”, İndigo Dergisi, S. 10, Temmuz
• Altan, Ahmet (2006). Resimli Resim Sözlüğü, Ankara: Asil Yayınları.
• Ateş, Süleyman (2002). Kur’an-ı Kerim’in Yüce Meâli, İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat.
• Genç, Reşat (1996). “Türk Düşüncesi, Davranışı ve Hayatında Renkler ve Sarı, Kırmızı”,
• Yeşil, Türk Dünyası Nevruz II. Bilgi Şöleni Bildirileri, Ankara: AKM Başkanlığı Yayın- ları. Gündüzöz, Soner (2007). “Renk”, DİA, C. XXXIV, İstanbul 2007.
• ______________ (2003). “Kur’an’da Renklerin Büyülü Gücü -Semiotik Bir İnceleme-”,
• Ekev Akademi Dergisi, 16, Ankara. Cevad Heyet (2001). “Türklerin Tarihinde Renklerin Yeri”, Türk Dünyası Nevruz IV
• Uluslararası Bilgi Şöleni Bildirileri (21-23 Mart), Sivas: AKM Başkanlığı Yayınları. Çoşkun, Menderes, “Klâsik Türk Şiirinde Mürekkep İstiâre, Temsili İstiâre ve Alegori”, Bilig Dergisi, S. 38, Yaz/2006.
• Hakan, Ahmet (2002). Orhan Pamuk Kırmızı ve Kar, İstanbul: Birey Yayıncılık.
• Kalmık, Ercümend (1950). Renklerin Armoni Sistemleri, İstanbul: Cumhuriyet Matbaası.
• Karabaş, Seyfi (1996). Dede Korkut’ta Renkler, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Kaşıkçı, Ercan (2006). İmaj (İletişim ve Beden Dili), İstanbul: Hayat Yayınları.
• Kırımhan, Nazan (2001). “Türk Kültüründe Yedi Rengin Anlamı”, Türk Dünyası Nevruz
• IV Uluslararası Bilgi Şöleni Bildirileri (21-23 Mart), Sivas: AKM Başkanlığı Yayınları. Nedret, Mahmut (2001). Karacaoğlan’ın Şiirinde Sanat Olarak Renkler, Romanya.
• Ögel, Bahaeddin (1984). Türk Kültür Tarihine Giriş VI, Ankara: Kültür ve Turizm Ba- kanlığı Yayınları.
• Pamuk, Orhan (1998). Benim Adım Kırmızı, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Türkoğlu, Sadık (2003). “Anlatım ve Deyimlerde Renklerin Dili”, K.K.E.F Dergisi, S. 8,