Klasik Batı Müziği ve Çağdaş/Çok Sesli Türk Müziği Eserlerinin Seslendirilmesine Yönelik Sınıf İçi Bir Değerlendirme

Yıl 2012, Cilt: 16 Sayı: 2, 179 - 187, 10.04.2013

Barış Demirci Gökalp Parasız

Öz

Bu Araştırma, Klasik batı müziği ve Çağdaş Çoksesli Türk müziği eserlerini orkestra/
oda müziği ve yönetimi dersinde seslendirebilme düzeylerini tespit etmeye yönelik deneysel bir
çalışmadır. Çalışma grubunu, 2011-2012 öğretim yılı, bahar yarıyılında Atatürk Üniversitesi
Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalında orkestra/oda müziği ve
yönetimi dersi alan 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Verilerin elde edilmesinde tek gruplu
ön test-son test modeli uygulanmıştır. Verilerin analizinde ise t testi istatistiksel analiz yöntemi
kullanılmıştır. Bulgulara göre, öğrencilerin her iki eseri seslendirmeye ilişkin ön test ve son
test puanları arasındaki farkın son test puanları lehine olduğu görülmüştür. Tüm bu bulgular,
öğrencilerin klasik batı müziği ve çağdaş/çoksesli Türk müziği eserlerini orkestra/oda müziği ve yönetimi dersinde seslendirebilme düzeylerini test etmeye yönelik yapılan üç haftalık
çalışmanın, etkili olduğunu göstermektedir. Ancak, seçilen eserlere yönelik yapılan ders içi
çalışmaların, klasik batı müziği eserini seslendirmede daha etkili olduğu sonucu, elde edilen
verilere dayanarak tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Klasik batı müziği, çağdaş/çoksesli Türk müziği, performans değerlendirme

Kaynakça

• Aydın, Y. (2003). Türk Beşleri. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Bilgin, S. Saraç, G. Tuğcular, E. (2011). Orkestra Albümü II. Muğla: Esin Basımevi.
• Budak, O. A. (2006). Türk Müziğinin Kökeni-Gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Çalışır, F. (2004). Müzik Dili Sözlüğü. Ankara: Ataçağ Sanatevi Yayınları.
• Demircan, B. (2008). Viyola Eğitiminde Kullanılan Türk Müziği Dizilerine Dayalı Etüt- lerin, İçerik-Yöntem Bakımından İncelenmesi ve Değerlendirilmesi. (Ya- yımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bi- limleri Enstitüsü.
• Gonca Z. ve Tohumcu, G. (2006). Müziği Yazmak. İstanbul: Nota Yayıncılık.
• İlyasoğlu, E. (2007). 71 Türk Bestecisi. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kuş, E. (2007). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Öztürk, M. (2007). Öğretimi Planlama-Uygulama ve Değerlendirme. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
• Purcell, H. (1695). “Spiel Musik. Verlag”. Georg Kallmeyer Verlag, Wolfen Büttel, (Ed.1926).
• Say, A. (1992). “Okestra”. Müzik Ansiklopedisi (IV). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Ya- yınları.
• Say, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Uçan, A. (Ekim 1998). “Atatürk ve Türk Müzik İnkılâbına Genel Bir Bakış” Opera Bale Kültür Sanat Dergisi, Sayı 22, ss. 17-25, Ankara: Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü Yayını.
• Uluç, M. Ö. (2000). Müzik İşaretleri ve Terimleri Sözlüğü. Ankara: Yurtrenkleri Yayı- nevi.