Abstract
The county’s most important income is thermal water that’s famous for its mineral origin, warmth and flow. There are two important thermal centers, one of them is in the county center and the other is in Sey Hamamı. The most distinct springs are along Kızılcahamam Valley and their warmth on the water is 50–51°C, in depth 86°C, and its flow 70 lt/sec, and the value of PH is 7, and the daily bath capacity is 8640 people. And also in Sey Hamamı, the water warmth is 43 °C, the value of PH is 6.5, and the daily bath capacity is 2880 people.Since the springs in the county are effective for curing of many illnesses, people always show interest in thermal water. In other words not just today, it is known that these springs have been operated during the Roman times, Seljuks, and also Ottomans. Thus the existence of many curative springs and utilization of this trading practice make the thermal tourism the most convenient tourism operation to be improved in the county
References
- Ali Cevad. (1897/H. 1314). Memalik-i Osmaniye’nin Tarih ve Coğrafya Lûgatı (3. Cilt). İstanbul: Mahmut Bey Matbaası.
- Bayer, E. (1997). Türk Termal Turizm Potansiyeli ile Tesisleri ve Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Bulut, İ. (1998). ‘‘Reşadiye Kaplıcalarının Coğrafi Etüdü’’. Ankara: 15.Türkiye Jeomorfoloji Bilimsel ve Teknik Kurultayı (20-24 Nisan 1988) Bildiri Özetleri,
- Çetin, T. (2010). Termal Turizmin Başkenti Afyonkarahisar. Ankara: Beyazkalem Yayıncılık.
- Çontu, M. (2006). Alternatif Turizm Çeşitleri ve Kızılcahamam Termal Turizmi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Çoruh, S. (1988). ‘‘Şifalı Sularımız ve Tıbbî Turizm Sorunumuz’’. Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı 1986.
- Doğanay, H. Zaman; S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası (Güncellenmiş 4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi,
- Erdoğan, A. (2010). Geçmişten Günümüze Kızılcahamam ve Çamlıdere. Ankara: Kızılcahamam-Çamlıdere Eğitim ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı Yayınları.
- Eker, M. (2001). Yabanabad 2000. Ankara: Kızılcahamam Belediyesi Yayınları.
- Göyün, D., N, Akpınar. (2003). “ Kızılcahamam Sey Kaplıcaları’nın Termal Turizm Açı- sından Değerlendirilmesi” [Elektronik Sürüm]. Tarım Bilimleri Dergisi, 9 (1), 111-115.
- Kazancı, N., Suludere, Y., Mülazimoğlu, N. S., Tuzcu, S., Mengi, H., Hakyemez, H. Y.
- ve Mercan, N. (2007). Soğuksu Milli Parkı ve Çevresi Jeositleri. Ankara: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü.
- Keskin, Y. (2008). Termal Turizm İşletmelerinde Müşteri Tatmininin Ölçülmesi Kızılcahamam Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Düzce: Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kızılcahamam Belediyesi Yayınları, (2011). Kızılcahamam. Ankara: Özyurt Matbaacı- lık.
- Özbek, T. (2012). Ankara-Kızılcahamam Jeotermal Sahasındaki Jeotermal Kuyularının İşletme Ruhsatına İlişkin 01.01.2011-31.12.2011 Dönemi İşletme Faaliyet Raporu, Ankara.
- Sevindi, C., Özdemir, M., (2001). “Sarmaşık Kaplıcası”. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi Sayı: 27.
- Usta, N. (2015). Kızılcahamam İlçesinin Turizm Coğrafyası. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ülker, İ. (1988). “Sağlık Turizmi ve Kaplıca Sularımızın Değerlendirilmesi”. Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı.
- Yurtoğlu, İ. (2006). Kızılcahamam ve Çevresinin Halk Bilimi Ürünleri Üzerine Bir Araş- tırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Zaman, M. (2001). “Havza Kaplıcaları”. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi Sayı: 27.
- Zaman, M. Birinci, S. (2011). ‘‘Doğu Karadeniz’de Termal Turizminin Geliştirilebileceği Merkezlere Yeni Bir Örnek: İkizdere Kaplıcası’’. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15 (2), ss. 405-429.
Abstract
İlçenin en önemli turizm kaynağını, mineral yapısı, su sıcaklığı ve debisi ile
termal sular oluşturmaktadır. Kızılcahamam’da biri ilçe merkezinde, diğeri de Sey
Hamamı’nda olmak üzere iki önemli termal merkez bulunmaktadır. Bunlardan en belirgin
kaynaklar Kızılcahamam vadisi boyunca olup, suyun yüzeye çıkış sıcaklığı 50–51°C,
derinlerde 86°C, debisi 70 lt/sn, Ph değeri 7, günlük banyo kapasitesi ise 8640 kişidir. Sey
Hamamı’ndaki kaplıca suyun sıcaklığı ise 43 °C, Ph değeri 6.5, günlük banyo kapasitesi
ise 2880 kişi kadardır.
İlçedeki termal kaynakların çeşitli hastalıkların tedavisinde etkili olması, tarih boyunca
insanların kaplıcalara olan ilgisini devam ettirmiştir. Başka bir ifadeyle, kaplıcaların
sadece günümüzde değil, Romalılar, Selçuklular ve Osmanlılar zamanında da kullanıldığı
bilinmektedir. Böylece, şifalı kaynakların bol ve yaygın olmasının yanı sıra bu
kaynaklardan yararlanma geleneği, ilçe turizmi bakımından termal turizmi geliştirilmeye
en uygun faaliyet alanı haline getirmektedir
References
- Ali Cevad. (1897/H. 1314). Memalik-i Osmaniye’nin Tarih ve Coğrafya Lûgatı (3. Cilt). İstanbul: Mahmut Bey Matbaası.
- Bayer, E. (1997). Türk Termal Turizm Potansiyeli ile Tesisleri ve Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Bulut, İ. (1998). ‘‘Reşadiye Kaplıcalarının Coğrafi Etüdü’’. Ankara: 15.Türkiye Jeomorfoloji Bilimsel ve Teknik Kurultayı (20-24 Nisan 1988) Bildiri Özetleri,
- Çetin, T. (2010). Termal Turizmin Başkenti Afyonkarahisar. Ankara: Beyazkalem Yayıncılık.
- Çontu, M. (2006). Alternatif Turizm Çeşitleri ve Kızılcahamam Termal Turizmi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Çoruh, S. (1988). ‘‘Şifalı Sularımız ve Tıbbî Turizm Sorunumuz’’. Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı 1986.
- Doğanay, H. Zaman; S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası (Güncellenmiş 4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi,
- Erdoğan, A. (2010). Geçmişten Günümüze Kızılcahamam ve Çamlıdere. Ankara: Kızılcahamam-Çamlıdere Eğitim ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı Yayınları.
- Eker, M. (2001). Yabanabad 2000. Ankara: Kızılcahamam Belediyesi Yayınları.
- Göyün, D., N, Akpınar. (2003). “ Kızılcahamam Sey Kaplıcaları’nın Termal Turizm Açı- sından Değerlendirilmesi” [Elektronik Sürüm]. Tarım Bilimleri Dergisi, 9 (1), 111-115.
- Kazancı, N., Suludere, Y., Mülazimoğlu, N. S., Tuzcu, S., Mengi, H., Hakyemez, H. Y.
- ve Mercan, N. (2007). Soğuksu Milli Parkı ve Çevresi Jeositleri. Ankara: Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü.
- Keskin, Y. (2008). Termal Turizm İşletmelerinde Müşteri Tatmininin Ölçülmesi Kızılcahamam Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Düzce: Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kızılcahamam Belediyesi Yayınları, (2011). Kızılcahamam. Ankara: Özyurt Matbaacı- lık.
- Özbek, T. (2012). Ankara-Kızılcahamam Jeotermal Sahasındaki Jeotermal Kuyularının İşletme Ruhsatına İlişkin 01.01.2011-31.12.2011 Dönemi İşletme Faaliyet Raporu, Ankara.
- Sevindi, C., Özdemir, M., (2001). “Sarmaşık Kaplıcası”. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi Sayı: 27.
- Usta, N. (2015). Kızılcahamam İlçesinin Turizm Coğrafyası. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ülker, İ. (1988). “Sağlık Turizmi ve Kaplıca Sularımızın Değerlendirilmesi”. Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı.
- Yurtoğlu, İ. (2006). Kızılcahamam ve Çevresinin Halk Bilimi Ürünleri Üzerine Bir Araş- tırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Zaman, M. (2001). “Havza Kaplıcaları”. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi Sayı: 27.
- Zaman, M. Birinci, S. (2011). ‘‘Doğu Karadeniz’de Termal Turizminin Geliştirilebileceği Merkezlere Yeni Bir Örnek: İkizdere Kaplıcası’’. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15 (2), ss. 405-429.
Details
| Primary Language | tr;en |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | November 10, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 19 Issue: 2 |
