İşletmelerde iş kazalarına yol açan etkenlerin tespit edilip, söz
konusu kazaların önlenmesi için gerekli düzenlemelerin yapılması gerekmektedir.
Bu düzenlemelerin başında ise işletmelere güvenlik kültürünün benimsetilmesi
gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, Antalya Bölgesi’ndeki 4 ve 5 yıldızlı
otellerde iş sağlığı ve güvenliği kültürünün otel çalışanlarının güvenli
davranışları üzerine etkisini incelemektir. Çalışmanın örneklemini Antalya
destinasyonunda faaliyet gösteren 4 ve 5 yıldızlı otellerde çalışan 750 kişi
oluşturmaktadır. Yapılan analizlere göre, çalışanların güvenlik kültürü
algılarının, güvenli davranış eğilimleri üzerinde pozitif yönlü anlamlı bir
ilişkiye sahip olduğu görülmüştür. Elde edilen sonuçlar neticesinde
çalışanların güvenlik kültürü algılarını arttıracak faaliyetlerin, çalışma
esnasındaki güvenli davranış eğilimlerini arttıracağı sonucuna
varılabilmektedir.
Akalp, G. Yamankaradeniz, N. (2013). “İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetimin Rolü ve Önem”i. Sosyal Güvenlik Dergisi, Vol.3, Number 2, 96-109.
Aytaç, S. (2011). “İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi”. Türk Metal Dergisi, Kasım.
Choudhry, R.M. Fang, D. Mohamed, S. (2007). “The Nature of Safety Culture: A Survey of The State of the Art”. Safety Science, 45, 993-1012.
Cooper, M. D. (2000). Towards A Model of Safety Culture. Safety Science, 36, 111-136.
Cox, S. Flin, R. (1998). Safety Culture: Philosopher’s Stone or Man of Straw? Work & Stress: An International Journal of Work, Health & Organisations, 12:3, 189-201.
Cox, S. J. Cheyne, A. J. T. (2000). Assessing Safety Culture in Offshore Environments. Safety Science, Vol: 34, 111-129.
Demir, F, (2014). İş Hukuku Uygulamaları, Albi Yayınları, İzmir.
Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. Legal Yayınları, İzmir.
Demircioğlu, M. – Kaplan, H. A. (2016). Sorularla İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku, Beta Yayınları, İstanbul.
Dursun, S. (2013). İş Güvenliği Kültürünün Çalışanların Güvenli Davranışları Üzerine Etkisi. Sosyal Güvenlik Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, 61-75.
Ek, A. Runefors, M. Borell, J. (2014). Relationships Between Safety Culture Aspects – A Work Process To Enable Interpretation. Marine Policy Vol. 44, 179–186.
Griffin, M. A. Neal, A. (2000). Perceptions of Safety at Work: A Framework for Linking Safety Climate to Safety Performance, Knowledge and Motivation. Journal of Occupational Health Psychology, Vol. 5, No. 3, 347-358.
Guldenmund, F. W. (2010). (Mis)understanding Safety Culture and Its Relationships to Safety Management. Risk Analysis, Vol. 30, No. 10, 1466-1480.
Kavurmaci, A. Demirdelen, D. (2015). Turizm Sektöründe İşçi Sağlığı ve Çalışan Güvenliği, I. Avrasya Uluslararası Turizm Kongresi: Güncel Konular, Eğilimler ve Göstergeler. Konya.
Korkmaz, A. Avsallı, H. (2012). Çalışma Hayatında Yeni Bir Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:26, ss.153-167.
Korkut, G. Tetik, A. (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanunu’nun Getirdiği Yenilikler ve Temel Sorunlar, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Vol.18, No.3, ss.455-474.
Lee, T. Harrison, K. (2000). Assessing Safety Culture İn Nuclear Power Stations. Safety Science. Vol. 34, 61–97.
Makary, M. A. Sexton, J.B. Freischlag, J.A. (2006). Operating Room Teamwork Among Physicians and Nurses: Teamwork in the Eye of the Beholder. J Am Coll Surg ;202:746-752.
Muniz, B. F. Peon, J. M. M. Ordas, C. J. V. (2007). Safety Culture: Analysis of the Causal Relationships Between İts Key Dimensions. Journal of Safety Research 38, 627–641.
Neal, A. Griffin, M. A. (2006). A Study of the Lagged Relationships Among Safety Climate, Safety Motivation, Safety Behavior and Accidents at the Individual and Grup Levels. Journal of Applied Psychology, Vol 91, No 4, 946-953.
Neal, A. Griffin, M. A. Hart, P. M. (2000). The Impact of Organizational Climate on Safety Climate and Individual Behavior. Safety Science Vol: 34, 99-109.
Nielsen, K. J. (2014). Improving Safety Culture Through The Health And Safety Organization: A Case Study. Journal of Safety Research. Vol. 48, 7–17.
Özkan, Y. Arpat, B. (2015). Mavi Yakalılarda Güvenlik Kültürü Algısı: Denizli İli Kablo İmalat Endüstrisi Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 16. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi Özel Sayısı.
Özveri, M. (2015). İşçi Sağlığı, İş Güvenliği ve İş Cinayetleri, Birleşik Metal Sendikası Yayınları, İstanbul.
Pidgeon, N. F. (1991). Safety Culture and Risk Management in Organizations. Journal of Cross-Cultural Psychology, Vol: 22, No: 1 129-140.
Reason, J. (1997). Managing The Risks Of Organizational Accidents. Aldershot: Ashgate.
Sosyal Güvenlik Kurumu. (2014). http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/tr/kurumsal/istatistikler/sgk_istatistikler (03.06.16).
Şakar, M. (2016). İş Hukuku Uygulaması, İstanbul.
Tozkoparan, G. Taşoğlu, J. (2011). İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları İle İlgili İşgörenlerin Tutumlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt/Vol. XXX, Sayı/No. 1, (181-209).
Üngüren, E. Koç, T. S. (2016). Konaklama İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Örgütsel Güven Üzerindeki Etkisi. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt, 18, Sayı, 2, 128-161.
Wiegmann, D.A. Zhang, H. Von Thaden, T. Sharma, G. Mitchell, A. (2002), “A Synthesis of Safety Culture and Safety Climate Research” http://www.aviation.illinois.edu/avimain/papers/research/pub_pdfs/techreports/02-03.pdf. (02.06.16).
Wright, M. Marsden, S. Antonelli, A. (2004). Building An Evidence Base For The Health And Safety Commission Strategy To 2010 And Beyond: A Literature Review Of İnterventions To İmprove Health And Safety Compliance. Health and Safety Executive. UK: Greenstreet Berman Ltd; (Research report 196).
Yılmaz, F. (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda Önleyici Yaklaşım ve İşverenlerin Yükümlülükleri, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. Cilt: 24 Sayı: 6, ss.44-69.
Year 2017,
Volume: 21 Issue: 4, 1397 - 1420, 20.12.2017
Akalp, G. Yamankaradeniz, N. (2013). “İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetimin Rolü ve Önem”i. Sosyal Güvenlik Dergisi, Vol.3, Number 2, 96-109.
Aytaç, S. (2011). “İş Kazalarını Önlemede Güvenlik Kültürünün Önemi”. Türk Metal Dergisi, Kasım.
Choudhry, R.M. Fang, D. Mohamed, S. (2007). “The Nature of Safety Culture: A Survey of The State of the Art”. Safety Science, 45, 993-1012.
Cooper, M. D. (2000). Towards A Model of Safety Culture. Safety Science, 36, 111-136.
Cox, S. Flin, R. (1998). Safety Culture: Philosopher’s Stone or Man of Straw? Work & Stress: An International Journal of Work, Health & Organisations, 12:3, 189-201.
Cox, S. J. Cheyne, A. J. T. (2000). Assessing Safety Culture in Offshore Environments. Safety Science, Vol: 34, 111-129.
Demir, F, (2014). İş Hukuku Uygulamaları, Albi Yayınları, İzmir.
Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. Legal Yayınları, İzmir.
Demircioğlu, M. – Kaplan, H. A. (2016). Sorularla İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku, Beta Yayınları, İstanbul.
Dursun, S. (2013). İş Güvenliği Kültürünün Çalışanların Güvenli Davranışları Üzerine Etkisi. Sosyal Güvenlik Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, 61-75.
Ek, A. Runefors, M. Borell, J. (2014). Relationships Between Safety Culture Aspects – A Work Process To Enable Interpretation. Marine Policy Vol. 44, 179–186.
Griffin, M. A. Neal, A. (2000). Perceptions of Safety at Work: A Framework for Linking Safety Climate to Safety Performance, Knowledge and Motivation. Journal of Occupational Health Psychology, Vol. 5, No. 3, 347-358.
Guldenmund, F. W. (2010). (Mis)understanding Safety Culture and Its Relationships to Safety Management. Risk Analysis, Vol. 30, No. 10, 1466-1480.
Kavurmaci, A. Demirdelen, D. (2015). Turizm Sektöründe İşçi Sağlığı ve Çalışan Güvenliği, I. Avrasya Uluslararası Turizm Kongresi: Güncel Konular, Eğilimler ve Göstergeler. Konya.
Korkmaz, A. Avsallı, H. (2012). Çalışma Hayatında Yeni Bir Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:26, ss.153-167.
Korkut, G. Tetik, A. (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanunu’nun Getirdiği Yenilikler ve Temel Sorunlar, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Vol.18, No.3, ss.455-474.
Lee, T. Harrison, K. (2000). Assessing Safety Culture İn Nuclear Power Stations. Safety Science. Vol. 34, 61–97.
Makary, M. A. Sexton, J.B. Freischlag, J.A. (2006). Operating Room Teamwork Among Physicians and Nurses: Teamwork in the Eye of the Beholder. J Am Coll Surg ;202:746-752.
Muniz, B. F. Peon, J. M. M. Ordas, C. J. V. (2007). Safety Culture: Analysis of the Causal Relationships Between İts Key Dimensions. Journal of Safety Research 38, 627–641.
Neal, A. Griffin, M. A. (2006). A Study of the Lagged Relationships Among Safety Climate, Safety Motivation, Safety Behavior and Accidents at the Individual and Grup Levels. Journal of Applied Psychology, Vol 91, No 4, 946-953.
Neal, A. Griffin, M. A. Hart, P. M. (2000). The Impact of Organizational Climate on Safety Climate and Individual Behavior. Safety Science Vol: 34, 99-109.
Nielsen, K. J. (2014). Improving Safety Culture Through The Health And Safety Organization: A Case Study. Journal of Safety Research. Vol. 48, 7–17.
Özkan, Y. Arpat, B. (2015). Mavi Yakalılarda Güvenlik Kültürü Algısı: Denizli İli Kablo İmalat Endüstrisi Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 16. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi Özel Sayısı.
Özveri, M. (2015). İşçi Sağlığı, İş Güvenliği ve İş Cinayetleri, Birleşik Metal Sendikası Yayınları, İstanbul.
Pidgeon, N. F. (1991). Safety Culture and Risk Management in Organizations. Journal of Cross-Cultural Psychology, Vol: 22, No: 1 129-140.
Reason, J. (1997). Managing The Risks Of Organizational Accidents. Aldershot: Ashgate.
Sosyal Güvenlik Kurumu. (2014). http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/tr/kurumsal/istatistikler/sgk_istatistikler (03.06.16).
Şakar, M. (2016). İş Hukuku Uygulaması, İstanbul.
Tozkoparan, G. Taşoğlu, J. (2011). İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları İle İlgili İşgörenlerin Tutumlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt/Vol. XXX, Sayı/No. 1, (181-209).
Üngüren, E. Koç, T. S. (2016). Konaklama İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamalarının Örgütsel Güven Üzerindeki Etkisi. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt, 18, Sayı, 2, 128-161.
Wiegmann, D.A. Zhang, H. Von Thaden, T. Sharma, G. Mitchell, A. (2002), “A Synthesis of Safety Culture and Safety Climate Research” http://www.aviation.illinois.edu/avimain/papers/research/pub_pdfs/techreports/02-03.pdf. (02.06.16).
Wright, M. Marsden, S. Antonelli, A. (2004). Building An Evidence Base For The Health And Safety Commission Strategy To 2010 And Beyond: A Literature Review Of İnterventions To İmprove Health And Safety Compliance. Health and Safety Executive. UK: Greenstreet Berman Ltd; (Research report 196).
Yılmaz, F. (2013). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda Önleyici Yaklaşım ve İşverenlerin Yükümlülükleri, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. Cilt: 24 Sayı: 6, ss.44-69.
Can, M., & Hüseyinli, N. (2017). Çalışma Hayatında İş Sağlığı ve Güvenliği Kültürü ve Otel Çalışanlarının Güvenli Davranışlarının İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(4), 1397-1420.