Modernist içgüdüyle, her alan kendine özgü sınırları keşfe çıkarak pür (saf) hale gelmeye çalışmış; ancak, tahminlerin aksine, farklı alan ve türler her zaman birbirlerine müdahale etmiş; zamanla saf değil, çoğulcu (disiplinler arası) bir sanat algısı ortaya çıkmıştır. Özellikle modernizm sonrası heykel ve resim sanatı birbirlerinden beslenerek, kendilerine ait olmayan özellikleri sergilemeye başlamışlardır. Bu yaklaşım süreç içerisinde hem pratik hem de kavramsal açıdan disiplinlerin zenginleşmesine katkıda bulunmuştur. Bu nedenle makalede, muğlâk alanın etrafında konuşlanan sanatçı üretimleri, kavramsal konstrüksiyonda ele alınarak, söz konusu disiplinlere katkıları irdelenmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 24 Sayı: 4 |