Dijital Ortamda Kültür Elçileri: Türkiye Mezunları

Yıl 2021, Cilt: 25 Sayı: 3, 1114 - 1131, 28.09.2021

Meryem Okumuş

https://doi.org/10.53487/ataunisosbil.958059

Cited By: 1

Öz

Uluslararası alanda ülkelerin kamu diplomasisi faaliyetlerini yürütürken en çok başvurduğu alanlardan biri de eğitimdir. Çünkü ülkelerin uluslararası eğitim programları aracılığıyla birçok ülkeyle siyasi, ekonomik, akademik ve kültürel anlamda işbirliği yapmaları ülkelere oldukça avantaj sağlamaktadır. Eğitim diplomasisi ile ülkeler arasında kültürel iletişim ve etkileşim de kurulmaktadır. Uluslararası öğrenciler de kültürel bağların korunması noktasında birer kültür elçisi görevi görmektedir. Türkiye dünyadaki diğer ülkelere nispeten eğitim diplomasisine son yıllarda yatırımlar yapmış olsa dahi Türkiye’deki uluslararası öğrenci sayısı her geçen gün artmaktadır. Uluslararası öğrenciler mezun olup ülkelerine gittiklerinde onlarla kurulan ilişkilerin devam ettirtilmesi kültürel dağıtım ve etkileşim açısından çok önemlidir. Bu bağlamda Türkiye de uluslararası mezun öğrencilerle çeşitli platformlar aracılığıyla ilişkilerini sürdürme çabası içeresindedir. Mezunları bir araya getiren birçok dernek, federasyon ve oluşum bulunmaktadır. Aynı zamanda günümüz dijital dünyası da mezun öğrencileri bir araya getirme ve kültürel etkileşimin devamının sağlanmasında etkili araçların başında gelmektedir. Türkiye, uluslararası mezun öğrencileri ile dijital ortamlarda ilişkilerini sürdürmek amacıyla Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı’nın (YTB) katkıları ile Türkiye Mezunları ismi ile bir dijital platform üzerinden mezunları ile bir araya gelmektedir. Bu bağlamda söz konusu oluşumun Türkiye’deki ilk oluşumlardan biri olması önem arz ermektedir. Bu noktadan hareketle bu çalışmada eğitim diplomasisi bağlamında birer kültür elçisi olan uluslararası mezun öğrencilerin dijital kültür elçisi olmalarına imkân sağlayan Türkiye Mezunları dijital platformu betimleyici analiz yöntemiyle incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Diplomasisi, eğitim diplomasisi, kültür elçileri, Kültürlerarası İletişim,, dijitalleşme

Cultural Ambassadors in the Digital Environment: Turkey Alumni

Öz

Education is one of the fields that countries apply most while carrying out their public diplomacy activities in the international arena. Because countries' cooperation with many countries in political, economic, academic and cultural terms through international education programs provides a great advantage to countries. Cultural communication and interaction are also established between countries through educational diplomacy. International students also act as cultural ambassadors at the point of protecting cultural ties. Even though Turkey has invested in education diplomacy in recent years compared to other countries in the world, the number of international students in Turkey is increasing day by day. Maintaining the relations established with international students when they graduate and go to their countries is very important in terms of cultural distribution and interaction. In this context, Turkey is in an effort to maintain its relations with international graduate students through various platforms. There are many associations, federations and formations that bring alumni together. At the same time, today's digital world is one of the most effective tools in bringing graduate students together and ensuring the continuity of cultural interaction. In order to maintain relations with international graduate students in digital environments, Turkey comes together with its graduates through a digital platform called Turkey Alumni, with the contributions of Presidency for Turks Abroad and Related Communities (YTB). In this context, it is important that the said formation is one of the first formations in Turkey. From this point of view, this study examines the Turkey Alumni digital platform, which enables international graduate students, who are cultural ambassadors in the context of education diplomacy, to become digital cultural ambassadors, with descriptive analysis method.

Kaynakça

• Alioğlu, N. (2011). İnanna’dan Leyla’ya: Kültürlerarası iletişim bağlamında doğum ve ölüm. Ed: Necla Mora, Kültürlerarası İletişim Bağlamında İnsana Dair Duygular ve Ritüeller. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Akçadağ Alagöz, E. (2019). Stratejik kültür perspektifinden Kuzey Kore’nin nükleer programı. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 16 (61), 111-126 . DOI: 10.33458/uidergisi.541541.
• Ask for Turkey. (2021). https://www.askturkiye.com/en. adresinden alındı
• Bolat, Mehmet A. (2017). “Türkiye’nin Uluslararası Öğrenci Politikası: Durum Tespiti ve Öneriler”, Akgül, O. (Ed.), Uluslararası Öğrencilik Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Perspektifler (ss. 8-19), İstanbul: Harf Yayın İletişim.
• Cull, N. (2009a). Public diplomacy before Gullion. N. Snow & P. M. Taylor içinde, Handbook of Public Diplomacy, New York: Routledge.
• Cull, N. (2020). Public diplomacy before Gullion: The evolution of a phrase. N. Snow & Cull, N. içinde, Handbook of Public Diplomacy, New York: Routledge.
• Gilboa, E. (2000). Mass communication and diplomacy: A theoretical framework. Communication Theory, 10(3), 275–309.
• Gilboa, E. (2008), Searching for a theory of public diplomacy, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, vol. 616, no.1, 55-77.
• Grincheva, N. (2013). “Psychopower” of cultural diplomacy in the information age. Los Angeles, CA: Figueroa Press.
• Kartarı, A. (2006). Farklılıklarla Yaşamak. Ankara: Ürün Yayınları.
• Levent, F., & Karaevli, Ö. (2014). Uluslararası öğrencilerin eğitimine yönelik politikalar ve Türkiye için öneriler. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 38 (38), 97-118. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/maruaebd/issue/387/2626
• Mäkinen, S. (2016) In search of the status of an educational great power? Analysis of Russia’s educational diplomacy discourse, Problems of Post-Communism, 63:3, 183-196, DOI: 10.1080/10758216.2016.1172489
• Morrow. E. R. Center of Public Diplomacy. (2021). What is public diplomacy? Definitions of public diplomacy. http://fletcher.tufts.edu/Murrow/Diplomacy/Definitions. adresinden alındı
• Ninkovich, F. (1996). U.S. information policy and cultural diplomacy. Headline Series, 308 [microform] / [Washington, D.C.] : Distributed by ERIC Clearinghouse,
• Nye, J. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. 616, 94-109.
• Pamment. J. (2013). New Public Diplomacy in the 21st Century: A Comparative Study of Policy and Practice. Routledge: London.
• Proedrou, F., & Frangonikolopoulos. C. (2012). Refocusing public diplomacy: The need for strategic discursive public diplomacy, Diplomacy and Statecraft 23(4), DOI:10.1080/09592296.2012.736339
• Özkan, A. (2015). 21.Yüzyılın Stratejik Vizyonu Kamu Diplomasisi ve Türkiye’nin Kamu Diplomasisi İmkânları, Stratejik Rapor No: 70, TASAM Yayınları.
• Sancar, G. (2012). Kamu Diplomasisi ve Uluslararası Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
• Signitzer, B. (2008). “Public relations and public diplomacy”, Some conceptual explorations, Ansgar Zerfass, Betteke van Ruler, Krishnamurthy Sriramesh (eds), Public Relations Research-European and Internationals Perspectives and Innovations. Netherlands.
• TUMED Uluslararası Mezunlar Derneği. (2021). http://tumed.org.tr/. Erişim Tarihi: 15.06.2021
• Tiedeman, A. (2005). Branding America: an examination of U.S. public diplomacy efforts after September 11, 2001. Master Thesis. Tufts University the Fletcher School of Law and Diplomacy.
• Türkiye Gençlik STK’ları Platformu (TGSP). (2021). Sivil toplum kuruluşları için bir rehber Türkiye’de uluslararası öğrenciler. Ankara: Selika Ajans.
• Türkiye Mezunları. (2021). https://www.turkiyemezunlari.gov.tr. adresinden alındı
• TÜRKSOY. (2021). https://www.turksoy.org/. adresinden alındı
• UNESCO. (2019). https://en.unesco.org/. adresinden alındı
• Ünal Erzen, M. (2014). Kamu diplomasisi. İstanbul: Derin Yayınları.
• Vaxevanidou, M. (2018). Education as public diplomacy: How to build an international iımage in education. Journal of Media Critique. 4 (14), 55-70.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, D. V (2017). Geleceğin diplomatik inşası: kamu diplomasisi aracı olarak Türk yükseköğretimi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 5.
• Yunus Emre Enstitüsü. (2021). https://www.yee.org.tr/. adresinden alındı
• Zaharna, R. S. (2010). Battles to Bridges. New York: Palgrave Macmillan.
• Zaharna, R.S. (2020). Communication logics of global public diplomacy, Handbook of Public Diplomacy. Edited by Nancy Snow and Nicholas J. Cull. New York: Routledge.