BibTex RIS Kaynak Göster

ḲUDA / ĠUDA SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE

Yıl 2015, Sayı: 54, 0 - , 27.07.2015

Bedri Sarıca

Öz

Anadolu ağızları söz varlığı üzerinde yapılan çalışmalar, başka ülkelerde yaşayan Türk topluluklarının dilinde de birçok ortak nokta olduğunu göstermektedir. Evlilik yoluyla kurulan akrabalıkta kullanılan ‘dünür’ ve ‘kız istemeye giden aracı kişi’ anlamında olan ḳuda ülkemizde özellikle Tatar göçmenlerinde ve Doğu Anadolu ağızlarında görülür. İlk olarak Mukaddimetü・l-Edeb’de tespit edilen ḳuda sözcüğünün Moğolca yoluyla dilimize geçtiği anlaşılmaktadır. Günümüz Türk lehçelerinde dünür karşılığı olarak genellikle ḳuda kullanılmaktadır. Oğuz lehçeleri arasında Anadolu ve Gagavuz Türkçelerinde dünür tercih edilmektedir. Doğu Anadolu ağızlarında yer yer ḳuda / ġoda / ġuda sözcükleri görülse de bunlar İlhanlı sonrası Moğol ve Tatarların etkisiyle ağızlara yerleşmiş biçimlerdir.

Anahtar Kelimeler

Ḳuda / Şuda dünür lehçe ağız akrabalık

Kaynakça

  • Ahundov, E. (1978). Azerbaycan halk yazını örnekleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. S. Tezcan).
  • Alibayeva, A. (2011). S. M. Abramzon’a göre xx. yüzyıla kadar Kırgızların sosyal hayatı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bişkek: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Arıkoğlu, E. (2005). Örnekli Hakasça-Türkçe sözlük. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Arıkoğlu, E. ve Kuular, K. (2003). Tuva Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1970). Abuşka Lugati veya Çağatayca sözlüğü. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  • Atalay, B. (1985). Divanü Lugati’t- Türk tercümesi (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985a). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985b). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt III). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985c). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt IV). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Aydoğan, Y. (1999). Azerbaycan Türkçesi’nden Türkiye Türkçesi’ne büyük sözlük. İstanbul: Beşir Yayınevi.
  • Ayverdi, İ. (2008). Misalli Büyük Türkçe sözlük (Cilt I). İstanbul: Kubbealtı Yayınları.
  • Bayniyazov, A. ve Bayniyazova, C. (2007). Türikşe-Kazakşa sözdik. (K. Koç, Dü.) Almatı.
  • Biçce-Ool, S. (2011). Tuvalılarda akrabalık sistemi. Bilig, 17 107-118.
  • Caferoğlu, A. (1968). Eski Uygur Türkçesi sözlüğü. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Can, M. (2010). Eski Uygur Türkçesinde ikilemeler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Clauson, S. G. (1972). An etymological dictionary of pre-thirteenth century Turkish. Oxford: Clarendon.
  • Courteille, A. P. (1870). Dictionarie Turk-oriental. Paris: Paris Imprimerie Impériale.
  • Çetin, Ç. Z. (2005). Tatar Türklerinin düğün geleneği. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, II(3), 93-119.
  • Dilek, F. G. (2004). Altay Türkçesinde ikilemeler. Bilig, 28, 83-100.
  • Dinç, G. (2007). Cumhuriyetin ilk nüfus sayımına göre Antalya’nın demografik yapısı. Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları Dergisi, 12, 65-87.
  • Doerfer, G. (1963). Türkische und Mongolische elemente im neupersischen, Bd. I-IV. Wiesbaden, 1963: Franz Steiner Verlag.
  • Doğan, E. (2011). Türkiye Türkçesinde cinsiyet kategorisinin izleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, IV, 91-92.
  • Ersoy, H. Y. (2012). Başkurt Türkçesinde ‘kadın’ ile ilgili söz varlığı. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 31, 55-82.
  • Esterâbâdî, M. M. (1374). Senglah- Ferheng-i Torki Be-Farisî. Tahran: Merkez Yayınları.
  • Evliya Çelebi. (2000). Seyahatname (Cilt IV). YK Yayınları. (Y. Dağlı, - S. A. Kahraman, Dü).
  • Ganiyev, F. vd. (1997). Tatarca-Törekçe sözlek. Kazan-Moskova: İnsan Yayınları.
  • Gaydarci, G. vd. (1991). Gagauz Türkçesinin sözlüğü. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, (İ. Kaynak, - A. M. Doğru).
  • Gökçebay, Ö. (2006). Türkiye’ye yerleşen Tatarlarda dinî hayat ve adetler (Konya yöresi örneği). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gülensoy, T. (1974). Altay dillerindeki akrabalık adları üzerine notlar. TDAY-Belleten 1973- 1974, 283-318.
  • Gülensoy, T. (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe sözcüklerin köken bilgisi sözlüğü (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Güllüdağ, N. (2012). Karay Türklerinde akrabalık adları. The Journal of Academic Social Science Studies, 5, 205-217.
  • Güner, N. (2008). Mukaddimetü’l-Edeb grameri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Hâdi, İ. (1364). Lugatname-i Câmiè-i etimolojik Torki-Farsi- Dil Deniz (Bahru’l luga). Tebriz: Naşr-i Ahter.
  • Haykıran, K. R. (2007). İlhanlı hükümdarı Ebu Sa‘id Bahadır Han zamanında Doğu Anadolu (1317 - 1335). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Iskakov, A. vd. (1966). Kazak tilinin kıskaşa etimologiyalık sözdigi. Almatı: Kazak SSR Gılım Akademiyası.
  • Işık, M. (2010). Nogay masalları. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • İnan, A. (1987). Makaleler ve incelemeler. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları.
  • Janhunen, Y. A. (2010). Mongolian. Ulan Bator: John Benjamins Puplications.
  • Kara, F. (2011). Muhammed Ya‘kûb-ı Çingî Zebân-ı Türkî (Kélür-nâme) İnceleme - Metin – Dizin. Erzurum: Fenomen Yayınları.
  • Kenesbayoğlu, İ. K. vd. (1984). Kazak Türkçesi sözlüğü. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
  • Kırgız, A. N. (2009). Van Ulupamir Kırgız ağzı üzerine derleme çalışması (inceleme-metin- sözlük). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
  • Kononov, A. N. (1968). İsimlerin ve sıfatların küçültme şekilleri ve söz yapımı, TDAY-Belleten 1968, 81-88.
  • Köse, N. (2000). ‘Kazaklar'ın ‘besik’, ‘bel-karın - kursak’, ‘karşı kuda’, ‘bosaga avlav’, emengerlik’, ‘kelin körimdik (körimdik)’ ve ‘kuyrık-bavırcev’adlı adet,inanç ve pratikleri hakkında. Uluslararası Türkistan Halk Kültürü Sempozyumu (25-27 Ekim 2000), 147-152.
  • Krippes, K. A. (1994). Kazakh (Qazaq)-English dictionary. Kensington-Maryland: dp Dunwody Press.
  • Lessing, F. D. (2003). Moğolca Türkçe sözlük (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. G. Karaağaç).
  • Li, Y. S. (1999). Türk dillerinde akrabalık adları. İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Mailan, Y. (2011). Günümüz Kazakistan’ında aile ilişkilerindeki bazı örfi uygulamaların fıkhî açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Mangaltepe, İ. (2005). XIX. Yüzyıl Fransız Seyyahlarına Göre Van. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Miandoab, N. Z. (2010). Muhammed bin Abdu’s-Sabir-ı Hôyî, Hulâsa-i Abbâsî. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Naskali, E. G., ve Duranlı, M. (1999). Altayca-Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Necip, E. N. (1995). Yeni Uygur Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. İ. Kurban).
  • Orucov, Ə. vd. (2006). Azərbaycan dilinin izahlı lügəti (Cilt III). Bakü: Nəsimi Adına Dilçilik İnstutu Yayınları.
  • Özkan, F. (1985). Osmaniye Tatar ağzı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özkan, S. (2009). Mukaddimetü’l-Edeb’in Yozgat nüshasında isimler giriş-metin-dizin (1a- 60a). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Paasonen, H. (1950). Çuvaş sözlüğü. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Sarıca, B. (2006). Van Gölü çevresi ağızları sözlüğü. Ankara: Atlas Yayınları.
  • Shnitnikov, B. N. (1966). Kazakh English dictionary. Londra- Haguage-Paris: Indiana University.
  • Şahin, C. (2011). XIII. yüzyıldan günümüze Eskişehir yöresinde Tatarlar. Yayımlanmış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şeyh Süleyman Efendi-yi Buhârî. (1298). Lugat-i Çağatayî ve Türkî Osmanî. İstanbul: Mihran Matbaası.
  • TDK, (1988). Türkçe sözlük. (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TDK, (1993). Türkiye’de halk ağzından derleme sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TDK, (1995). Tarama sözlüğü (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Tekin, T. (2003). Orhon Türkçesi grameri. İstanbul: Sanat Kitabevi Yayınları.
  • Tekin, T. vd. (1995). Türkmence-Türkçe sözlük. Ankara: Simurg Yayınları.
  • Toparlı, R. vd. (2003). Kıpçak Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Vambéry, H. (1867). Cagataische Sprachstudien. Enthaltend grammatikalischen Umriss. Leipzig: Chrestomathie und Wörterbuch der cagataischen Sprache.
  • Yarkın, M. H. (1386). Ferheng-i Özbegî Be Fârisî. Tahran: Suhan Yayınları.
  • Yudadin, K. (1945b). Kırgız sözlüğü (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. A. Taymas).
  • Yudahin, K. (1945a). Kırgız sözlügü (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. A. Taymas).
  • Yüce, N. (1988). Mukaddimetü’l-edeb. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Yüksel, Z. (1985). Polatlı Kerç Tatar Ağızları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

-

Yıl 2015, Sayı: 54, 0 - , 27.07.2015

Bedri Sarıca

Öz

Studies done on vocabulary of Anatolian dialects indicate that there is a great deal of similarities between the vocabularies of the Turkic communities living in other countries. For instance, the word ḳuda used in matrimonial kinship means in law and mediator who goes to the girl’s family to ask for marriage can especially be seen among Tatar immigrants and in Eastern Anatolian dialects in Turkey. Ḳuda, first encountered in Mukaddimetü’lEdeb, seems to be originated in Mongolian. In today’s modern Turkish dialects spoken outside Turkey usually the word ḳuda is used for in laws. Anatolian and Gagavuz branches of Oguz dialects prefer the word dünür. Even though, occasionally ḳuda / Şoda / Şuda are used throughout Eastern Anatolian dialects, they inhabited in those dialects with Mongol and Tatar effect after the İlhanlı state

Anahtar Kelimeler

Ḳuda / Şuda in laws dialect local dialect relationship

Kaynakça

  • Ahundov, E. (1978). Azerbaycan halk yazını örnekleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. S. Tezcan).
  • Alibayeva, A. (2011). S. M. Abramzon’a göre xx. yüzyıla kadar Kırgızların sosyal hayatı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bişkek: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Arıkoğlu, E. (2005). Örnekli Hakasça-Türkçe sözlük. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Arıkoğlu, E. ve Kuular, K. (2003). Tuva Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1970). Abuşka Lugati veya Çağatayca sözlüğü. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
  • Atalay, B. (1985). Divanü Lugati’t- Türk tercümesi (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985a). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985b). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt III). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Atalay, B. (1985c). Divanü Lugat-it-Türk tercümesi (Cilt IV). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Aydoğan, Y. (1999). Azerbaycan Türkçesi’nden Türkiye Türkçesi’ne büyük sözlük. İstanbul: Beşir Yayınevi.
  • Ayverdi, İ. (2008). Misalli Büyük Türkçe sözlük (Cilt I). İstanbul: Kubbealtı Yayınları.
  • Bayniyazov, A. ve Bayniyazova, C. (2007). Türikşe-Kazakşa sözdik. (K. Koç, Dü.) Almatı.
  • Biçce-Ool, S. (2011). Tuvalılarda akrabalık sistemi. Bilig, 17 107-118.
  • Caferoğlu, A. (1968). Eski Uygur Türkçesi sözlüğü. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Can, M. (2010). Eski Uygur Türkçesinde ikilemeler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Clauson, S. G. (1972). An etymological dictionary of pre-thirteenth century Turkish. Oxford: Clarendon.
  • Courteille, A. P. (1870). Dictionarie Turk-oriental. Paris: Paris Imprimerie Impériale.
  • Çetin, Ç. Z. (2005). Tatar Türklerinin düğün geleneği. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, II(3), 93-119.
  • Dilek, F. G. (2004). Altay Türkçesinde ikilemeler. Bilig, 28, 83-100.
  • Dinç, G. (2007). Cumhuriyetin ilk nüfus sayımına göre Antalya’nın demografik yapısı. Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları Dergisi, 12, 65-87.
  • Doerfer, G. (1963). Türkische und Mongolische elemente im neupersischen, Bd. I-IV. Wiesbaden, 1963: Franz Steiner Verlag.
  • Doğan, E. (2011). Türkiye Türkçesinde cinsiyet kategorisinin izleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, IV, 91-92.
  • Ersoy, H. Y. (2012). Başkurt Türkçesinde ‘kadın’ ile ilgili söz varlığı. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 31, 55-82.
  • Esterâbâdî, M. M. (1374). Senglah- Ferheng-i Torki Be-Farisî. Tahran: Merkez Yayınları.
  • Evliya Çelebi. (2000). Seyahatname (Cilt IV). YK Yayınları. (Y. Dağlı, - S. A. Kahraman, Dü).
  • Ganiyev, F. vd. (1997). Tatarca-Törekçe sözlek. Kazan-Moskova: İnsan Yayınları.
  • Gaydarci, G. vd. (1991). Gagauz Türkçesinin sözlüğü. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, (İ. Kaynak, - A. M. Doğru).
  • Gökçebay, Ö. (2006). Türkiye’ye yerleşen Tatarlarda dinî hayat ve adetler (Konya yöresi örneği). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gülensoy, T. (1974). Altay dillerindeki akrabalık adları üzerine notlar. TDAY-Belleten 1973- 1974, 283-318.
  • Gülensoy, T. (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe sözcüklerin köken bilgisi sözlüğü (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Güllüdağ, N. (2012). Karay Türklerinde akrabalık adları. The Journal of Academic Social Science Studies, 5, 205-217.
  • Güner, N. (2008). Mukaddimetü’l-Edeb grameri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Hâdi, İ. (1364). Lugatname-i Câmiè-i etimolojik Torki-Farsi- Dil Deniz (Bahru’l luga). Tebriz: Naşr-i Ahter.
  • Haykıran, K. R. (2007). İlhanlı hükümdarı Ebu Sa‘id Bahadır Han zamanında Doğu Anadolu (1317 - 1335). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Iskakov, A. vd. (1966). Kazak tilinin kıskaşa etimologiyalık sözdigi. Almatı: Kazak SSR Gılım Akademiyası.
  • Işık, M. (2010). Nogay masalları. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • İnan, A. (1987). Makaleler ve incelemeler. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları.
  • Janhunen, Y. A. (2010). Mongolian. Ulan Bator: John Benjamins Puplications.
  • Kara, F. (2011). Muhammed Ya‘kûb-ı Çingî Zebân-ı Türkî (Kélür-nâme) İnceleme - Metin – Dizin. Erzurum: Fenomen Yayınları.
  • Kenesbayoğlu, İ. K. vd. (1984). Kazak Türkçesi sözlüğü. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayınları.
  • Kırgız, A. N. (2009). Van Ulupamir Kırgız ağzı üzerine derleme çalışması (inceleme-metin- sözlük). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
  • Kononov, A. N. (1968). İsimlerin ve sıfatların küçültme şekilleri ve söz yapımı, TDAY-Belleten 1968, 81-88.
  • Köse, N. (2000). ‘Kazaklar'ın ‘besik’, ‘bel-karın - kursak’, ‘karşı kuda’, ‘bosaga avlav’, emengerlik’, ‘kelin körimdik (körimdik)’ ve ‘kuyrık-bavırcev’adlı adet,inanç ve pratikleri hakkında. Uluslararası Türkistan Halk Kültürü Sempozyumu (25-27 Ekim 2000), 147-152.
  • Krippes, K. A. (1994). Kazakh (Qazaq)-English dictionary. Kensington-Maryland: dp Dunwody Press.
  • Lessing, F. D. (2003). Moğolca Türkçe sözlük (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. G. Karaağaç).
  • Li, Y. S. (1999). Türk dillerinde akrabalık adları. İstanbul: Simurg Yayınları.
  • Mailan, Y. (2011). Günümüz Kazakistan’ında aile ilişkilerindeki bazı örfi uygulamaların fıkhî açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Mangaltepe, İ. (2005). XIX. Yüzyıl Fransız Seyyahlarına Göre Van. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Miandoab, N. Z. (2010). Muhammed bin Abdu’s-Sabir-ı Hôyî, Hulâsa-i Abbâsî. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Naskali, E. G., ve Duranlı, M. (1999). Altayca-Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Necip, E. N. (1995). Yeni Uygur Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. İ. Kurban).
  • Orucov, Ə. vd. (2006). Azərbaycan dilinin izahlı lügəti (Cilt III). Bakü: Nəsimi Adına Dilçilik İnstutu Yayınları.
  • Özkan, F. (1985). Osmaniye Tatar ağzı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özkan, S. (2009). Mukaddimetü’l-Edeb’in Yozgat nüshasında isimler giriş-metin-dizin (1a- 60a). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Paasonen, H. (1950). Çuvaş sözlüğü. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Sarıca, B. (2006). Van Gölü çevresi ağızları sözlüğü. Ankara: Atlas Yayınları.
  • Shnitnikov, B. N. (1966). Kazakh English dictionary. Londra- Haguage-Paris: Indiana University.
  • Şahin, C. (2011). XIII. yüzyıldan günümüze Eskişehir yöresinde Tatarlar. Yayımlanmış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Şeyh Süleyman Efendi-yi Buhârî. (1298). Lugat-i Çağatayî ve Türkî Osmanî. İstanbul: Mihran Matbaası.
  • TDK, (1988). Türkçe sözlük. (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TDK, (1993). Türkiye’de halk ağzından derleme sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • TDK, (1995). Tarama sözlüğü (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Tekin, T. (2003). Orhon Türkçesi grameri. İstanbul: Sanat Kitabevi Yayınları.
  • Tekin, T. vd. (1995). Türkmence-Türkçe sözlük. Ankara: Simurg Yayınları.
  • Toparlı, R. vd. (2003). Kıpçak Türkçesi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Vambéry, H. (1867). Cagataische Sprachstudien. Enthaltend grammatikalischen Umriss. Leipzig: Chrestomathie und Wörterbuch der cagataischen Sprache.
  • Yarkın, M. H. (1386). Ferheng-i Özbegî Be Fârisî. Tahran: Suhan Yayınları.
  • Yudadin, K. (1945b). Kırgız sözlüğü (Cilt II). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. A. Taymas).
  • Yudahin, K. (1945a). Kırgız sözlügü (Cilt I). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. (çev. A. Taymas).
  • Yüce, N. (1988). Mukaddimetü’l-edeb. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Yüksel, Z. (1985). Polatlı Kerç Tatar Ağızları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toplam 71 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bedri Sarıca Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 27 Temmuz 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 54

Kaynak Göster

APA Sarıca, B. (2015). ḲUDA / ĠUDA SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(54).
 Kapak Resmi İndir