In the Ottoman Empire, the teaching task of the ilmiye organization was carried out by the professors (mudarris). The mudarrises, who were involved in the state organization since the foundation of the state, followed a specific system not seen in the previous Islamic states, during involving in the class of ilmiye as well as rising within this class. In this system, the appointments of the mudarrises were carried out by the Qadi-asker (Kadıasker) and the Shaykh al-islam (Şeyhülislam). The appointments made by the Şeyhülislam were divided into twelve classes and recorded in their notebooks. These notebooks, called tarîk, are important in that they include high level appointments to the ilmiye organization. This study examines the mudarris appointments of twelve classes assigned by the Şeyhülislam in the early 19th Century. According to the information obtained from the notebooks, it was understood that being a member of an ulama family in enrolling in the ilmiye organization and advancing to senior positions provided a great convenience; however, belonging to an ulama family did not have any effect for the period of service required to advance from one degree to another.
Mudarris Ilmiye Ulama Tarîk Notebooks Şeyhülislam (Shaykh al-islam)
Osmanlı Devleti’nde ilmiye teşkilatının tedris görevi müderrisler aracılığı ile ifa edilmiştir. Devletin kuruluş aşamasından itibaren devlet teşkilatında yerini alan müderrisler, gerek ilmiye sınıfına dâhil olmada ve gerekse bu sınıf içerisinde yükselmede kendine has daha önceki İslam devletlerinde görülmeyen bir sistem takip etmişlerdir. Bu sistemde müderris atamaları Kadıasker ve Şeyhülislam tarafından gerçekleştirilmiştir. Şeyhülislam tarafından gerçekleştirilen atamalar on iki sınıfa ayrılarak tarîk defterlerine kaydedilmiştir. Tarîk defterleri ilmiye teşkilatına gerçekleştirilen üst düzey atamaları içermesi bakımından önem arz etmektedir. Bu çalışmada XIX. yüzyılın başında Şeyhülislamlık tarafından gerçekleştirilen on iki dereceye ait müderris atamaları konu edilmiştir. Defterlerdeki atamalar karşılaştırmalı olarak incelemeye tabi tutulmuştur. Defterlerden edinilen bilgiye göre ilmiye teşkilatına girmede ve üst düzey kadrolara ulaşmada bir ulemâ ailesine mensup olmanın önemli bir kolaylık sağladığı ancak bir dereceden diğerine yükselmek için gereken hizmet süresinde ulemâ ailesine mensup olmanın etkili olmadığı anlaşılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 65 |