Catecholamines have been identified after numerous studies at the turn of the nineteenth to the twentieth century. Their hormonal role is evident through their receptors and is very important on all of the organs and body systems. Except for the hormonal, catecholamines also have the role of neurotransmitters. The role of catecholamines is evident in humans and domesticated animals in their digestive system. They strongly support, through their receptors, motility and secretion in stomach and small and large intestine, in a way that they relax i.e. reduce tone of smooth musculature of stomach and bowels. That way they actively participate in normal maintenance of their homeostasis. There are evident differences in representation and distribution of adrenergic (α and β) receptors in smooth musculature of stomach as well as the small and large intestines of domestic mammals and poultry. Noradrenaline with its activity through α – adrenoceptors significantly affects the increase of secretion in gastrointestinal tract. Through β–adrenoceptors, adrenaline affects the decrease of peristaltic movements in both small and large intestine, and, at the same time, decreases tone, i.e. motility in stomach of monogastric, as well as the rumen of polygastric, animals.
Katekolaminler, ondokuzuncu yüzyıldan yirminci yüzyıla geçişte yapılan çeşitli çalışmalardan sonra tespit edilmiştir. Hormonal rolleri reseptörleri aracılığıyla belirgindir ve bu rol tüm organlar ve vücut sistemleri için çok önemlidir. Ayrıca, katekolaminler nörotransmitter rolüne de sahiptir. Katekolaminlerin rolü, insan ve evcil hayvanların sindirim sisteminde görülmektedir. Reseptörleri aracılığıyla mide, ince ve kalın bağırsaktaki hareketlilik ve salgılamayı mide ve bağırsakların yumuşak kas gücünü azaltıp gevşetici yönde güçlü şekilde desteklerler. Bu yolla, normal homeostazisin sürdürülmesine aktif olarak katkı sağlarlar. Mide düz kaslarının yanı sıra, evcil memeli ve kanatlıların ince ve kalın bağırsağındaki adrenerjik (α ve ß) reseptörlerinin temsil ve dağılımında belirgin farklılıklar vardır. Noradrenalin’in aktivitesi α–adrenoseptörleri aracılığıyla mide-bağırsak kanalı salgısındaki artışı önemli ölçüde etkiler. Adrenalin, β-adrenoseptörleri aracılığıyla, hem ince hem de kalın bağırsakta peristaltik hareketlerindeki azalmayı etkilediği gibi, aynı zamanda, tek mideli hayvanların midesindeki ve çok midelilerin rumenindeki gücü (hareketliliği) azaltır
Bölüm | Derlemeler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 11 Sayı: 1 |