The scope of the present study was to determine the effect of lycopene on the activity of malondialdehyde (MDA), glutathione, vitamin A, vitamin E and catalase in liver and kidney tissues of diabetic rats. Wistar albino male rats were randomly allocated into four groups: control, diabetic, diabetic+lycopene and lycopene group (n=7). Rats in the respective groups were treated with intraperitoneal streptozotocin (45 mg/kg) to induce diabetes. Rats in the group lycopene and diabetic+lycopene were given orally 1 ml lycopene every day for 1 month. Catalase levels in the liver tissues of lycopene group was significantly lower than other groups (P<0.05). A significant decrease was observed at Vitamin A levels in the kidney tissues of the groups diabetic, diabetic+lycopene and lycopene compared to the control group (P<0.05). Other non-significant differences between the groups except catalase levels in liver tissue and vitamin A levels in kidney tissues may be result of a short period of diabetes mellitus. The results of the present study supported the positive correlation among metabolic control and oxidative stress in diabetes mellitus.
Bu çalışmanın amacı, diyabetik ratlarda likopen uygulamasının karaciğer ve böbrek dokusundaki malondialdehit, glutatyon, vitamin A, vitamin E ve katalaz üzerine etkilerini araştırmaktır. Çalışmada kullanılan Wistar cinsi albino erkek ratlar, içlerinden rastgele seçilerek kontrol grubu, diyabet grubu, likopen grubu ve diyabet+likopen grubu olmak üzere 4 farklı gruba ayrıldı. Her grupta 7 adet rat bulunmaktadır. Deneysel diyabet oluşturmak için diyabet grubu ve diyabet+likopen grubundaki ratlara intraperitonel yoldan streptozotosin (45 mg/kg) uygulandı. Diyabet+likopen grubu ile likopen grubundaki ratlara 1 ay boyunca her gün oral yoldan 1 ml likopen (ayçiçeği yağında eritildi) uygulandı. Likopen grubunun karaciğer dokularındaki katalaz düzeyi diğer gruplardan önemli derecede düşük bulundu (P<0.05). Diyabet, diyabet+likopen ve likopen gruplarının böbrek dokularındaki vitamin A düzeyleri diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak önemli bir azalış göstermiştir (P<0.05). Böbrek dokularındaki vitamin A düzeyleri ve karaciğer dokularındaki katalaz düzeyleri hariç diğer gruplar arasındaki istatistiksel olarak önemli olmayan farklılıkların olması Diabetes Mellitusun kısa periyodunun sonuçları olabileceği kanaatindeyiz. Çalışmanın sonucu olarak, yaptığımız araştırma Diabetes Mellitusta oksidatif stres ile metabolik kontrol arasındaki pozitif korelasyonu destekler niteliktedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 2 |