Effect of Different Soil Tillage and Seeding Methods on Specific Draft Power, Fuel Consumption and Effective Field Capacity in Vetch Production

Yıl 2018, , 134 - 142, 12.07.2018

Ahmet Çelik , Gazanfer Ergüneş , Taner Yıldız , Mesut Cemal Adıgüzel

https://doi.org/10.17097/ataunizfd.379103

Öz

This
study was conducted with the aim of determining the effects of four different
tillage-seeding methods on some operational parameters in
vetch production of nine years traditional rotation period under the irrigated
and rainfed farming conditions in Erzurum. The tillage-seeding methods were
traditional tillage method ((moldboard plough
+ disc harrow + combined harrows + seeder), reduced tillage method-1 (cultivator + combined harrows + seeder), reduced tillage
method-2 (rotary power harrow + seeder) and direct drilling (no–till seeder))
method.
Under rainfed farming conditions specific draft force, specific draft power and
fuel consumption were higher and machine-human labor was lower than those
determined under irrigated farming conditions The highest and lowest specific
draft powers were found for traditional tillage and direct drilling methods,
respectively. The specific draft power was increased parallel to field traffic
and the highest specific draft power was found for traditional tillage
method.  The tilled acreage per unit time
were 0.13 ha h^-1 and 1.60 ha h^-1 for traditional tillage
method and direct drilling method, respectively.  In terms of machine time required, 8.17 h ha^-1 is needed in traditional
tillage method and 1.63 h ha^-1 in direct drilling method.

Anahtar Kelimeler

Specific draft force, specific draft power, operational parameters, vetch, traditional tillage, direct drilling

Fiğ Üretiminde Farklı Toprak İşleme–Ekim Yöntemlerinin Özgül Çeki Gücü, Yakıt Tüketimi ve İş Başarısına Etkisi

Öz

Bu
çalışma, Erzurum yöresi sulu ve kuru tarım koşullarında, dokuz yıl süren geleneksel münavebe
periyodunda yer alan fiğ
üretiminde
dört farklı toprak işleme-ekim yönteminin önemli bazı işletme parametrelerine
etkilerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Toprak işleme–ekim yöntemleri; geleneksel toprak işleme (kulaklı
pulluk+diskli tırmık (sulu)/kültivatör (kuru)+kombikrüm+ ekim makinası),
azaltılmış toprak işleme-1 (kültivatör+kombikrüm+ekim makinası), azaltılmış
toprak işleme-2 (dik rotovatör+ekim makinası) ve doğrudan ekimden (doğrudan
ekim makinası) oluşmuştur. Kuru tarım koşullarında özgül çeki kuvveti, özgül
çeki gücü ve yakıt tüketiminin sulu koşullara göre daha yüksek, makina–insan
işgücü gereksinimlerinin ise düşük olduğu belirlenmiştir. Yöntemler arasında en
yüksek özgül çeki kuvveti geleneksel, en düşük değer ise doğrudan ekim
yönteminden elde edilmiştir. Özgül çeki gücü ise tarla trafiğine paralel olarak
artmış, geleneksel yöntemde en yüksek değerler elde edilmiştir. Sulu ve kuru
tarım koşullarında toprak işleme–ekim için birim zamanda işlenen alan
geleneksel yöntemde 0.13 ha h^-1 olurken, doğrudan ekim yönteminde 12
kat daha fazla (1.60 ha h^-1) olmuştur. Makina iş gücü yönünden
geleneksel yöntemde 8.17 h ha^-1 zamana ihtiyaç duyulurken, doğrudan
ekim yönteminde 5 kat daha az (1.63 h ha^-1) zamana ihtiyaç olduğu
belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Özgül çeki kuvveti, özgül çeki gücü, işletme değerleri, fiğ, koruyucu toprak işleme, doğrudan ekim

Kaynakça

• Referans1 Prof. Dr. Erdem AYKAS Referans2 Prof.Dr. Harun YALÇIN Referans3 Doç. Dr. Sefa ALTIKAT