ÖZET: Ekonomik öneme sahip bitki hastalıklarının kontrolünde fungisit kullanımı
zorunludur. Ancak, özellikle son 25 yıl içerisinde yoğun olarak kullanılan tek yer engelleyici
fungisitlere karşı dayanıklılığın onaya çıkması, kimyasal mücadelenin başarıya ulaşmasındaki
en önemli sorunu oluşturmaktadır. Ülkemizde dayanıklılık problemi üzerinde yapılan
çalışmalarda, tek yer engelleyici fungisitlerden başta benzimidazole grubu olmak üzere
phenylamide, EB1 ve dicarboximide, ayrıca çok yer engelleyici dithiocarbamate bileşiklerine
karşı çeşitli patojenlerde duyarlılık azalışları saptanmıştır.
Fuııgisitlerin aktif yaşam sürelerini uzatmak için dayanıklılık yönetim stratejilerinin
geliştirilmesi ve uygulanması gerekir. Bu amaçla, öncelikle entegre hastalık yönetimine yer
verilmesi, buna bağlı olarak ilaç uygulama sayısının azaltılması, araîannda pozitif ilişkili çapraz
dayanıklılık bulunmayan ilaç karışımlarının veya kombinasyonlarının kullanılması, şayet
mevcutsa aralarında negatif ilişkili çapraz dayanıklılık bulunan fungisit karışımlarının
kullanılması gerekir. Bu hususların gerçekleşebilmesi ise ilaç üreticisi firmalann, araştırma
kurumlannın ve çiftçilerin yakın işbirliğine ve sorumluluklarını yerine getirmelerine bağlıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Ocak 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1996 Cilt: 27 Sayı: 4 |
Bu dergide yayınlanan makaleler Creative Commons Uluslararası Lisansı (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) kapsamında yayınlanmaktadır. Bu, orijinal makaleye uygun şekilde atıf yapılması şartıyla, eserin herhangi bir ortam veya formatta kopyalanmasını ve dağıtılmasını sağlar. Ancak, eserler ticari amaçlar için kullanılamaz.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/