Ergin Drosophila’nın Ömür Uzunluğunda Kronik Zeralenon Alımına Bağlı Olarak Toksisitenin Uyarılması

Yıl 2012, Cilt: 43 Sayı: 1, 1 - 5, 20.02.2013

Halit Kızılet Handan Uysal

Öz

Mikotoksinler doğada birçok bitki türünde ve toprakta gelişebilen, geniş bir yayılım alanına sahip toksigenik mantar türleri
tarafından üretilen toksik maddelerdir. Zeralenon (ZEN) Fusarium roseum ve Fusarium moniliforme gibi mantar türlerinin doğal
olarak ürettikleri bir mikotoksindir. ZEN özellikle ekmek yapımında kullanılan arpa, yulaf, buğday, pirinç gibi dünyanın pek çok
yerinde yetişen tahıllarda bulunan ısıya dayanıklı bir mikotoksin çeşididir. Bu çalışmada, kronik olarak uygulanan ZEN’in ergin
Drosophila melanogaster’in ömür uzunluğu üzerine etkisi araştırılmıştır. Dimetil sülfoksit (DMSO) ile çözülerek farklı
konsantrasyonlarda (0.4, 0.7, 1.3, 2.0 ve 3.0µM) hazırlanan ZEN’in etkisi, oluşturulan kontrol, kontrol+DMSO ve uygulama
grupları ile D. melanogaster’in dişi ve erkek popülasyonlarında ayrı ayrı çalışılmıştır. Kontrol grubunda maksimum ömür uzunluğu
dişilerde 76, erkeklerde 74 gün olarak tespit edilirken, ZEN uygulama gruplarında en yüksek ömür uzunluğu dişi ve erkek
bireylerde sırasıyla 68 ve 66 gün olarak belirlenmiştir. Dişi ve erkek popülasyonlarında ZEN konsantrasyonunun artışına bağlı
olarak ortalama ömür uzunluğunun kontrol grubuna göre kısaldığı ve artan ZEN konsantrasyonu ile uygulama gruplarına ait
maksimum ömür uzunluğu arasında negatif ilişki (♀♀ için R=0.432 ve ♂♂ için R=0.396) olduğu tespit edilmiştir (P < 0.05).

Anahtar Kelimeler

Zeralenon, Drosophila melanogaster, Ömür uzunluğu

Kaynakça

• Aşkın, H., Uysal, H., Altun, D. 2008. Zearalenonenin Toksik Etkilerine Karşı Drosophila melanogaster’de Folik Asidin İyileştirici Etkileri. Türkiye 10. Gıda Kongresi.
• Aşkın, H., Uysal, H., Altun, D., Ayar, A. 2010. Çevresel Bir Kirletici Olan Genisteinin Drosophila melanogaster Üzerine Genotoksik Etkilerinin Belirlenmesi. Ekoloji., 19 (75): 82-87.
• Aydın, H., Oğuz, H., 2012. Mısır Silajında Aflatoksin B1 ve Zearalenon Kirliliklerinin Yüksek Performanslı İnce Tabaka Kromatografisi (HPTLC)-Florodansitometrik Yöntemle Belirlenmesi. Kafkas Üniv. Vet. Fak. Derg., 18 (1): 151-156.
• Bernards, A. and Hariharan, I.K., 2001. of Flies and Men– Studying Human Disease in Drosophila. Curr. Opin. Genet. Dev., 11: 274-278.
• Bhatnagar, D., Yu, J. and Ehrlich, K.C., 2002. Toxins of Filamentous Fungi. Chem. Immunol., 81: 167-206.
• Bräse, S., Encinas, A., Keck, J. and Nising, C.F., 2009. Chemistry and Biology of Mycotoxins and Related Fungal Metabolites. Chem. Rev., 109: 3903-3990.
• Cavin, C., Holzhauser, D., Constable, A., Huggett, A.C. and Schilter, B., 1998. The Coffees-Pecific Diterpenes Cafestol and Kahweol Protect Against Aflatoxin B1-Induced Genotoxicity Through a Dual Mechanism. Carcinogen., 19 (8): 1396-1375.
• Çakır, Ş., Sarıkaya, R., 2004. Bazı Organik Fosforlu İnsektisitlerin Drosophila melanogaster’in Yaşama Yüzdesi Üzerine Etkisi. GÜ, Gazi Eğitim Fak. Derg., 24 (3): 71-80. Diaz D., 2006.Mycotoxin Contamination in Silages. WDN, 6: 175- 176.
• Dixon, R.A., 2004. Phytoestrogens. Annu Rev Plant Biol., 55: 225-261.
• Ergün, Ö. 1992. Ülkemizde Tüketilen Enzim İmmünolojik Test Çubukları Metodu ile Zearalenon ve Aflatoksin B1 Kalıntıları Yönünden İncelenmesi., Gıda., 17 (6): 409-412.
• Fink-Gremmels J. 1999. Mycotoxins: Their Implications for Human and Animal Health. Vet. Quarterly., 21: 115–120.
• Janssen, M.M.T., Put, H.M.C. and Nout, M.J.R., 1997. Natural Toxins , In: Vries J. (Ed) Food Safety and Toxicology, CRC Press, New York, USA.
• Kalkan H., Filya İ. 2005. Mikotoksinler ve Çiftlik Hayvanları Üzerindeki Etkileri. GAP 4. Tarım Kongresi. Kaya S., Pirinçci İ., Bilgili A. 1998. Mikotoksinler ve Mikotoksin Zehirlenmeleri. Veteriner Hekimliğinde Toksikoloji., 1: 341- 375, Medisan Yayınları, Ankara.
• Koch H. 1981. Leitfaden der Medizinischen Mykologie,Auflage,VEB Gustav Fischer Verlag, Jena, 150.
• Krska R., Schubert-Ullrich P., Molinelli A., Sulyok M., Macdonald S., Crews C. 2008. Mycotoxin Analysis: An update. Food Addit Contam., 25: 152-163.
• Kuiper-Goodman T., Scott P.M., Watanabe H. 1987. Risk Assessment of the Mycotoxin Zearalenone. Regul. Toxicol. Pharmacol., 7: 253-306.
• Lioi, M.B., Santoro, A., Barbieri, R., Salzano, S. and Ursini, M.V., 2004. Ochratoxin A and Zearalenone: A Comparative Study on Genotoxic Effects and Cell Death İnduced in Bovine Lymphocytes. Mutat. Res., 557: 19-27.
• Rheeder, J.P., Syndenham, E.W., Marasas, W.F., and et al. 1994. Ear-Rot Fungi and Mycotoxins in South African Corn of the 1989 Crop Exported to Taiwan. Mycopathologia., 127(1): 35- 41.
• Scudamore K.A., Livesey T. 1998. Occurrence and Significance of Mycotoxins in Forage Crops and Silage: A review. J Sci Food Agric., 77: 1-17.
• Thust, R., Kneist, S. and Huehne, V., 1983. Genotoxicity of Fusarium Mycotoxins (Nivalenol, Fusarenon-X, T-2 Toxin and Zeralenon) in Chinese Hamster V79-E Cells in vitro. Arch. Geschwulstforsch., 53 (1): 9-15.
• Uysal, H. ve Şişman, T., 2002. The Toxic Effects of Aflatoxins on Different Animal Groups. Bull Pure Appl Sci., 21A(2): 79- 87.
• Uysal, H. ve Şişman, T., 2003. The Effects of AFB1 on Some Development Stages and Phenotypic Abnormalities in D. melanogaster. DIS, 86: 22-26.
• Uysal, H., Şişman, T. ve Aşkın, H., 2006. Drosophila Biyolojisi ve Çaprazlama Yöntemleri (Genişletilmiş 2. Baskı). Atatürk Üniv. Yayınları, No:941, Erzurum.
• Ünlü, H., Bozcuk, A.N. 1979. Genetics of Longevity in Drosophila. II. The Effects of Three Autosomal Genes on the Life Span of Drosophila. Hac. Bul. Nat. Sci. Eng., 8: 13-19.