Osmanlı Devleti, hakim olduğu Kuzey Karadeniz sahillerindeki kale hinterlandları ile koruduğu iskele, gümrük ve ambar ağından oluşan ticari ve askeri ağını, özellikle 18. yüzyılda koşullarına göre oldukça aktif ve etkili kullanmıştır. Tuna Nehri’ni de içine alan bu ağ ile öncelikli olarak İstanbul’un ihtiyacı karşılanmış ve buradan Anadolu’ya hatta Kutsal topraklara dahi destek sağlanmıştır. Ayrıca aynı kanal üzerinden Batı’ya yönelik seferlerde ve hakimiyetin bekasında ikmal, iaşe ve mühimmat yönünden stratejik avantaj elde edilmiştir. Rusya ile girişilen mücadelelerde birer birer elden çıkan kalelerle bu avantajın 19. yüzyılda artık Rusya’ya geçmeye başlamasıyla, kurallar Osmanlı Devleti aleyhine değişmiştir. Bu çalışmada, coğrafi olarak birbirine çok yakın olan İsmail ve İsakça kalelerinin iskeleleri, gümrükleri ve ambarları üzerinden sağlanan zahirenin çeşit ve miktarları hakkında bilgiler sunulmakta, aynı ağ üzerindeki diğer kalelerin içinde İsmail ve İsakça kalelerinin yeri ve önemi tartışılmıştır. Ayrıca bu araştırmada sevk edildiği anlaşılan ürünlerden buğday, arpa, un, darı, peksimet ve saman gibi birbirinden farklı ürünlerin ne kadar miktarda sevk edildiği, nereden nereye sevk edildiği, ne kadar ücretle sevk edildiği gibi sorulara cevaplar aranmıştır. Burada ayrıca sevkiyatların hangi araçlarla yapıldığına değinilmiş, sevkiyatlar sırasında karşılaşılan güçlüklerin neler olduğuna dair açıklamalara yer verilmiştir.
The Ottoman Empire used its commercial and military network consisting of the fortress hinterlands on the Northern Black Sea coast and the network of piers, customs and warehouses it protected, especially in the 18th century, quite actively and effectively according to its conditions. This network, which also included the Danube River, primarily met the needs of Istanbul and provided support to Anatolia and even to the Holy Land. In addition, through the same canal, a strategic advantage was gained in terms of supply, subsistence and ammunition in the campaigns towards the West and the survival of the sovereignty. As this advantage started to pass to Russia in the 19th century with the castles that were lost one by one in the struggles with Russia, the rules changed against the Ottoman Empire. In this study, information on the types and quantities of agricultural goods supplied through the piers, customs and warehouses of the Ismail and Isakça fortresses, which were geographically very close to each other, is presented, and the place and importance of the Ismail and Isakça fortresses among other fortresses on the same network are discussed. In addition, this research seeks answers to questions such as how much amount of different products such as wheat, barley, flour, millet, peksimet and straw were shipped, from where to where they were shipped and how much they were shipped. In addition, the vehicles with which the shipments were made and the difficulties encountered during the shipments are explained.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yakınçağ Kent Tarihi, Yakınçağ Tarihi (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 10 Mayıs 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 7 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 2 |
По всем вопросам приема статей и выпуска очередных номеров обращаться в редакцию соответствующего журнала