Internal plural forms in Arabic

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 5, 3596 - 3616

Dəmir Süleymanov

https://doi.org/10.46868/atdd.2024.832

Öz

A group of Arabic linguists wrote about the division of the broken plurals into various types, such as small and large quantitative plurals, as well as infinite plurals. They not only determined the structure of the broken plurals, but also found their forms and divided them into plural groups of singular nouns and summarised them into three groups. Another group of former Soviet and Arabic linguists divided the broken plural forms into three- and five-letter forms, or mentioned only the names of such a division. In general, linguists have different opinions about these differences and state that in our research, the corrupted plural forms are explained not according to the three mentioned divisions, but in a certain order, grouped from simple to complex.

Anahtar Kelimeler

Classical Linguistics, Grammar, Plural, Number, Arabic Linguistics, Root Consonants

Ərəb Dilində Daxili Cəm Formaları

Öz

Sınıq cəm formalarının az və böyük miqdar cəm, habelə sonsuzluğu ifadə edən cəm formaları kimi rəngarəng növlərə bölünməsi barədə bir qrup ərəb dilçiləri yazmışlar. Onlar, nəinki sınıq cəmin quruluşunu müəyyən etmiş, onların formalarını da taparaq tək halda olan isimlərdən əmələ gələn cəm hal qruplarına bölmüş və bütün bunları üç qrupda cəmləşdirmişlər. Digər qrup sabiq Sovet və ərəb dilçiləri sınıq cəm formalarını üç və beş hərfli formalara bölmüş və ya da belə bir bölümün yalnız adlarını qeyd etmişlər. Ümumən, dilçilər bu müxtəlifliklər barədə fərqli fikirlər irəli sürürlər və bildirirlər ki tədqiqat işimizdə sınıq cəm formaları qeyd olunmuş üç bölgü üzrə deyil, müəyyən ardıcıllıq əsasında sadədən mürəkkəbə doğru qruplaşdırılaraq izah olunmuşdur.

Anahtar Kelimeler

Klassik Dilçilik, Qrammatika, Cəm, Say, Ərəb Dilçiliyi, Kök Samitlər

Kaynakça

• Aldhahabi, M. (1330). Tayifat fi alsarf wa'asma' alearbi. İstanbul.
• Aleanbari, S. (1957). 'Asrar aljazirat alearabiati. Dimashqa.
• Al-Ghalayini, Ş. M. (1913). Jami' Al-Durus. Beyrut.
• Alsuyutiu, J. (1282). Almuzhar fi aleulum allughawiat wa'anwaeuha. Bulaq.
• Attaya, M. (1900). Prakticheskoye rukovodstvo k izucheniyu ariyskogo yazyka. Kazan'.
• Baranov, K. H. K. (1958). Arabo-russkiy slovar'. Moskva.
• Brockelmann, C. (1960). Arabische Grammatik. Leipzig.
• el-Hadîsî, H. (1966). Ebû Hayyân en-Nahvî. Mektebetü’n-Nahda.
• el-Hadîsî, H. (1965). Ebniyetu’s-sarf-i fi Kitab-i Sibeveyh. (1. B). Mektebetu’n Nahda.
• Grande, B.M. (1963). Urok arabskoy grammatiki v sravnitel'no-istoricheskom svete. Izdatel'stvo vostochnoy literatury.
• Grande, B. M. (1963). Kus arabskoy grammatiki v sootvetstvii s istoricheskimi pravilami. Izd-vo vostochnoy literatury.
• Grande, B. M. (1950). Grammaticheskiye tablitsy arabskogo literaturnogo yazyka. Izdatel'stvo Moskovskogo universiteta.
• Grande, B. M. (1963). Krs arabskoy grammatiki i v sravnitel'nom istoricheskom otnoshenii razresheniya. Izd-vo vostochnoy literatury.
• Humaydi, F. (1312). Alnahw alearabia, İstanbul.
• Jamal al-Din, İbn A. (1337). Sharh ealaa al'alfiati. Misr.
• Navrotskiy, M. (1867). Grammaticheskiy opyt arabskogo yazyka, SPb. Peterburg.
• Pənahi, M. A. (1960). Müasir Azərbaycan dilində ərəb səslərinin ifadəsi [filologiya elimləri namizədi alimlik dərəcəsi almaq üçün təqdim edilmiş dissertasiya]. http://anl.az/dissertasiya/el/alf24/alf24_1.html
• Sebiveyh. (1317). El-Kitab. Mısır.
• Zakhidi, A. (1977). Slova Tyurkskogo proskhozhdeniya v sovremennom arabskom yazyke. Baku.