Uluslararası örgütler bağlamında Azerbaycan'ın Karabağ zaferine giden stratejik yolu

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 6, 3968 - 3982

Murteza Hasanoğlu , Nesrin Süleymanlı

Öz

Güney Kafkasya'da bir bölge olan Karabağ üzerindeki çatışma, Azerbaycan'ın ve daha geniş uluslararası toplumun jeopolitik ve stratejik çıkarlarının odak noktası olmuştur. Tarihi şikayetler, etnik gerilimler ve toprak anlaşmazlıklarının karmaşık etkileşimi, Azerbaycan'ın Karabağ bölgesindeki hedeflerine ulaşmaya yönelik stratejik yaklaşımını şekillendirmiştir. Azerbaycan'ın Karabağ'da zafere giden stratejik yolunu anlamak, uluslararası örgütler ve küresel jeopolitik manzara ile etkileşiminin incelikli bir incelemesini gerektiriyor. Azerbaycan'ın Karabağ çatışmasındaki birincil stratejik hedefi, tartışmalı bölge üzerindeki toprak bütünlüğünü ve egemenliğini yeniden tesis etmek olmuştur. Ülkenin stratejik yaklaşımı zaman içinde diplomatik müzakereler ve uluslararası tahkimden daha iddialı ve zaman zaman askeri odaklı bir duruşa doğru evrilmiştir. İkinci Karabağ Savaşı olarak bilinen 2020 Dağlık Karabağ Savaşı, Azerbaycan için önemli bir toprak kazanımıyla sonuçlanan ve çatışma dinamiklerini yeniden şekillendiren önemli bir dönüm noktası oldu. Azerbaycan için Karabağ zaferine giden stratejik yol, uluslararası örgütler çerçevesinde askeri, diplomatik ve ekonomik stratejilerin karmaşık bir etkileşimini içermektedir. Bu çok boyutlu yaklaşımı anlamak, Karabağ çatışmasının daha geniş etkilerini ve Azerbaycan'ın bölgesel istikrar ve uluslararası ilişkilerin şekillenmesindeki rolünü kavramak için gereklidir. Durum gelişmeye devam ettikçe, Azerbaycan, bölgesel rakipleri ve uluslararası toplum arasındaki dinamikler, çatışmanın gelecekteki yörüngesini ve Güney Kafkasya'nın daha geniş jeopolitik manzarasını belirlemede çok önemli olmaya devam edecektir.

Anahtar Kelimeler

Uluslararası Örgütler, Karabağ Zaferi, İkinci Karabağ Savaşı

Azerbaijan's strategic road to Karabakh victory in the context of international organizations

Öz

The conflict over Karabakh, a region in the South Caucasus, has been a focal point of geopolitical and strategic interests in Azerbaijan and the broader international community. The complex interplay of historical grievances, ethnic tensions, and territorial disputes has shaped Azerbaijan's strategic approach towards achieving its objectives in the Karabakh region. Understanding Azerbaijan's strategic road to victory in Karabakh necessitates a nuanced examination of its interaction with international organizations and the global geopolitical landscape. Azerbaijan's primary strategic objective in the Karabakh conflict has been the restoration of its territorial integrity and sovereignty over the disputed region. The country's strategic approach has evolved over time, shifting from diplomatic negotiations and international arbitration to a more assertive and, at times, military-oriented stance. The 2020 Nagorno-Karabakh War, known as the Second Karabakh War, marked a significant turning point, resulting in a substantial territorial gain for Azerbaijan and reshaping the conflict dynamics. The strategic road to Karabakh victory for Azerbaijan involves a complex interplay of military, diplomatic, and economic strategies within the framework of international organizations. Understanding this multidimensional approach is essential for comprehending the broader implications of the Karabakh conflict and Azerbaijan's role in shaping regional stability and international relations. As the situation continues to evolve, the dynamics between Azerbaijan, its regional adversaries, and the international community will remain pivotal in determining the future trajectory of the conflict and the broader geopolitical landscape of the South Caucasus.

Anahtar Kelimeler

International Organizations, Karabakh victory, Second Karabakh War

Kaynakça

• Anglim, S. (2021). Azerbaijan’s victory: Initial thoughts and observations (and Caveats for “Innovative”) Military Strategy Magazine, 7 (3), 10–17.
• Conflict Resolution in the South Caucasus: The EU’s role, International Crisis Group, Europe Report N 173-20 March 2006.
• Cornell, S. (1990). The Nagorno-Karabakh Conflict, Department of East European Studies, Report No.46, Uppsala University Spravka Komissi Sobeta Nasionalnostey Verxovnoqo Soveta SSSR.
• Cornell, S. E. (2017). Reversing escalation: The local and international politics of the conflict. The international politics of the Armenian-Azerbaijani conflict: the original “frozen conflict” and European security, 195-211.
• Gahramanova, A. (2007). Peace strategies in “frozen” ethno-territorial conflicts: integrating reconciliation into conflict management, the Case of Nagorno-Karabakh, Universitat Mannheim, Arbeitspapiere, No103
• Gök, A. (2022). Türk Devletleri Teşkilatı ve Dağlık Karabağ Zaferinin Yarattığı Fırsatlar. Güvenlik Stratejileri Dergisi, (Spec. Issu), 109-145.
• Jason, E. S. (2015). Azerbaijan and the Non-Aligned Movement: Institutionalizing the “Balanced Foreign Policy” Doctrine.
• MacFarlane, S.N. (t.y.).The UN, the OSCE and the Southern Caucasus, Oxford University. http://ourworld.compuserve.com/
• Maresca, J. J. (July 1994). War in the Caucasus: A proposal for settlement of the Conflict over Nagorno-Karabakh. United States Institute for Peace.
• Nuriyev, E.E. (2000). The Post-Soviet Caucasus Within new Geopolitical Framework: Towards Conflict or Peace?, Information Unit Peace Research Bonn.
• OSCE Minsk Process on the Settlement of the Nagorno-Karabakh Conflict between Armenian and Azerbaijan
• Parliamentary Assembly, Doc.7182, Report on the conflict in Nagorno-Karabakh, 17 October 1994.
• The Nagorno-Karabakh Conflict In 2020: Causes and Consequences, https://www.researchgate.net/publication/370482586_The_Nagorno-
• Volker, J. (2005). The role of the OSCE: an assessment of International mediation efforts, http://www.c-r.org/ourwork/accord/nagorny-karabakh/osce-role.php