Throughout the Ottoman-Turkish modernization process, the ways in which individuals sought assistance from the state reveal a remarkable continuity. During the Ottoman period, people submitted petitions (arzuhals) to the sultan or the valide sultan in search of solutions to their problems. In the Republican era, this tradition persisted in different forms; citizens conveyed their problems not only to official authorities but also to unofficial figures perceived as influential or compassionate. This study examines how individuals expressed their social demands in twentieth-century Turkey through letters sent to Süleyman Demirel and his wife, Nazmiye Demirel. Archival documents from the years 1965–1968 demonstrate that letters addressed to Nazmiye Demirel, often beginning with intimate salutations such as “mother,” “sister,” or “aunt,” focused primarily on personal requests (financial aid, wedding expenses, childcare), whereas those written to Süleyman Demirel employed more paternal terms such as “father” and “brother,” reflecting public-oriented demands (employment, roads, electricity, infrastructure). These letters constitute valuable historical sources for understanding citizens’ social expectations, their perceptions of the state, and the symbolic meanings they attributed to political leaders.
Süleyman Demirel Nazmiye Demirel Citizens’ Letters Social Demands Justice Party
Osmanlı-Türk modernleşme sürecinde bireylerin devletle ilişkilerinde yardım talep etme biçimleri dikkat çekici bir süreklilik göstermektedir. Osmanlı döneminde halk, padişaha veya valide sultana arzuhaller sunarak sorunlarına çözüm aramıştır. Cumhuriyet döneminde ise bu gelenek farklı biçimlerde sürmüş; vatandaşlar sorunlarını yalnızca resmî makamlara değil, aynı zamanda etkili ya da şefkatli olarak gördükleri gayriresmî figürlere de iletmiştir. Bu çalışma, Süleyman Demirel ve eşi Nazmiye Demirel’e gönderilen mektuplar üzerinden 20. yüzyıl Türkiye’sinde bireylerin sosyal taleplerini iletme biçimlerini incelemektedir. 1965–1968 yıllarına ait arşiv belgeleri, Nazmiye Demirel’e gönderilen mektuplarda “anne”, “abla” ve “teyze” gibi samimi hitaplarla bireysel taleplerin (maddi yardım, düğün masrafları, çocuk bakımı); Süleyman Demirel’e yazılanlarda ise “baba” ve “abi” gibi ifadelerle kamusal taleplerin (iş, yol, elektrik, altyapı) öne çıktığını göstermektedir. Bu mektuplar, vatandaşların sosyal beklentilerini, devlet algısını ve siyasal liderlere yükledikleri sembolik anlamları anlamak açısından önemli bir tarihsel kaynak niteliği taşımaktadır.
Süleyman Demirel Nazmiye Demirel Vatandaş Mektupları Sosyal Talepler Adalet Partisi
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkiye Cumhuriyeti Tarihi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 13 Ekim 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 22 Eylül 2025 |
| Kabul Tarihi | 13 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 5 |