Covid-19 Korkusunun İş Performansı İle İlişkisi: Fizyoterapistler Üzerinde Bir Araştırma

Yıl 2022, Cilt: 1 Sayı: 10, 41 - 63, 23.09.2022

Büşra Çözvelioğlu

Öz

Bu çalışmada; Covid-19 sürecinde İstanbul’da aktif olarak çalışmakta olan fizyoterapistlerde Covid-19 korkusunun iş performansı ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada nicel araştırma yönteminden yararlanılmıştır. Bu doğrultuda bir anket formu oluşturulmuş ve 15 Şubat 2022 ile 15 Mayıs 2022 tarihleri arasında, kolayda örnekleme ve amaçlı örnekleme tekniklerinden faydalanılarak 341 fizyoterapist ile anket yapılmıştır. Anket formunda 7 soruluk Demografik Bilgi Formu; Ahorsu vd. (2020) tarafından geliştirilip Ladikli vd. (2020) tarafından Türkçe diline uyarlanan 7 maddelik Covid-19 Korkusu Ölçeği, Kirkman ve Rosen (1999) tarafından geliştirilip Sigler ve Pearson (2000) tarafından kısaltılan ve Çöl (2008) tarafından Türkçe diline uyarlanan 4 maddelik İş Performansı Ölçeği yer almıştır. Anket vasıtasıyla elde edilen veriler SPSS-23 istatistiksel analiz programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda; İstanbul ilinde çalışan fizyoterapistlerde Covid-19 korkusunun iş performansı üzerinde pozitif yönlü, anlamlı ve düşük düzeyde etkisi olduğu bulgusu elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Fizyoterapist, Covid-19, Covid-19 Korkusu, Performans, İş Performansı

The Relation of Covid-19 Fear With Job Performance: A Research on Physical Therapists

Öz

Within the scope of this study, it is aimed to investigate the relation of physical therapists’ Covid-19 fear working actively in Istanbul during Covid-19 process with job performance. Quantitative research method was used in the study. In this regard, a survey form was formed and conducted on 341 physical therapists between 15th February 2022 and 15th May 2022 via using convenience sampling and purposive sampling techniques. In the survey form there are Demographic Information Form consisting of 7 questions, Covid-19 Fear Scale developed by Ahorsu et al. (2020) and adapted into Turkish by Ladikli et al. (2020) with 7 statements, Job Performance Scale developed by Kirkman and Rosen (1999), shortened by Sigler and Pearson (2000) and adapted into Turkish by Çöl (2008) with 4 statements. The data gathered via survey form was analysed by using SPSS-23 statistical analysis program. As the result of the research, the finding that there is positive, significant and low-level effect of physical therapists’ Covid-19 fear working in Istanbul on their job performance, was reached.

Anahtar Kelimeler

Physical Therapist, Covid-19, Covid-19 Fear, Performance, Job Performance

Kaynakça

• AHORSU, D. K., LIN, C. Y., IMANI, V., SAFFARI, M., GRIFFITHS, M. D. ve PAKPOUR, A. H. (2020). “The Fear of COVID- 19 Scale: Development and Initial Validation”, International Journal of Mental Health and Addiction, sayı 1.
• AKAR, V. ve BEKAR, F. (2022). “İşin Anlamlılığının İş Performansı Üzerindeki Etkisinde İş Tatmininin Aracı Covid-19 Korkusunun Düzenleyici Rolü”, Journal of Economics and Social Research, cilt 9, sayı 17, 24-36.
• AKIN, Ö. ve ÇOLAK, H. E. (2012). “İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarıyla Örgütsel Performans Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma”, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, cilt 2, sayı 2, ss.85-114.
• ARMSTRONG, M. ve TAYLOR, S. (2014). Armstrong’s Handbook of Human Resource Management Practice, London, Kogan Page.
• ARPACI, I., KARATAŞ, K. ve BALOĞLU, M. (2020). “The Development and Initial Tests for The Psychometric Properties of The COVID-19 Phobia Scale (C19P-S). Pers Individ Dif., sayı 164.
• AŞKIN, R., BOZKURT, Y. ve ZEYBEK, Z. (2020). “Covid-19 Pandemisi: Psikolojik Etkileri ve Terapötik Müdahaleler, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Covid-19 Sosyal Bilimler Özel Sayısı, ss.304-318.
• BAKİOĞLU, F., KORKMAZ, O. ve ERCAN H. (2020). “Fear of COVID-19 and Positivity: Mediating Role of Intolerance of Uncertainty, Depression, Anxiety, and Stress” International Journal of Mental Health and Addiction, sayı 1.
• BANERJEE, D. (2020). “The COVID-19 Outbreak: Crucial Role The Psychiatrists Can Play, Asian Journal of Psychiatry, cilt 14, sayı 4.
• BAO, Y., SUN, Y., MENG, S., SHI, J. ve LU, L. (2020). “2019-nCoV Epidemic: Address Mental Health Care to Empower Society”, The Lancet, cilt 395, sayı 10224.
• BARELLO, S., PALAMENGHI, L. ve GRAFFIGNA, G. (2020). “Burnout and Somatic Symptoms among Frontline Healthcare Professionals at The Peak of The Italian COVID-19 Pandemic”, Psychiatry Research, sayı 290, ss.113-129.
• BAŞ, M. İ. ve ARTAR, A., 1990. İşletmelerde Verimlilik Denetimi Ölçme ve Değerlendirme Modelleri, Ankara, Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.
• BAŞARAN, İ. E. (1991). Örgütsel Davranış, Ankara, Gül Yayınevi.
• BAUMEISTER, R. F. ve LEARY, M. R. (2017). “The Need to Belong: Desire for Interpersonal Attachments As A Fundamental Human Motivation”, Interpersonal Development içinde, 57-89, London, Routledge.
• BAYRAKÇI, E. (2022). “Hemşirelerde İşten Ayrılma Niyeti ve Performans İlişkisi: Covid-19 Tükenmişliğinin Düzenleyici Rolü”, İşletme Araştırmaları Dergisi, cilt 14, sayı 1, 835-845.
• BERGMAN, M. E., DONOVAN, M. A., DRASGOW, F., OVERTON, R. C. ve HENNING, J. B. (2008). “Test of Theory of Individual Differences in Task and Contextual Performance”, Human Performance, cilt 21, sayı 3, ss.227-253.
• BORMAN, W. C. ve MOTOWIDLO, S. J. (1993). Expanding The Criterion Domain to Include Elements of Contextual Performance, San Francisco, Jossey-Bass.
• BORMAN, W. C. ve MOTOWIDLO, S. J. (1997). “Task Performance and Contextual Performance: The Neaning for Personnel Selection Research”, Human Performance, cilt 10, sayı 2, ss.99-109.
• BROOKS, S., WEBSTER, R., SMITH, L., WOODLAND, L., WESSELY, S., GREENBERG, N. ve RUBIN, G. (2020). “The Psychological Impact of Quarantine and How to Reduce It: Rapid Review of The Evidence”, The Lancet, ss.912-920.
• BUTLER Jr, J. K. (1991). “Toward Understanding and Measuring Conditions of Trust: Evolution of A Conditions of Trust Inventory”, Journal of Management, cilt 17, sayı 3, ss.643-663.
• CABLE, D. M. ve PARSONS, C. K. (2001). “Socialization Tactics and Person Organization Fit”, Personnel Psychology, cilt 54, sayı 1, ss.1-23.
• CAMMAN, D. (1993). Personelin Değerlendirilmesinde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkiye’de Kamu Personelinin Değerlendirilmesi, Ankara, TODAİE Yayınları.
• CAMPBELL, J. P. (1990). “Modeling The Performance Prediction Problem in Industrial and Organizational Psychology”, M. D. Dunette ve L. M. Hough (Eds.), Handbook of Industrial/Organizational Psychology içinde, 687-732, Palo Alto, Consulting Psychologists Press.
• CAMPBELL, J. P., MCHENRY, J. J. ve WISE, L. L. (1990). “Modeling Job Performance in A Population of Jobs”, Personnel Psychology, cilt 43, sayı 2, ss.313-333.
• COLUMBUS, C., BRUST, K. B. ve ARROLIGA, A. C. (2020). “Novel Coronavirus: An Emerging Global Threat”, Baylor University Medical Center Proceedings içinde, New York, Taylor & Francis.
• ÇALIK, T. (2003). Performans Yönetimi, Ankara, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• ÇÖL, G. (2008). “Algılanan Güçlendirmenin İşgören Performansı Üzerine Etkileri”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, cilt 9, sayı 1, ss.35-46.
• DOĞAN, H. (2014). “Örgütsel Adalet Algısı ile İş Performansı Arasındaki İlişki: Afyonkarahisar’da Beş Yıldızlı Termal Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• DUAN, L. ve ZHU, G. (2020). “Psychological Interventions for People Affected by The COVID-19 Epidemic”, The Lancet Psychiatry, cilt 7, sayı 4, ss.300-302.
• DUMAN, N. (2020). “Üniversite Öğrencilerinde Covid-19 Korkusu ve Belirsizliğe Tahammülsüzlük”, The Journal of Social Science, cilt 4, sayı 8, ss.426-437.
• EHRLICH, H., McKENNEY, M. ve ELKBULI, A. (2020). “Protecting Our Healthcare Workers during The COVID-19 Pandemic”, Am J Emerg Med, cilt 38, sayı 7, ss.1527-1528.
• FISHER, G. B. ve Härtel, C. E. J. (2004). “Evidence for Crossvergence in The Perception of Task and Contextual Performance: A Study of Western Expatriates Working in Thailand”, Cross Cultural Management: An International Journal, cilt 11, sayı 2.
• GILBERT, M., PULLANO, G., PINOTTI, F., VALDANO, E., POLETTO, C., BOELLE, P. Y., ... ve GUTIERREZ, B. (2020). “Preparedness and Vulnerability of African Countries against Importations of COVID-19: A Modelling Study”, The Lancet, cilt 395, sayı 10227, ss.871-877.
• GILDER, D. (2003). “Commitment, Trust and Work Behaviour: The Case of Contingent Workers”, Personnel Review, cilt 32, sayı 5, ss.588-604.
• GÖK, S. (2018). “Farklı İnançlara Sahip Çalışanlar Açısından Çalışma Ahlakı Değerlerinin İş Performansı Üzerindeki Etkisi”, (Yayımlanmamış doktora tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• GÜRBÜZ, S. ve ŞAHİN, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe – Yöntem – Analiz, Ankara, Seçkin Yayıncılık, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 5. Baskı.
• HO, S. M. Y., KWONG-LO, R. S. Y., MAK, C. W. Y. ve WONG, J. S. (2005). “Fear of Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS) among Health Care Workers”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, cilt 73, sayı 2, ss.344–349.
• JAWAHAR, I. M. ve CARR, D. (2007). “Conscientiousness and Contextual Performance the Compensatory Effects of Perceived Organizational Support and Leader-Member Exchange”, Journal of Managerial Psychology, sayı 22.
• KESKİN, G. (1997). “Örgütsel Stres ve Erzurum’da Kamu Çalışanları Üzerine Bir Uygulama”, Verimlilik Dergisi, sayı 2, ss.141-164.
• KILIÇ, G. (2006). “Eğitim Kurumlarında Liderlik Tarzları ve Örgüt Kültürünün Performans Üzerindeki Etkisi”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• KIRKMAN, B. L. ve ROSEN, B. (1999). “Beyond Self-Management: Antecedents and Consequences of Team Empowerment”, Academy of Management Journal, cilt 42, sayı 1, ss.58-74.
• KOHLI, A. (1985). “Some Unexplored Supervisory Behaviors and Their Influence on Salespeople’s Role Clarity, Specific Self Esteem, Job Satisfaction and Motivation”, Journal of Marketing Research, sayı 22, ss.424-433.
• KORKMAZER, F., EKİNGEN, E. ve YILDIZ, A. (2016). “Psikolojik Sermayenin Çalışan Performansına Etkisi: Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, cilt 19, sayı 3.
• LADİKLİ, N., BAHADIR, E., YUMUŞAK, F. N., AKKUZU, H., KARAMAN, G. ve TÜRKKAN, Z. (2020). “Kovid-19 Korkusu Ölçeği’nin Türkçe Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması”, International Journal of Social Science, cilt 3, sayı 2, ss.71-80.
• LAI, J., MA, S., WANG, Y., CAI, Z., HU, J., WEI, N., WU, J., DU, H., CHEN, T., LI, R., TAN, H., KANG, L., YAO, L., HUANG, M., WANG, H., WANG, G., LIU, Z. ve HU, S. (2020). “Factors Associated With Mental Health Outcomes Among Health Care Workers Exposed to Coronavirus Disease 2019”, JAMA Network Open, cilt 3, sayı 3.
• LARDONE, A., SORRENTINO, P., GIANCAMILLI, F., PALOMBI, T., SIMPER T. ve MANDOLESI, L. (2020). “Psychosocial Variables and Quality of Life During The COVID-19 Lockdown: A Correlational Study on A Convenience Sample of Young Italians”, PeerJ., sayı 8.
• LEE, S. A., JOBE, M. C. ve MATHIS, A. A. (2020). “Mental Health Characteristics Associated with Dysfunctional Coronavirus Anxiety”, Psychol Med.
• LOU, N. M., MONTREUIL, T., FELDMAN, L. S., FRIED, G. M., LAVOIE-TREMBLAY, M., BHANJI, F., ... ve HARLEY, J. M. (2021). “Nurses’ and Physicians’ Distress, Burnout, and Coping Strategies During COVID-19: Stress and Impact on Perceived Performance and Intentions to Quit”, Journal of Continuing Education in the Health Professions, cilt 42, sayı 1, 44-52.
• MAMAK, Y. (2018). “Proaktif Kişiliğin İş Becerikliliği, İş Performansı ve Duygusal Bağlılık Üzerindeki Etkileri”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• MERİÇÖZ, S. (2015). “Çalışanların Örgütsel Adalet Algılarının İş Tatminine ve İş Performansına Olan Etkisi: Ampirik Bir Çalışma”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• MOGHANIBASHI-MANSOURIEH, A. (2020). “Assessing The Anxiety Level of Iranian General Population during COVID-19 Outbreak”, Asian Journal of Psychiatry, cilt 51, sayı January.
• MURPHY, K. R. ve CLEVELAND, J. (1995). Understanding Performance Appraisal: Social, Organizational, and Goal-Based Perspectives, London, Sage.
• ÖZDEVECİOĞLU, M. ve Kanıgür, S. (2009). “Çalışanların İlişki ve Görev Yönelimli Liderlik Algılamalarının Performansları Üzerindeki Etkileri”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, sayı 11, ss.53-82.
• ÖZEL, E. (2018). “İş Performansının Artırılmasında Motivasyonel Faktörlerin Rolü; Yenilikçi Davranışın Aracılık Rolü: Mersin Bölgesi Özel Bankalarında Bir Uygulama”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• ÖZEN, H. (2011). “Üniversite ve Devlet Hastanelerinde Çalışan Hemşirelerin Stres Düzeylerinin Karşılaştırılması: Zonguldak Örneği”, (Yayımlanmamış doktora tezi), Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• RICHARD, P. J., DEVINNEY, T. M., YIP, G. S. ve JOHNSON, G. (2008). “Measuring Organizational Performance as A Dependent Variable: Towards Methodological Best Practice”, Journal of Management, cilt 35, sayı 3, ss.718-804.
• RISMAWATI, M. ve SUKMAWATI, Z. J. (2015). “An Examination of The Work Culture, Motivation, Quality of Work Life on The Relations between Job Performance and Job Satisfaction”, International Journal of Humanities And Social Science Invention, cilt 4, sayı 9, s..41-49.
• SASAKI, N., KURODA, R., TSUNO, K. ve KAWAKAMI, N. (2020). “Workplace Responses to COVID-19 Associated with Mental Health and Work Performance of Employees in Japan” Journal of Occupational Health, cilt 62, sayı 1.
• SEVİM, Ü. (2015). “Örgütlerde Mobbingin İş Performansına Etkisinde İş Aile Yaşam Çatışmasının Aracılık Rolü: Eğitim Sektöründe Bir Uygulama”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• SIGLER, T. H. ve PEARSON, C. M. (2000). “Creating An Empowering Culture: Examining The Relationship between Organizational Culture and Perceptions of Empowerment”, Journal of Quality Management, sayı 5, ss.27-52.
• SOYSAL, A. ve KILINÇ, E. (2016). “İşletmelerde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Sürecinde Performans Değerlendirme ve Kariyer Yönetimi Uygulamaları”, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, sayı 31, ss.325-347.
• ŞİMŞEK, M. ve NURSOY, M. (2002). Toplam Kalite Yönetiminde Performans Ölçümü, İstanbul, Hayat Yayıncılık.
• TAŞPINAR, B., TAŞPINAR, F., GÜLMEZ, H. ve KIZILIRMAK, A. S. (2021). “Fizyoterapistlerde COVID-19 Korkusu ve Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişki”, Forbes J Med, cilt 2, sayı 2, ss.108-115.
• TAŞTEMUR, B. (2018). “Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Algılanan İş Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracı Rolü: Özel Sektör Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• TEKİNGÜNDÜZ, S., KURTULDU, A. ve EĞİLMEZ, Ç. (2016). “The Analysis of The Effects of Social Support, Job Alienation and Job Stress on Labour Performance”, Journal of Human Sciences, cilt 13, sayı 1, ss.683-694.
• Türkiye Fizyoterapistler Derneği (TFD). (2020). https://www.fizyoterapistler.org/tfd/index.php/en/44-haberler.html (Erişim Tarihi: 17 Mart 2022).
• UYSAL, Ş. (2015). “Performans Yönetim Sisteminin Tanımı, Tarihçesi, Amaç ve Temel Unsurları Genel Bir Bakış”, Electronic Journal of Vocational Colleges, cilt 5, sayı 2, ss.32-39.
• ÜNLÜ, O. ve YÜRÜR, S. (2011). “Duygusal Emek, Duygusal Tükenme ve Görev/Bağlamsal Performans İlişkisi: Yalova’da Hizmet Sektörü Çalışanları ile Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, sayı 37, ss.183-207.
• WONG, E., WONG, S., KUNG, K., CHEUNG, A., GAO, T. ve GRIFFITHS, S. (2010). “Will The Community Nurse Continue to Function during H1N1 Influenza Pandemic: A Cross- Sectional Study of Hong Kong Community Nurses?”, BMC Health Services Research, ss.1-8.
• World Health Organization. (2020a). “Coronavirus Disease 2019”, https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019 (Erişim Tarihi: 01 Nisan 2022].
• World Health Organization. (2020b). “Situation Report-68”, https://www.who.int/docs/default-source/coronaviruse/situation-reports/20200328-sitrep-68-covid-19.pdf?sfvrsn=384bc74c_2 (Erişim Tarihi: 01 Nisan 2022).
• https://www.worldometers.info/coronavirus/ [erişim tarihi: 05 Mayıs 2022].
• XIAO, C. (2020). “A Novel Approach of Consultation on 2019 Novel Coronavirus (COVID-19)- Related Psychological and Mental Problems: Structured Letter Therapy”, Psychiatry Investig, cilt 17, sayı 2, ss.175-176.
• YİĞİTOL, B. ve BÜYÜKMUMCU, S. (2021). “Covid-19 Korkusu, Kişilik Özellikleri, İş Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki Yordayıcı İlişkilerin İncelenmesi”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, cilt 17, sayı Pandemi Özel Sayısı, ss.3414-3447.
• YOUNDT, M. A. ve SNELL S. A. (2004). “Human Resource Configurations, Intellectual Capital and Organizational Performance”, Journal of Managerial Issues, cilt 16, sayı 3, ss.337-360.
• YÜKSEKBİLGİLİ, Ö. (2021). “Covid 19 Korkusunun İş Memnuniyetine Etkisinde Psikolojik Sermaye Boyutlarından İyimserliğin Aracılık Rolü: Otel İşletmeleri Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Smart Journal, cilt 7, sayı 51, 2669-2679.
• ZHANG, C., YANG, L., LIU, S., MA, S., WANG, Y. ve CAI, Z. (2020). “Survey of Insomnia and Related Social Psychological Factors Among Medical Staff Involved in the 2019 Novel Coronavirus Disease Outbreak”, Front Psychiatry, cilt 11, sayı 306.