Eco-friendly Production for Sustainable Aquaculture

Yıl 2011, Cilt: 3 Sayı: 1, 107 - 114, 01.05.2011

Seval Bahadir Koca Sedef Terzioğlu Behire İşıl Didinen Nalan Ö. Yiğit

https://doi.org/10.1501/Csaum_0000000049

Cited By: 2

Öz

Aquaculture production has an impact on the environment as other agricultural activities. In every branch of production, the negative environmental pressure occurs with industrialization. On aquaculture, worrying impacts have been begun to observe in the environment. Therefore, eco-friendly production is required for sustainable aquaculture. Sustainable aquaculture is to evaluate without compromising the quality of environment and to use a balanced as protecting ecosystem. For this purpose, manufacturers need to be environmentally conscious. During the aquaculture production, sustainable use of water resources can be achieved with rationalist planning and appropriate management strategies. In this study, the environmental effects of aquaculture activities, measures to be taken to eliminate these effects and environmental regulations related to aquaculture are also pointed out

Anahtar Kelimeler

Sustainable aquaculture, eco-friendly production

Sürdürülebilir Su Ürünleri Yetiştiriciliğinde Çevre Dostu Üretim

Öz

Su ürünleri üretimi, diğer tarımsal faaliyetler gibi, çevre üzerinde bir etkiye sahiptir. Her üretim dalında endüstrileşmeyle beraber olumsuz çevre baskısı ortaya çıkmaktadır. Su ürünleri konusunda da, çevre üzerinde kaygı verici etkiler oluşmaya başlamıştır. Bu nedenle sürdürülebilir yetiştiricilik için çevre dostu üretim gereklidir. Sürdürülebilir yetiştiricilik; ekosistemi koruyarak, dengeli bir şekilde kullanmak ve çevrenin kalitesini bozmadan değerlendirmektir. Bu amaçla üreticilerin çevre bilincine sahip üreticiler olmaları gerekmektedir. Su ürünleri üretiminde su kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı akılcı bir planlama ve uygun yönetim stratejileri ile başarılabilir. Bu çalışmada, yetiştiricilik faaliyetlerinin çevreye olan etkileri ve bu etkilerin giderilmesi için alınacak önlemleri, ayrıca su ürünleri yetiştiriciliğinin çevre ile ilişkili olan yönetmeliklerine yer verilmiştir

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilir yetiştiricilik, çevre dostu üretim

Kaynakça

• Anonim, 2003. Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği, Resmi Gazete, 16 Aralık 2003, Sayı: 25318 Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü.
• Anonim, 2004. Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yönetmeliği, 29 Haziran 2004, Resmi Gazete Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğünce Sayı : 25507.
• Anonim, 2007. Denizlerde Balık Çiftliklerinin Kurulamayacağı Hassas Alan Niteliğindeki Kapalı Koy ve Körfez Alanlarının Belirlenmesine İlişkin Tebliği, Resmi Gazete, 24 Ocak 2007, Sayı : 26413 Çevre ve Orman Bakanlığı .
• Anonim, 2009. Türkiye İstatistik Kurumu Su Ürünleri Avcılığında Artış Yetiştririciliğinde Azalış Haber Bülteni, Sayı:122, Ankara. http://www.tuik.gov.tr/
• Anonim, 2009. Avrupa Birliği Ortak Balıkçılık Politikası’nın Unsurları. http://www.tarim.gov.tr/ABTarimMuzakereleri,Ab_Ortak_Balikcilik.html
• Alvarado, J. L. 1997. Aquafeeds and the Environment. In A. Tacon and B. Basurco , Eds. Feding Tomorrow’s Fish, s: 275- 289.
• Barg, U.C. 1992. Guideline For The Promotion Of Management Of Costal Aquaculture Development Of Coastal Aquaculture Development. FAO Fisheries Technical Paper. No:328, s:122.
• Cho, C.Y., Bureau, D.P. 2001. A Review Of Diet Formulation Strategies And Feeding Systems To Reduce Excretory And Feed Wastes İn Aquaculture. Aquaculture Research, 32: 349-360.
• Çağırgan H., Degirmenci U., Nemli E., Balta F., Sanver F., 2008. Yurdumuzda Balık Hastalıklarının Tedavisinde İlaçların Yasal Kullanımı. I. Ulusal Alabalık Sempozyumu. 14-16 Ekim 2008, Isparta.
• Çakır, H. 1993. Türkiye’de Yetiştiriciliğin Çevresel Etkisi ve Bunun Turizm, Rekreasyon ve Özel Koruma Alanları ile İlişkisi. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü.
• Çelikkale, M. S., Düzgüneş, E., Okumuş, İ. 1999. Fisheries Sector in Turkey: Potential, Current State, Constraints and Recommendations (in Turkish), İstanbul Ticaret Odası, Yayın No:1999(2): 414, Lebib A.S., İstanbul.
• Erturk, A., Ekdal, A., Gurel, M., Yuceil, K. Ve Tanik, A. 2004. Use Of Mathematical Models To Estimate The Effects Of Nutrient Loadings On Smallstreams, Fresenius Environmental Bulletin, 13(11): 1350-1359.
• Gelineau, A., Corraze, G., Boujard, T., Larroquet L., Kaushık, S. 2001. Relation Between Dietary Lipid Level And Voluntary Feed İntake, Growth, Nutrient Gain, Lipid Deposition And Hepatic Lipogenesis İn Rainbow Trout, Reprod. Nutr. Dev. 41:487–503.
• Haya, K. 2005. Environmental Impact of Chemical Wastes Produced by the Salmonoid Aquaculture Industry. http://www.mar.dfo-mpo.gc.ca
• Jahncke, M.L. ve Schwarz. H.M. 2002. Public, Animal And Environmental Aquaculture Health İssues İn İndustrializaed Countries. Public, Animal, and Environmental Aquaculture Health Issues (edited by Michael L. Jahncke, E. Spencer Garrett, Alan Reilly, Roy E. Martin, Emille Cole) 205 pp.
• Rast, W. ve Holland, M.M. 1988. Eutrophication of lakes and reservoirs: A framework for making management decisions. Ambio, 17(2):12.
• Şahin, T. 2003. Su Ürünleri Yetiştiriciliğinin Çevreye Etkisi, Sümae Yunus Araştırma Bülteni, 3(2): 8–10.
• Tekinay, A.A., Güroy, D., Çevik N., 2006. Balık Üretiminden Kaynaklanan Kirlilik ve Çözüm Yolları E.Ü. Su Ürünleri Dergisi, 23 (1-1): 295-298.
• Yıldırım ve Korkut, 2004. Su Ürünleri Yemlerinin Çevreye Etkisi. E.Ü. Su Ürünleri Dergisi, 21 (1-2): 167 – 172.