The Environmental Sustainability in the Sporting Events in Nature

Yıl 2010, Cilt: 2 Sayı: 2, 213 - 222, 01.10.2010

Funda Koçak Velittin Balcı

https://doi.org/10.1501/Csaum_0000000037

Cited By: 18

Öz

The aim of this study is to evaluate wrong practices encountered with outdoor sports in terms of sustainability aproach that is widely accepted in many fields. Since stuational analysis is tried to be made in terms of aim, scope and metod in this study, descriptive scanning model was used. Increase in the demand for the sporting events in nature gradually constitutes an oppression on natural environment and caused environmental problems. Adopting sustainability approach in natural areas requires extensive planning for enabling the preservation of environment and visitors to have fun as well as increasing the interest in the sporting events in nature and correct management of sources in the planned areas. However, in planning works, it should not be neglected that each nature sport has unique features and therefore it may require specific approaches. In conclusion, in aiming at determining sustainability approach for realization of outdoor activities, it will be important to adopt not only as environmental sustainability but also as participation, social benefit and awareness, education, cultural and behavior pattern

Anahtar Kelimeler

Natural life, Nature, Sportif events, Sustainability

Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik

Öz

Bu çalışmanın amacı, doğada yapılan sportif etkinliklerde ekolojik çevre açısından karşılaşılan yanlış uygulamaları sürdürülebilirlik yaklaşımı açısından değerlendirmektedir. Çalışma amacına ulaşabilmek için, kapsam ve yöntem açısından durum analiziyle betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Doğada yapılan spor etkinliklerine olan talebin artması doğal çevre üzerinde artan bir baskı oluşturmakta ve mikro ve makro düzeyde önemli çevre sorunlarına yol açmaktadır. Doğal alanlarda sürdürülebilirlik yaklaşımının benimsenmesi ve doğal çevrenin korunması, kapsamlı bir planlamayı ve planlanan alanda kaynakların doğru yönetimini gerektirmektedir. Sürdürülebilirlik açısından değerlendirildiğinde doğada yapılan spor etkinliklerinin daha özel yaklaşımlar gerektirdiği açıktır. Sonuç olarak, doğada yapılan spor etkinliklerinin gerçekleştirilmesinde sürdürülebilirlik yaklaşımının benimsenmesi hedeflenirken, çevresel sürdürülebilirliğin eğitim, kültür ve davranış biçimini de kapsadığı göz ardı edilmemelidir

Anahtar Kelimeler

Doğal yaşam, Doğa, Sportif etkinlikler, Sürdürülebilirlik

Kaynakça

• Anonim 2008. IOC Spor, Çevre ve Sürdürülebilir Gelişme Rehberi. Çeviren TMOK. TMOK Yayınları.
• Anonymous 2009. Queensland Outdoor Recreation Federation (QORF) & Outdoors Queensland. Australia. Sustainable Recreation. http://www.qorf.org.au/01_cms/details.asp?ID=358.
• Aslan, Z. ve Aktaş, G. 1994. Turizm Açısından Çevre Sorunlarına Genel Bir Yaklaşım. Çevre Dergisi. Nisan, Mayıs, Haziran,11: 43-45. www.ekolojidergisi.com.tr/resimler/11-10.pdf.
• Bentley, T., Page, S. and Laird, I., 2001. Accidents in The New Zeland Adventure Tourism Industry. Safety Science. 38: 31-48.
• Broadhurst, R. 2001. Managing Environments for Leisure and Recreation. Routledge, Taylor & Francis Group, London.
• Carvalho, O. G. 2001. Sustainable Development: Is it Achievable within The Existing International Political Economy Context? Sustainable Development, May:9: 61-73.
• Chernushenko, D., van der Kamp, A. and Stubbs, D. 2001. Sustainable Sport Management: Running and Environmentally Socially and Economically Responsible Organization. Green & Gold Inc., Ontorio, Canada.
• Cordes, K. and Ibrahim, H. M. 1999. Aplication in Recreation & Leisure for Today and Future. Second Edition, WCB / McGraw-Hill, Boston.
• Çevik, S. 1999. Çevre Konularına Genel Bir Bakış. Tüketici Bülteni. TSE Yayınları. Ankara
• Demirayak, F. 2002. Biyolojik Çeşitlilik-Doğa Koruma ve Sürdürülebilir Kalkınma. TÜBİTAK Vizyon 2023 Projesi Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli. Aralık, 2002, Ankara. http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/vizyon2023/csk/EK-14.pdf.
• Demirhan, G. 2003. Doğa Sporlarına İlişkin Riskin Algılanması. Spor Bilimleri Dergisi. 14 (1): 1-13.
• Dinç, S.C. 2008. Doğa Sporları Ekinliklerine İlişkin Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Ewert, A. 1999. Outdoor Recreation and Natural Resource Management: An Uneasy Alliance. Parks & Recreation, 34(7): 58-67.
• Ewert, A. and Hollenhorst, S. 1995. Adventure Recreation and Its Implication for Wilderness. International Journal of Wilderness, 3(2), 21-26.
• Fresque, J. and Plummer, R. (2009). Accounting for Consumption Related to Outdoor Recreation: An Application of Ecological Footprint Analysis. Leisure/Loisir, 33(1): 589-614.
• Gladwin , T., Kennely J. and Krause S. T. 1995. Shifting Paradigms for Sustainable Development: Implications for Management Theory and Research. Academy of Management Review, 20 (4): 874-907.
• Goldsmith, E. B. 2000. Resource Management for Individuals and Families. Wadswarth, Thomson Learning U.S.A.
• Kaya, L.G. and Smardon, R. 2001. Sustainable Tourism Development: The Case Study of Antalya, Turkey. U.S. Dept. of Agriculture, Forest Service, Northeastern Research Station, 2001. General Technical Report NE: 222-227.
• Kuntay, O. 2004. Sürdürülebilir Turizm Planlaması. Alp Yayınevi: 147. Ankara.
• Mazurkiewicz P. 2005. Corporate Environmental Responsibility: Is a Common. CSR Framework Possible? World Bank Discussion Paper. http://siteresources.worldbank.org/EXTDEVCOMMENG/Resources/csrframework.pdf.
• Nemli, E. 2007. Sürdürülebilir Gelişme: Ekonomi ile Çevre Arasındaki Denge, Sunum, İstanbul, Kalder-Çevre Uzmanlık Grubu, http://www.kalder.org.tr.
• Priest, S., and Gass, M. 1997. Effective Leadership in Adventure Programming. Champaign, IL: Human Kinetics.
• Somuncu, M. 2004. Dağcılık ve Dağ Turizmindeki İkilem: Ekonomik Yarar ve Ekolojik Bedel. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2 (1):1-22.
• Uluocak, U. ve Köksal, A. 1998. Dağcılık Tarihinde Etik Tartışmalar. I. Doğa Sporları ve Bilim Sempozyumu. Bildiriler Kitabı: 15-16, 23-24 Kasım 1998, Ankara.
• WCED 1987. World Commission on Environment and Development, Our Common Future: The Brundtland Report. Oxford University Press, Oxford.
• Wheeler, S. 2004. Planning for Sustainability: Toward Livable, Equitable, and Ecological Communities. Londra ve New York: Routledge.
• Yıldız, Z., ve Kalağan, G. 2008. Alternatif Turizm Kavramı ve Çevresel Etkileri. Yerel Siyaset, Kasım, 35: 42-44.