Assessment of Natura 2000 Protected Areas Ecological Network within the Context of Turkey’s Accession Stage

Yıl 2009, Cilt: 1 Sayı: 1, 0 - 0, 01.05.2009

Erdal Özüdoğru A. Ergin Duygu

https://doi.org/10.1501/Csaum_0000000003

Cited By: 1

Öz

As well known, the increase and densification of human activities, especially at the last 2, 3 decades in Europe resulted the diversification and subsequent vanishing of some habitats, especially by activities related with agriculture, silviculture, industrialization, energy production, urbanization, transportation and tourism. The EU, who realized the risks involved in these developments started to take a series of measures against the loss of natural heritage by announcing Birds Directive in 1979, which was followed by Habitats Directive announced in 1992. These Directives are known as the most efficient instruments utilized by EU in natural resource conservation. In addition to other measures, the EU has constituted 'Natura 2000 Protected Areas Ecologıcal Network' as per the both Directives, in order to be able to sustain the biological sources of the natural inheritance for the sake of next generations. As a candidate country in accession stage, Turkey is obliged to comply to the EU conventions related with the environmental protection. Thus Turkey has to constitute his own 'Natura 2000 Protected Areas Ecologıcal Network' as the all member states did so, which has to be complying with the requirements specified in Birds and Habitats Directives. The subject is examined and discussed here from the point of views of EU's approach and conditions of Turkey, also the problems related with charting a pathway to protect habitats of Turkey within this context is covered

Anahtar Kelimeler

Natura 2000, protected areas, ecological network, European Union, accession, Turkey

Türkiye’nin Avrupa Birliği ile Katılım Müzakereleri Sürecinde Natura 2000 Korunan Alanlar Ekolojik Ağı’nın Değerlendirilmesi

Öz

Bilindiği üzere son 30–40 yılda Avrupa’da da tarım, ormancılık, endüstri, enerji, ulaşım, turizm ve kentleşme gibi insan aktivitelerinin yoğunlaşması doğal habitatların parçalanmasına, devamında bir kısmının yok olmasına neden olmuştur. Çoğu türün nesli tehlike altına girmiştir. Bu tehlikelerin farkına varan Avrupa Birliği doğal miraslarını korumak için 1979 yılında Kuş Direktifi ile başlayan ve 1992 yılında Habitat Direktifi ile devam eden bir dizi önlem almıştır. Avrupa Birliği’nin doğa koruma konusunda yararlandığı en önemli doğa koruma enstrümanlarının Kuş Direktifi (1979) ve Habitat Direktifi (1992) olduğu bildirilmektedir. Birlik, diğer önlemlerle birlikte her iki direktif uyarınca ‘Natura 2000 Korunan Alanlar Ekolojik Ağı’ oluşturmak suretiyle biyolojik kaynaklarını gelecek nesillere aktarmak amacındadır. AB’ye katılım müzakereleri sürecinin başlamasıyla ülkemiz çevre mevzuatını Birlik mevzuatıyla uyumlaştırmak zorundadır. Ülkemiz, Birliğe üye diğer ülkelerin yaptığı gibi Kuş Direktifi ve Habitat Direktifi doğrultusunda ‘Natura 2000 Korunan Alanlar Ekolojik Ağı’ oluşturmak durumundadır. Bu makalede Avrupa Birliği ve ülkemiz açısından konunun irdelenmesi ve değerlendirilmesi ile yol haritası oluşturulmasındaki sorunlar tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Natura 2000, korunan alanlar, ekolojik ağ, Avrupa Birliği, katılım, Türkiye

Kaynakça

• Adjaye, J.A. 2003, Biodiversity Loss and Economic Growth: A Cross-Country Analysis, vol. 21, issue 2, pages 173-185, Oxford University Press.
• Anonim, 2006. Commission Working Document,
• http://ec.europa.eu/environment/nature/nature_conservation/natura_2000_network/financing_natura_2 000/pdf/n2k_annex_en.pdf, 08.08.2006.
• Anonim, 2007. U.S. Environmental Protection Agency, http://www.epa.gov/history/index.htm, 27.12.2007.
• Avrupa Topluluğu Komisyonu, 1998. Komisyon Personel Çalışma Raporu Avrupa Birliği Çevre Mevzuatının Birbiriyle Uyumlu Hale Getirilmesi Konusunda Rehber,
• http://web.deu.tr/cevmer/dokuman/ab%20cevre%20mevzuat.pdf, 10.07.2007.
• Çekiç, O. 2006. Sözlü Görüşme.
• Demeter, A. 2005. “Overview of Protecting the Natural Environment Within the EU” isimli power point sunu, Avrupa Natura 2000 Ağı ve AB Habitat ve Kuş Direktifleri Semineri, 29–30 Eylül 2005, TAIEX (Technical Assistance Information Exchange Unit) ve Kıtalararası Kuş Göçlerini İzleme Derneği, İstanbul.
• Dobreva, S. 2006. “Bulgaristan’ın Uyum Süreci Deneyimleri”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.109–119, Ankara.
• DPT (Devlet Plânlama Teşkilatı), 2006. AB’nin Genişlemesine İlişkin Katılım Antlaşmalarında Yer Alan Geçiş Düzenlemeleri, AB İle İlişkiler Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara.
• Doğa Derneği, 2006. Avrupa Birliği Natura 2000 Alanları Belirleme Kılavuzu, Ankara.
• Dusik, J. 2006. “Çek Cumhuriyeti’nin Uyum Süreci Deneyimleri”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.71–87, Ankara.
• European Commission, 1999. Natura 2000: Managinig Our Heritage, Office for Official Publications of The European Communities, Luxembourg, http://ec.europa.eu/environment/pubs/nature.htm, 15.07.2006.
• European Commission, 2002. EU Focus On Nature Protection, Office For Official Publications Of The European Communities, Luxemburg, http://ec.europa.eu/environment/pubs/nature/htm, 15.08.2006.
• European Commission, 2003. Handbook On The Implementation Of EC Environmental Legislation- Section 6 Nature Protection Legislation, European Commission, http://ec.europa.eu/environment/enlarg/publications_en.htm, 12.07.2006.
• European Commission, 2004. Natura Conservation In The EU, Office For Official Publications Of The European Communities, Luxemburg, http://ec.europa.eu/environment/pubs/nature.htm, 24.07.2006.
• Falter, C. and Scheuer, S. 2005. “Nature”, EU Environmental Policy EU Handbook - A Critical Analysis of EU Environmental Legislation, European Environment Bureau (EEB), Brussels, http://www.eeb.org/publication/policy_handbook.htm, 10.07.2006.
• İKV (İktisadi Kalkınma Vakfı), 2005, Avrupa Birliği İle Katılım Müzakereleri Rehberi, İKV Yayınları, İstanbul.
• Jendroska, J. 2006a. “Polanya’nın Uyum Süreci Deneyimleri”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.93–103, Ankara.
• Jendroska, J. 2006b. “Orta ve Doğu Avrupa Ülkelerinin Çevre Alanında Uyum Süreci Deneyimleri – Sorular, Yanıtlar, Yorumlar ”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.104–107, Ankara.
• Kişlalioğlu, M. ve Berkes, F. 1992. Biyolojik Çeşitlilik, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara.
• Özüdoğru, E. 2007. Türkiye’nin Avrupa Birliği İle Katılım Müzakereleri Sürecinde Natura 2000 Korunanlar Alanlar Ekolojik Ağının Değerlendirilmesi, Basılmamış Master Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Çevrebilimleri Anabilim Dalı, Ankara.
• REC, 2006. Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor ? Toplantı Sunumları ve Tartışmalar, (28–29 Nisan 2005), Ankara.
• Rende, M. 2006. “Türkiye – AB İlişkileri ve Ulusal Mevzuat Reformları”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.23–25, Ankara.
• Romanescu, Dana Carmen, 2006, “AB Çevre Müktesebatına Uyum”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.55–63, Ankara.
• Sapmaz E. 2006. “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Çevre ve Orman Bakanlığı’nca Yapılan Çalışmalar”, Avrupa Birliği Çevre Müktesebatının Uyumlaştırılması İçin Stratejiler: Türkiye’yi Neler Bekliyor? – Toplantı Sunumları ve Tartışmalar (28–29 Nisan 2005), s.27– 33, Ankara.
• UBÇSEP (Ulusal Biyolojik Çeşitlilik Stratejisi ve Eylem Plânı), 2001, http://www.bcs.gov.tr/2.5.php , 28.09.2006.
• Zal, N. 2006. “Giriş”, Aşağı Meriç Taşkın Ovasının Biyosfer Rezervi Olarak Plânlanması, (Yazarlar: Zal, N., Eczacibaşi, G.B. ve Karauz, S., s.1-28, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayını, Ankara.