Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracının güvence vermesi

Yıl 2015, , 237 - 266, 01.03.2015

Abdulkerim Yıldırım

https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001778

Cited By: 2

Öz

Kira sözleşmesi, kiraya verenin bir şeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte ondan yararlanılmasını kiracıya bırakmayı, kiracının da buna karşılık kararlaştırılan kira bedelini ödemeyi üstlendiği sözleşmedir. Kiraya verenin mülkiyetinde bulunan kira konusu malvarlığı değerinin kiracıya kullandırılması, kiracı tarafından kira konusunun zarara uğratılması riskini de her zaman beraberinde getirmektedir. Kiracıdan alınan güvence ile kiracının kiralanana zarar vermesi, kira dönemi süresince kendisine ait olan borçları ifa etmemesi rizikosu bertaraf edilmek istenmektedir. Uygulamada, kira sözleşmesinin kurulması aşamasında güvencenin kararlaştırılması, güvence miktarı, kira sözleşmesinin sona ermesi sonrasında güvencenin geri verilmesi ve özellikle kira konusunun zarara uğraması halinde kiraya verenin hangi koşullarla ve ne miktarda zararı güvenceden karşılayabileceği hususunda önemli hukuki uyuşmazlıklar yaşanmaktadır. Sıkça karşılaşılan bu gibi uyuşmazlıklar, kanun koyucuyu, kiracının güvence vermesi hususunda açık bir düzenleme yapmaya sevk etmiştir. Çalışmamızda 818 sayılı Borçlar Kanunu (BK)’da yer almayan fakat 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu (TBK)’nun 342. maddesi (Art. 257e OR) ile açıkça kanuni bir hükme bağlanan kiracının güvence vermesi incelenecektir

Anahtar Kelimeler

Konut ve çatılı işyeri kirası, güvence verme borcu, güvencenin saklanması, güvencenin geri verilmesi

The Obligation of the Lessee to Pay a Security Deposit in Leases of Residential and Roofed Workplaces

Öz

A lease agreement is a contract whereby the lessor undertakes to transfer either the right to use a property or the right to use and derive profit from a property to the lessee; and in return, the lessee undertakes to pay the agreed amount to the lessor. The use of a property by the lessee under a lease agreement always carries the risk that the property may be damaged by the lessee, since the property is still owned by the lessor. A security deposit paid by the lessee aims to eliminate the risk of the property being damaged by the lessee and the risk of the rent not being paid. In practice, there are numerous legal disputes arising from agreeing on the payment of a security deposit, determining the amount of the secure deposit, repayment of the security deposit after the termination of the contract, and the conditions and the amount of the compensation from the security deposit, especially if the property is damaged. These frequently encountered disputes prompted the law-maker to regulate the rental security deposit with explicit provisions. In this study, the obligation of the lessee to pay a security deposit, which was not included in the Code of Obligations No. 818, but explicitly regulated in the Article 342 of the Turkish Code of Obligations No. 6098 (Art. 257e OR), will be examined

Anahtar Kelimeler

Leases of residential and roofed workplaces, obligation to pay a security deposit, keeping the security deposit, repayment of the security deposit

Kaynakça

• Acar, Faruk. (2013). Kira Sözleşmesinde Bağlantılı İşlem ve Güvence. Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, (9/103-104), 163-170.
• Acar, Faruk. (2005). Türk Borçlar Kanunu Tasarısının Değerlendirilmesi Sempozyumu. Legal Hukuk Dergisi, (34), 3685-3691. (Metin içinde “Sempozyum” şeklinde belirtilmiştir).
• Akıncı, Şahin. (2008). İşyeri Kiralarında Kiracının Korunması Açısından Borçlar Kanunu Tasarısının Bazı Hükümlerinin Değerlendirilmesi. AÜHFD, (57/3), 33-50.
• Akkanat, Halil. (2012). Kira Sözleşmesinin Sona Ermesi. Türk Borçlar Kanunu Sempozyumu, 261-272, İstanbul: XII Levha Yayınları.
• Akyiğit, Ercan. (2012). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu'nda Kira Sözleşmesi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Aral, Fahrettin/ Ayrancı, Hasan. (2014). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (10. bs.). Ankara: Yetkin Yayınları.
• Aydemir, Efrail. (2014). Yeni Türk Borçlar Yasasına Göre Kira Hukuku (3. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Aydoğdu, Murat. (2012). Konut ve Çatılı İşyeri Kirası Sözleşmelerinde Kiracının Güvence (Depozito) Verme Borcu. DEÜHFD, (14/1), 1-53.
• Aydoğdu, Murat/ Kahveci, Nalan. (2014). Türk Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (Sözleşmeler Hukuku) (2. bs.). Ankara: Adalet Yayınevi.
• Başaran, Ece. (2009). Borçlar Kanunu Tasarısı: Türk Kira Hukukunun İkili Yapısının Sonu Mu?, Terazi Aylık Hukuk Dergisi, (38), 55-69.
• Doğan, Murat. (2011). Konut ve Çatılı İşyeri Kira Sözleşmelerinin Sona Ermesi. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Doğan, Murat. (2011). 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununa Göre Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarına İlişkin Hükümlerinin Değerlendirmesi, MÜHFAD, Özel Hukuk Sempozyumu Özel Sayısı, Prof. Dr. Cevdet YAVUZ’a Armağan, 501-519. (Metin içinde “Makale” şeklinde belirtilmiştir).
• Eren, Fikret. (2014). Borçlar Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Furrer, Andreas/ Girsberger, Daniel/ Belser, Eva Maria. (Hrsg.) (2011). Repetitorium Zürich.Basel.Genf: Schulthess. Besonderer Teil (2. Auflage).
• Gökyayla, Emre. (2013). Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarına İlişkin Hükümlerin Uygulama Alanı (TBK. m. 339), Journal of Yaşar University, (8), 1203-1251.
• Gümüş, Mustafa Alper. (2012). 6098 Sayılı Yeni Türk Borçlar Kanunu'na Göre Kira Sözleşmesi (TBK m. 299-356) (2. bs.). İstanbul: Vedat Kitapçılık.
• Gümüş, Mustafa Alper. (2012). Borçlar Hukuku Özel Hükümler, C. 1. İstanbul: Vedat Kitapçılık. (Metin içinde “Borçlar” şeklinde belirtilmiştir).
• Honsell, Heinrich/ Vogt, Nedim Peter/ Wiegand, Wolfgang (Hrsg.). Basler Kommentar Obligationenrecht I Art. 1-529 OR (4. Auflage). Helbing Lichtenhahn Verlag.
• İnceoğlu, M. Murat. (2014). Kira Hukuku, C. 2. İstanbul: XII Levha.
• İnceoğlu, M. Murat. (2012). Kira Sözleşmelerinin Kurulması ve Yenilenmesi, Türk Borçlar Kanunu Sempozyumu, 245-260. İstanbul: XII Levha. (Metin içinde “Makale” şeklinde belirtilmiştir).
• İnceoğlu, M. Murat/ Baş, Ece. (2012). Türk Borçlar Kanunu Açısından Depozito ve Bankaların Bundan Kaynaklanan Sorumluluğu, Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, (XXVIII/1), 111-154.
• Kılıçoğlu, Ahmet M. (2008). Türk Borçlar Kanunu Tasarısına Eleştiriler, Rapor, TBB Yayınları: 140.
• Kostkiewicz, Jolanta Kren/ Nobel, Peter/ Schwander, Ivo/Wolf, Stephan. (2009). OR Kommentar Schweizerisches Obligationenrecht, (2. Auflage). Orell Füssli Verlag.
• Öncü, Özge. (2012). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Kira Bedelinin Belirlenmesi, İBD, (2), 300-347.
• Özdoğan, Mustafa/ Oymak, Tuba. (2013). 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nda Kira Genel Hükümler Konut ve Çatılı İşyeri Kirası Tahliye. Ankara: Bilge Yayınevi.
• Özdoğan, Mustafa/ Oymak, Tuba. (2014). Konut ve Çatılı İşyeri Kiraları Kapsamı ve Uygulama Alanı, İstanbul Barosu Dergisi, (88/2), 54-65. (Metin içinde “Konut ve Çatılı” şeklinde belirtilmiştir).
• Yavuz, Cevdet/ Acar, Faruk/ Özen, Burak. (2013). Borçlar Hukuku Dersleri (Özel Hükümler) (12. bs.). İstanbul: Beta Yayınları.
• Yavuz, Nihat. (2013). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Şerhi, C. 2. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Yuda, Reyna. (2012). 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Kira ve Tahliye, İstanbul Barosu Dergisi, (86/3), 103-116.
• Zevkliler, Aydın/ Gökyayla, K. Emre. (2014). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (14. bs.), Ankara: Turhan kitabevi.