Kabahatler Kanununun İştirake İlişkin Hükümleri Rekabet İhlallerine Uygulanabilir mi?

Yıl 2014, , 901 - 926, 01.12.2014

Şahin Yavuz

https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001770

Öz

Rekabet Kurulu tarihinde ilk kez bir yazılım firmasını yapı denetim firmaları arasındaki bir kartele verdiği destek nedeniyle 5326 sayılı Kabahatler Kanunun 14. maddesine dayanarak cezalandırdı. Kurul daha önce rakip sağlayıcılar arasında hassas ticari bilgilerin paylaşılmasına aracılık eden alıcı konumundaki firmaları konu alan “topla dağıt” (hub-andspoke) niteliğindeki kartelleri cezalandırmış olsa da, ilk kez kartele taraf olmayan ve ihlalin gerçekleştiği pazarla alakalı bir alanda faaliyet göstermeyen bir teşebbüse rekabet cezası uyguladı

Anahtar Kelimeler

Rekabet ihlali, kabahat, suça iştirak, rekabeti kısıtlayıcı amaç, karteller

Can the Provisions of Misdemeanours on Complicity Be Applicable to Competition Law Infringements?

Öz

The Turkish Competition Authority has for the first time fined a software company pursuant to Article 14 of the Misdemeanour Law No. 5326 due to its role to facilitate a cartel between the construction controlling companies. Although the Authority has fined before “hub-and-spoke” type cartels where a downstream company serves a vehicle to flow commercially sensitive information between competing suppliers, it is the first time to impose antitrust fine on a company that is neither party to a cartel agreement nor active in the market where the infringement is carried out. This article aims to discuss whether competition restrictions amount to a misdemeanour as per the Law No. 5326 and, conditions of abetment in a misdemeanour action and necessities of provisions set forth under the Law No.5326 for competition law practices considering the EU AC Treuhand decision which is followed by an analysis of Turkish Competition Board decision of Corum YDF (2013) within this framework

Anahtar Kelimeler

Competition infringement, misdemeanour, abetment of a crime, object of restriction of competition, cartels

Kaynakça

• Akıntürk, Turgut. (1971). Müteselsil Borçluluk. Ankara.
• Altay, Sabah. (2010). Borca Katılma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul.
• Badur, Emel. (2011). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Genel Hükümler Açısından İncelenmesi. 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Sempozyumu Kitabı, 127-139.
• Badur, Emel. (2013). Eşin Rızası. TBBD, Sy. 109, 251-302. (Eşin Rızası)
• Barlas, Nami. (2002). Kredi Kartı İlişkisinde Bankaya Karşı Verilen Kişisel Teminatın Niteliğinin Belirlenmesi. Prof.Dr. Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Armağanı, C. II. İstanbul, 937-989.
• Bär, Thomas.(1963). Zum Rechtsbegriff der Garantie, insbesondere im Bankgeschäft. Zürich.
• Baş, Ece. (2012). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nda Kefalet Sözleşmesinin Geçerlilik Şartlarına İlişkin Bazı Yenilikler. İÜHFM, C. LXX, Sy. 2, 115-144.
• Beck, Emil. (1942). Das neue Bürgschaftsrecht, Kommentar. Zürich.
• Becker, Hermann. (1941). Berner Kommentar zum ZGB, Obligationenrecht, 1. Abteil., Art. 1-183 (2. Auflage). Bern.
• Berger, Bernhard. (2008). Allgemeines Schuldrecht. Bern.
• Brox, Hans. (1998). Allgemeines Schuldrecht. München.
• Coester, Michael. (1994). Die Zahlungszusage auf der Baustelle-OLG Hamm, NJW 1993, 2625. JuS, 34. Jahrgang, Heft 5, 370-372.
• Develioğlu, Murat Hüseyin. (2004). İsviçre Federal Mahkemesi’nin 23 Eylül 2003 Tarihli Kararı Işığında Kefalet Sözleşmesi-Borca Katılma Ayrımı. Prof. Dr. Erden Kuntalp’e Armağan. C. I (Özel Hukuk). İstanbul, 293- 322.
• Edenfeld, Stefan. (1997). Offene Fragen des Beitritts zur Dauerschuld. JZ, 52/21, 1034-1042.
• Emmenegger, Susan. (2007). Garantie, Schuldbeitritt, Bürgschaft-vom bundesgerichtlichen Umgang mit gesetzgeberischen Inkohärenzen. ZBJV, Bd. 143, 561-582.
• Eren, Fikret. (2012). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (14. bası). Ankara.
• Furrer, Andreas/Müller-Chen, Markus. (2008). Obligationenrecht- Allgemeiner Teil. Zürich.
• Gauch, Peter/Schluep, Walter R./Schmid, Jörg/Emmenegger, Susan. (2008). Schweizerisches Obligationenrecht, Allgemeriner Teil, Bd. II (9. Auflage). Zürich.
• Giovanoli, Silvio. (1978). Kommentar zum Schweizerischen Privatrecht, Bd. VI, Teilbd. VII, Abtl. 2. Bern.
• Hatemi, Hüseyin/Gökyayla, K. Emre. (2011). Borçlar Hukuku Genel Bölüm. İstanbul.
• Huguenin, Claire. (2012). Obligationenrecht Allgemeiner und Besonderer Teil. Zürich.
• Kahraman, Zafer. (2013). Karşılaştırmalı Hukukta Borcun Dış Üstlenilmesi (Borcun Nakli). İstanbul.
• Karabağ Bulut, Nil. (2009). Üçüncü Kişiyi Koruyucu Etkili Sözleşme. İstanbul.
• Keller, Max/Schobi, Christian. (1984). Schweizeriches Schuldrecht, Bd. IV, Gemeinsame Rechtsinstitute für Schuldverhältnisse aus Vertrag, unerlaubter Handlung und ungerechtfertiger Bereicherung. Basel und Frankfurt am Main.
• Kılıçoğlu, Ahmet M. (2012). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (16. bası). Ankara. (Borçlar Hukuku)
• Kılıçoğlu, Ahmet M. (1979). Türk Borçlar Hukukunda Kanuni Halefiyet, Ankara.
• Kırca, İsmail (2006). Türk Borçlar Kanunu Tasarısı – Kefalette Eşin İzni. Prof. Dr. Tuğrul Ansay’a Armağan. Ankara, 433-457.
• Kleiner, Beat. (1979). Bankgarantie (3. Auflage). Zürich.
• Kramer, Ernst A. (1986). Kommentar zum schweizerischen Zivilrecht, Das Obligationenrecht: Allgemeine Einleitung in das schweizerische Obligationenrecht und Kommentar zu Art. 1-18. Bd. VI, 1. Abt. Bern.
• Larenz, Karl. (1964). Lehrbuch des Schuldrechts, Bd. I, Allgemeiner Teil. München-Berlin.
• Madaus, Stephan. (2001). Der Schuldbeitritt als Personalsicherheit. Berlin.
• Möschel, Wernhard. (2007). Münchener Kommentar zum BGB, Bd. 2, Schuldrecht Allgemeiner Teil, §§ 241-432 (5. Auflage). München.
• Oğuzman, M. Kemal/Öz, Turgut. (2013). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (10. bası). C. 2. İstanbul.
• Öz, Turgut. (2012). Yeni Borçlar Kanunu’nun Getirdiği Başlıca Değişiklikler ve Yenilikler (2. bası). İstanbul.
• Özen, Burak. (2012). Kefalet Sözleşmesi. İstanbul.
• Reetz, Peter/Burri, Christof. (2012). Handkommentar zum Schweizer Privatrecht, Obligationenrecht Allgemeine Bestimmungen (Hrsg. Andreas Furrer, Anton K. Schnyder) (2. Auflage). Zürich.
• Reichel, Hans. (1909). Die Schuldmitübernahme. München.
• Reisoğlu, Seza. (2013). Türk Kefalet Hukuku. Ankara. (Kefalet)
• Reisoğlu, Seza. (1962). Kefalet Kavramı ve Müteberlik Şartları. AÜHFD, C. 19, S. 1-4, 327-392. Schwenzer, Ingeborg. (2006). Schweizerisches Obligationenrecht,
• Allgemeriner Teil (3. Auflage). Bern.
• Spirig, Eugen. (1994). Kommentar zum Schweizerisches Zivilgesetzbuch, Bd. V, Obligationenrecht, Teilbd. V 1k, Die Abtretung von Forderung und die Schuldübernahme, Art. 175-183 OR. (Hrsg von Peter, GAUCH). Zürich.
• Şener, Oruç Hami. (2009). Sözleşmeyle Yapılan Teminat Amaçlı Borca Katılma. DEÜHFD, C. 11, 1279-1322.
• Tandoğan, Haluk. (1963). Üçüncü Şahsın Zararının Tazmini. Ankara.
• Tandoğan, Haluk.(1987). Borçlar Hukuku: Özel Borç İlişkileri (3. bası) C. II. Ankara. (C. II)
• Tandoğan, Haluk. (1959). Garanti Mukavelesi. Ankara. (Garanti)
• Tekinay, Selahattin Sulhi. (1958). Kefalet mi, Borcun Dış Yüklenilmesi (Borcun nakli) mi, Mevcut Borca İltihak mı, Üçüncü Şahsın Fiilini Taahhüt mü?. İstanbul Barosu Dergisi, C. 32, Sy. 11-12, 233-238.
• Tunçomağ, Kenan. (1976). Türk Borçlar Hukuku C. I, Genel Hükümler (6. bası). İstanbul.
• Uygur, Turgut. (2012). 6098 Sayılı Borçlar Kanunu Şerhi. C. I, Madde 1- 236. Ankara.
• Von Tuhr, Andreas. (1983). Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı C. 1-2 (çev. Cevat EDEGE). Ankara.
• Von Tuhr, Andreas/Escher, Arnold. (1974). Allgemeiner Teil des Sscweizerischen Obligationenrecht (3. Auflage). Zürich.
• Yavuz, Nihat.(2012). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Getirdiği Değişiklikler ve Yenilikler (2. bası). Ankara.
• Yüce, Melek Bilgin. (2007). Garanti Sözleşmesinin Bir Türü Olarak Üçüncü Kişinin Fiilini Taahhüt Sözleşmesi. İstanbul.