Hukuki ilişkinin bir alt türü olarak borç ilişkisi, aktif süje olan alacaklı ile pasif süje olan borçlu arasında, bunlardan birini veya her birini diğerine karşı belli bir davranışta (edim) bulunmakla yükümlü hale getiren ve birtakım haklar ve yetkiler ihtiva edebilen hukuki bir bağdır. Borç ilişkisi bu şekilde tanımlanınca, bu kez, bu ilişkinin gerek aktif ve gerekse pasif süjesinde herhangi bir değişikliğin caiz olup olmadığı sorusu akla gelmektedir. Roma hukuku ve dolayısıyla Roma hukukçuları, borç ilişkisinin süjelerinde meydana gelebilecek böyle bir değişikliğe cevaz vermemişlerdi. Ancak, borç ilişkisinde, ticari veya ekonomik zorunluluklar sebebiyle, böyle bir ihtiyacın ortaya çıkması kaçınılmazdır. Bu sebeple, modern hukuklar ve bu arada hukukumuz, borç ilişkisinin süjelerinde meydana gelebilecek bu tür değişikliklere cevaz vermişlerdir Bu çalışmada, borç ilişkisinin aktif süjesinde (alacaklı taraf) değişiklik meydana getiren alacağın temliki konusu incelenecektir. Alacağın temliki ile alacaklı, sadece alacak hakkını devretmektedir. Yoksa borçlu ile arasında yasal ilişkiyi (yani borç ilişkisini) devretmemektedir. Borç ilişkisi, temlik eden ile borçlu arasında yine devam eder. Bu çalışmada ilk olarak Roma hukuku’nda alacağın temliki konusu
Debt-relation as a sub-kind of legal relation is a link that makes one or each of creditor being the active subject and debtor being the passive subject responsible to each other and that may contain several rights and competence. When debt relation is described in this way the question whether any alteration about both active and passive subject is proper or not occurs to mind. The Roman law and therefore the Roman Jurist did not approve such an alteration that might occur with the subjects of debt-relation. However, the appearance of such a need is inevitable with debt-relation owing to commercial and economic indispensibilities. Thus, modern laws and our law have approved this sort of alterations that might happen with the subjects of debt-relation. The issue of assignment of claims that makes any alteration with the active subject (the creditor side) of debt-relation will be examined in this study. The creditor transfers only the credit-right with the assignment of claims. He does not transfer his legal relation (i.e. debt-relation) with the debtor. Debt relation continues between creditor and debtor. In this study the issue of assignment of claims in the Roman law will be examined first, and then the regulations of our ‘law of obligations’ will be tried to examine with comparison to Anglo-American law that is applied in the one forth of the world population
1. Obligation 2. Credit 3. Assignment 4. Roman law 5. Comparative law
Diğer ID | JA48BH96TG |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2005 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 |