BibTex RIS Kaynak Göster

Ceza hukukunda suçun mağduru kavramının sınırları

Yıl 2012, Cilt: 61 Sayı: 2, 657 - 694, 01.06.2012
https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001669

Öz

Suçun mağduru ya da suçun pasif süjesi kavramı ceza ve ceza muhakemesi hukuku bakımından önemli sonuçlar doğurmaktadır. Bu nedenle kavramın doğru tanımlanması, sınırlarının belirlenmesi gerekir. Öte yandan, ceza siyaseti, kriminoloji ve viktimoloji açısından da suçun mağduru özel öneme sahiptir. Şüpheli, sanık ve hükümlü haklarının yanı sıra, suç mağdurunun hakları da güvence altına alınmaya çalışılmaktadır. Ceza hukuku alanında, tüzel kişilerin ve devletin suç mağduru olup olamayacakları tartışılmaktadır. Tüzel kişiler ve bir tüzel kişi olan devlet de suç mağduru olabilir. Bunun yanı sıra, tüzel kişiliği bulunmayan toplum, aile, devletler topluluğu gibi topluluklara karşı da suç işlenebilir. Önemli olan, bazı varlık ya da menfaatlerin bu topluluklar çevresinde kümelenmesidir

Kaynakça

  • Akünal, Teoman. (1995). Türk Medeni Hukukunda Tüzel Kişiler. (2. Bs.). İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Antolisei, Francesco. (1994). Manuale didiritto penale. Parte generale. (13. Ed.). Milano: Giuffrè.
  • Cadoppi, Alberto; Paolo Veneziani. (2003). Elementi di diritto penale. Parte generale. Padova: CEDAM.
  • Caraccioli, Ivo. (2006). Manuale breve di diritto penale. Parte generale. Ristampa aggiornata,Padova: CEDAM.
  • Centel, Nur; Hamide Zafer. (2008). Ceza Muhakemesi Hukuku. (6. Bası). İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Centel, Nur, Hamide Zafer, Özlem Yenerer Çakmut. (2008). Türk Ceza Hukukuna Giriş.(5. Bs.). İstanbul: Beta.
  • De Vero, Giancarlo. (1988). Tutela penale dell’ordine pubblico. Itinerari ed esitti di una verifica dogmatica e politico-criminale. Milano: Giuffrè.
  • Demirbaş, Timur. (2006). Ceza Hukuku Genel Hükümler. (4. Bs). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Dönmezer, Sulhi; Sahir Erman. (1978). Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku. C. II. (6. Bs). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Dural, Mustafa; Tufan Öğüz. (2004). Türk Özel Hukuku C. II. Kişiler Hukuku. (7. Bs.). İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Frosali, Raul Alberto. (1975). “Soggetto passivo del reato”. Novissimo digesto italiano. Torino: UTET, ss. 816-818.
  • Garofoli, Roberto. (2006). Manuale di diritto penale. Parte generale. (terza ed.). Milano: Giuffrè.
  • Gözübüyük, A. Şeref; Turgut Tan.(1998). İdare Hukuku. C. 1, Genel Esaslar. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Hafızoğulları, Zeki. “5237 Sayılı Kanunun 43/1. maddesine 2005/5377 Sayılı Kanunla Eklenen ‘Mağduru Belli Bir Kişi Olmayan Suçlarda Da Bu Fıkra Hükmü Uygulanır’ Hükmü Hakkında”. www.baskent.edu.tr/zekih/ogrenci/makale.htm. 21.9.2011 tarihinde erişildi.
  • Hafızoğulları, Zeki; Muharrem Özen. (2010). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (2. Bs.). Ankara: US-A Yayıncılık.
  • Hakeri, Hakan. (2009). Ceza Hukuku Genel Hükümler. (8. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Insolera, Gaetano. (2005). “Delitto Politico e Crimini Associativi: Le Possibili Connessioni”. Terrorismo e crimini contro lo stato. Legislazione attuale e azioni di contrasto. A cura di Michele Barillaro. Milano: Giuffrè.
  • Kangal, Zeynel. (2003). Tüzel Kişilerin Ceza Sorumluluğu, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Keyman, Selahattin. (1988). “Cürmi Fiilin Yapısal Unsuru Olarak Hareket”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. C. XL. ss. 121-171.
  • Koca,Mahmut; İlhan Üzülmez. (2009). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (2. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi,
  • Koshaker, Paul. (1983). Modern Özel Hukuka Giriş Olarak Roma Özel Hukukunun Ana Hatları. Kitabı yeniden elden geçiren Kudret Ayiter, (7. Bs). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Mantovani, Ferrando. (1992). Diritto penale. Parte generale. (terza ed.). Padova: CEDAM.
  • Marinucci, Giorgio; Emilio Dolcini. Corso di diritto penale. Volume 1. (terza ed.). Milano: Giuffrè, 2001.
  • Mutluer, Kamil. (2011). Vergi Hukuku Genel ve Özel Hükümler. (3. Bs). Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Önder, Ayhan. (1992). Ceza Hukuku Dersleri. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Özbek, Veli Özer. (t.y.). Ceza Hukukunda Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesi, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Özen, Muharrem. (2010). Genel Tehlike Yaratan Suçlar. Ankara: US-A Yayıncılık.
  • Özgenç, İzzet. (2011). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (6. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Özsunay, Ergun. (1982). Medeni Hukukumuzda Tüzel Kişiler. (5. Bs.). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Rocco, Arturo. (1932). Opere giuridiche. Volume primo. L’oggeto del reato e della tutela giuridica penale. Roma: Società Editrice del Foro Italiano.
  • Romano, Mario. (2002). I delitti contro la pubblica amministrazione, Art. 336-360 cod. pen.. (seconda ed.). Milano: Giuffrè.
  • Serozan, Rona. (1994). Tüzel Kişiler Özellikle: Dernekler ve Vakıflar. (2. Bs.). İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Toroslu, Nevzat. (2011). Ceza Hukuku Genel Kısım. (16. Bs.). Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Toroslu, Nevzat. (2010). Ceza Hukuku Özel Kısım. (5. Bs). Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Toroslu, Nevzat. (1970). Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Ünver, Yener. (2003). Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Zafer, Hamide. (2010). Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m 1-75. İstanbul: Beta Yayınevi.

The Limits of the Concept of the Victim in Criminal Law

Yıl 2012, Cilt: 61 Sayı: 2, 657 - 694, 01.06.2012
https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001669

Öz

Since the concept of victim has important consequences in criminal law and criminal procedure, it deserves an accurate definition that would provide us it’s limits. Moreover, that concept has a particular importance in criminal policy, criminology and victimology. Such as the guarantees foreseen for the accused and the detenues, crime victims also deserve legal protection. Can the state be accepted as a victim of any particular crimes? This issue is still controversial and is subject to an ongoing debate. Legal persons and the state as a legal person are victims of a large group of crimes stipulated under Turkish criminal laws

Kaynakça

  • Akünal, Teoman. (1995). Türk Medeni Hukukunda Tüzel Kişiler. (2. Bs.). İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Antolisei, Francesco. (1994). Manuale didiritto penale. Parte generale. (13. Ed.). Milano: Giuffrè.
  • Cadoppi, Alberto; Paolo Veneziani. (2003). Elementi di diritto penale. Parte generale. Padova: CEDAM.
  • Caraccioli, Ivo. (2006). Manuale breve di diritto penale. Parte generale. Ristampa aggiornata,Padova: CEDAM.
  • Centel, Nur; Hamide Zafer. (2008). Ceza Muhakemesi Hukuku. (6. Bası). İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Centel, Nur, Hamide Zafer, Özlem Yenerer Çakmut. (2008). Türk Ceza Hukukuna Giriş.(5. Bs.). İstanbul: Beta.
  • De Vero, Giancarlo. (1988). Tutela penale dell’ordine pubblico. Itinerari ed esitti di una verifica dogmatica e politico-criminale. Milano: Giuffrè.
  • Demirbaş, Timur. (2006). Ceza Hukuku Genel Hükümler. (4. Bs). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Dönmezer, Sulhi; Sahir Erman. (1978). Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku. C. II. (6. Bs). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Dural, Mustafa; Tufan Öğüz. (2004). Türk Özel Hukuku C. II. Kişiler Hukuku. (7. Bs.). İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Frosali, Raul Alberto. (1975). “Soggetto passivo del reato”. Novissimo digesto italiano. Torino: UTET, ss. 816-818.
  • Garofoli, Roberto. (2006). Manuale di diritto penale. Parte generale. (terza ed.). Milano: Giuffrè.
  • Gözübüyük, A. Şeref; Turgut Tan.(1998). İdare Hukuku. C. 1, Genel Esaslar. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Hafızoğulları, Zeki. “5237 Sayılı Kanunun 43/1. maddesine 2005/5377 Sayılı Kanunla Eklenen ‘Mağduru Belli Bir Kişi Olmayan Suçlarda Da Bu Fıkra Hükmü Uygulanır’ Hükmü Hakkında”. www.baskent.edu.tr/zekih/ogrenci/makale.htm. 21.9.2011 tarihinde erişildi.
  • Hafızoğulları, Zeki; Muharrem Özen. (2010). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (2. Bs.). Ankara: US-A Yayıncılık.
  • Hakeri, Hakan. (2009). Ceza Hukuku Genel Hükümler. (8. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Insolera, Gaetano. (2005). “Delitto Politico e Crimini Associativi: Le Possibili Connessioni”. Terrorismo e crimini contro lo stato. Legislazione attuale e azioni di contrasto. A cura di Michele Barillaro. Milano: Giuffrè.
  • Kangal, Zeynel. (2003). Tüzel Kişilerin Ceza Sorumluluğu, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Keyman, Selahattin. (1988). “Cürmi Fiilin Yapısal Unsuru Olarak Hareket”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. C. XL. ss. 121-171.
  • Koca,Mahmut; İlhan Üzülmez. (2009). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (2. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi,
  • Koshaker, Paul. (1983). Modern Özel Hukuka Giriş Olarak Roma Özel Hukukunun Ana Hatları. Kitabı yeniden elden geçiren Kudret Ayiter, (7. Bs). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Mantovani, Ferrando. (1992). Diritto penale. Parte generale. (terza ed.). Padova: CEDAM.
  • Marinucci, Giorgio; Emilio Dolcini. Corso di diritto penale. Volume 1. (terza ed.). Milano: Giuffrè, 2001.
  • Mutluer, Kamil. (2011). Vergi Hukuku Genel ve Özel Hükümler. (3. Bs). Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Önder, Ayhan. (1992). Ceza Hukuku Dersleri. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Özbek, Veli Özer. (t.y.). Ceza Hukukunda Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesi, Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Özen, Muharrem. (2010). Genel Tehlike Yaratan Suçlar. Ankara: US-A Yayıncılık.
  • Özgenç, İzzet. (2011). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. (6. Bs.). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Özsunay, Ergun. (1982). Medeni Hukukumuzda Tüzel Kişiler. (5. Bs.). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Rocco, Arturo. (1932). Opere giuridiche. Volume primo. L’oggeto del reato e della tutela giuridica penale. Roma: Società Editrice del Foro Italiano.
  • Romano, Mario. (2002). I delitti contro la pubblica amministrazione, Art. 336-360 cod. pen.. (seconda ed.). Milano: Giuffrè.
  • Serozan, Rona. (1994). Tüzel Kişiler Özellikle: Dernekler ve Vakıflar. (2. Bs.). İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Toroslu, Nevzat. (2011). Ceza Hukuku Genel Kısım. (16. Bs.). Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Toroslu, Nevzat. (2010). Ceza Hukuku Özel Kısım. (5. Bs). Ankara: Savaş Yayınevi.
  • Toroslu, Nevzat. (1970). Cürümlerin Tasnifi Bakımından Suçun Hukuki Konusu. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Ünver, Yener. (2003). Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Zafer, Hamide. (2010). Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m 1-75. İstanbul: Beta Yayınevi.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA49GF97TZ
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Tuğrul Katoğlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Gönderilme Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 61 Sayı: 2

Kaynak Göster

Chicago Katoğlu, Tuğrul. “Ceza Hukukunda suçun mağduru kavramının sınırları”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 61, sy. 2 (Haziran 2012): 657-94. https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001669.

Cited By










TEFECİLİK SUÇU
Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi
https://doi.org/10.33432/ybuhukuk.735961












.