Uygun Nedensellik Bağı Teorisinin, sorumluluğun sınırlandırılmasında yetersiz kalması dolayısıyla, sorumluluğun sınırını belirlemek için, somut olayda ihlâl edilen normun içeriğini incelemek gereklidir. Bu durum, hukuka aykırılık kavramında yaşanan değişimin etkisiyle ortaya çıkmıştır. İhlâl edilen bu normun, Borçlar Kanunu’nun 41.maddesinin bütün hukuk düzenine yollamada bulunması nedeniyle, yazılı veya hâkimin yarattığı yazılı olmayan bir davranış yükümü olması mümkündür. Normun Koruma Amacı Teorisinin dayanak noktasını oluşturan bu davranış yükümleri, yalnızca belli kişileri ve değerleri, belli tehlikelerden korumayı amaçlamaktadır. Dolayısıyla, bir davranışın nedensellik zinciri içinde doğuracağı zararlı sonuçlardan hangileri için failin sorumlu tutulacağı, ihlâl edilen davranış yükümünün içeriğinden Amaçsal Yorum Yöntemiyle belirlenir. Öncelikle, hâkim, kanun koyucunun ilgili normu kabul ederken hangi amaçları güttüğünü ve sorunun temelinde yatan değerler çatışmasını nasıl çözdüğünü belirlemelidir. İkinci olarak hâkim, Sorumluluk Hukukunun amaçlarını, Sosyal Devlet İlkesi ışığında değerlendirerek, o günün koşulları içinde tarafların risk alanlarının sınırlarını belirlemelidir. Eğer tek başına Normun Koruma Amacı Teorisiyle sorumluluğun sınırlandırılması mümkün olmazsa, bu Teori, Uygun İlliyet Bağı Teorisiyle tamamlanmalıdır
Normun koruma amacı Hukuka aykırılık bağı Uygun illiyet bağı Hukuka aykırılık Kusur
The Theory of Presumption of Causal Relation is inadequate to limit responsibility, so it is necessary to examine the content of the violated norm through concrete events in order to determine the limit of responsibility. This situation has emerged through the impact of changes in the concept of illegality. As Article 41 of The Law of Obligations extends to the whole legal system, this violated norm can either be a written obligation or an unwritten obligation of behavior created by a judge. These obligations of behavior, which constitute a mainstay for the Theory of Purpose for the Protection of Norms, aim to protect only certain people and values from certain risks. Consequently it is necessary to examine the content of behavioral obligations, by means of the Purposeful Interpretation Method, in order to determine for which harmful consequences an offender can be held responsible within the chain of causation. Firstly, judges should determine what kind of solution the legislature has preferred for the conflict of underlying values of this problem and which purposes have impelled him to accept relevant norms. Secondly, judges should evaluate the purposes of Law of Responsibility in light of principle of the social state, and by means of this evaluation, should determine limits of risk areas of parties by assessing the circumstances of those days. If it is not possible to limit responsibility only with the Theory of the Purpose for the Protection of the Norm, it should be completed with the Theory of Presumption of Causal Relation
Purpose for the protection of norms Relation of illegality Presumption of causal relation Illegality Fault
Diğer ID | JA33MC76BG |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2010 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 59 Sayı: 3 |