Ortaçağda ve Rönesanstan sonra Batı Avrupa ülkelerince iktibas edilen ve kodifikasyon (kanunlaştırma) hareketlerine kadar, yani XII. yüzyıldan XIX. yüzyıla dek tamamlayıcı hukuk olarak yürürlükte bulunan Roma hukuku, ortak hukuk ve daha geniş anlamıyla Pandekt hukuku olarak adlandırılır. Teknik anlamıyla, XVI. yüzyıldan itibaren, Roma hukukunun Alman kültürünün egemen olduğu ülkelerde ve toplumlarda doktrin ve uygulama yoluyla aldığı biçim için Pandekt hukuku tabiri kullanılır. Daha dar anlamda ise Pandekt hukuku denilince, XIX. yüzyılda Alman hukukçu Savigny’nin kurmuş olduğu tarihçi hukuk okulunun çalışmalarıyla ortaya çıkan Pandekt hukuk bilimi, Pandektistik anlaşılır. Türk özel hukukunun da içinde yer aldığı günümüz Kıta Avrupası özel hukuk sistemlerinin temelini oluşturan Roma hukukunu günümüze bağlayan son halka Pandekt hukukudur
Roman law, which was adapted by the Western European countries in the Middle Ages and after the Renaissance and effective as supplementary law until the Codifications, between the XIIth to XIXth centuries, is called the common law and in a broader sense, Pandect law. In technical terms, as of the XVIth century, the term Pandect law is used to describe the form of Roman law applied through doctrine and in those countries and societies where German culture was dominant. In the strictest sense, Pandect law is understood to be Pandektistik, a law discipline created by the works of the Historical School, which was established by the German jurist Savigny in the XIXth century. Pandekt law is the last link to connect Roman law, which underlies the civil law systems of the contemporary Continental Europe (Turkish Civil Law also included) to the present
Diğer ID | JA99PS33TM |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2007 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 56 Sayı: 4 |