Avrupa Birliği’nin yönergelerinde banka ve bankacılık sözcükleriyle zaman zaman karşılaşılsa da, daha çok, kredi kurumu deyiminin kullanıldığı gözlemlenmektedir. 2006/48/EC sayılı yönergeye göre kredi kurumu deyimi, kamudan mevduat ya da geri ödenmek üzere başka türden fonlar toplamak ve kendi hesabına kredi vermek olan bir teşebbüsü veya elektronik para kurumunu ifade eder. Bu kurumlar, faaliyete başlayabilmek için kuruldukları Üye Devletteki yetkili mercilerden izin almak zorundadırlar. Faaliyet izni, yetkili mercilerce düzenlenen ve bir kredi kurumunun işlemlerini yapma hakkını veren bir hukukî beyandır. Faaliyet izninin alınabilmesi için Yönerge’de belirlenmiş olan koşulların yerine getirilmesi gerekir. Kredi kurumu bu izne dayanarak Topluluğun her yerinde ve ayrı bir izin almaksızın şube açabilir; sınır ötesi hizmet sunabilir. Tüm Üye Devletlerde geçerli olduğu için bu izne Tek Bankacılık Lisansı denmektedir. Faaliyet izni ancak Yönerge’de belirlenen nedenlerle geri alınabilir. Kredi kurumları iradî ya da zorunlu olarak tasfiye edildiklerinde faaliyetlerini sona erdirmiş olurlar
Although bank and banking are the words one may encounter every now and then in the Directives of the European Union, the term preferred is credit institution, which is described by Directive 2006/48/EC as an undertaking whose business is to receive deposits and other repayable funds from the public and to grant credits for its own account; or an electronic money institution within the meaning of Directive 2000/46/EC. These institutions are required to obtain authorisation from the competent authorities of their home Member State before commencing their activities. Authorisation means any instrument issued in any form by the authorities by which the right to carry on the business of a credit institution is granted. To obtain authorisation credit institutions must fulfill the requirements laid down in Directive 2006/48/EC. The institutions duely authorised in one of the Member States are allowed to pursue the business of credit institutions throughout the Community either by the establishment of branches or by way of the provision of services without prior approval from the authorities of a particular country. Competent authorities may withdraw the authorisation granted to a credit institution only where the institution fails to satisfy the conditions laid down in the Directive. Credit institutions’ activities may also be terminated where the opening of winding-up proceedings is decided and when it is eventually wound-up
Diğer ID | JA32GC34AD |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2007 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2007 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 56 Sayı: 3 |