Wind Power in Turkey’s Potential Renewable Energy and The Danish Model

Yıl 2022, , 26 - 35, 04.11.2022

Arda Özkan , Yeter Uslu , Erman Gedikli

https://doi.org/10.25294/auiibfd.1111423

Cited By: 3

Öz

Turkey is a rich country in terms of energy reserves and it is one of the high potential countries for renewable energy in Europe, but it has not reached the full-capacity usage level of these sources technologically yet. These issues have great importance not only for Turkey but also for the rest of the world. Many comprehensive studies on the usage of renewable energy sources as the basic resource are in progress all over the world, especially in developed countries. One of these is Denmark known for having advanced technology and knowledge on the wind power issue. Denmark which obtains 48% (2020) of its electric energy from wind power, aims to obtain all of its energy needs from renewable energy sources by 2050. We can say that Turkey’s potential for wind power will reach the condition of an electric energy-producing country through wind power plants established in cooperation with Denmark. In this article it will be examined the applicability of Denmark’s wind power system in Turkey considering the importance of Turkey’s potential for wind power. Within this scope, it is aimed that embodying the knowledge regarding the wind power system and performing better studies in line with the experiences gained from Denmark. In this context, we targeted to find inferences and potential situations, in Turkey, pointing out theoretical knowledge on wind energy in renewable energies in the direction of detailed analysis of the Danish case in technical terms.

Anahtar Kelimeler

Renewable Energy, Wind Energy, Denmark, Turkey.

Türkiye’nin Yenilenebilir Enerji Potansiyelinde Rüzgâr Gücü ve Danimarka Örneği

Öz

Türkiye, Avrupa’nın yenilenebilir enerji potansiyeli yüksek devletleri arasında yer almasına ve enerji rezervleri açısından zengin olmasına rağmen, bu rezervleri tam kapasite ile kullanmayı sağlayacak bir teknoloji seviyesine ulaşamamıştır. Bu durum, sadece Türkiye açısından değil, dünya devletleri açısından da önem arz etmektedir. Dünyada özellikle de gelişmiş devletlerde temel bir enerji kaynağı olarak yenilenebilir enerji türleri üzerinde önemli çalışmalar yürütülmektedir. Bu gelişmiş devletlerden biri, rüzgâr enerjisi konusunda bilgi birikimine ve ileri teknolojiye sahip ülke olarak bilinen Danimarka’dır. Bu ülke, elektrik enerjisinin %48’ini 2020 yılı itibariyle rüzgâr enerjisinden elde etmektedir. 2050 yılında ise enerjisinin tamamını yenilenebilir enerjiden elde etmeyi amaçlamaktadır. Türkiye’nin de rüzgâr enerjisi potansiyelinin yüksek olması nedeniyle, Danimarka ile iş birliği çerçevesinde kurulacak rüzgâr enerjisi santralleriyle elektrik tüketiminin önemli bir kısmını rüzgâr kaynağından karşılayan bir ülke olacağı öngörülebilir. Bu çalışmada, Türkiye’nin mevcut yenilenebilir enerji potansiyelinin önemine vurgu yapılarak, Danimarka’da rüzgâr enerjisi ile ilgili düzenlemelerin Türkiye’de de uygulanabilirliği incelenmiştir. Bu kapsamda, yenilenebilir enerji sektöründe rüzgâr enerjisine ilişkin kuramsal bilgi birikiminin somutlaştırılması ve Danimarka örneğinin incelenmesi sonucu elde edilen verilerle Türkiye’de mevcut ve potansiyel durumlar için öngörüler oluşturulması hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yenilenebilir Enerji, Rüzgâr Enerjisi, Danimarka, Türkiye

Kaynakça

• Aliefendioğlu Y., Demir, E., Tanrıvermiş H. (2017). “Kamu İktisadi Teşebbüslerinin Aktiflerinde Yer Alan Maddi Duran Varlıkların Envanter ve Değerleme Araştırması: Elektrik Üretim Anonim Şirketi Genel Müdürlüğü Hirfanlı Hidroelektrik Santrali”, Finans ve Bankacılık Çalışmaları Dergisi, 5 (5), 30-51.
• Ayanoğlu, G.G. (2013). Kooperatiflerde Toplumsal Sorumluluk İlkesi ve Yenilenebilir Enerji Kooperatifleri (Uzmanlık Tezi), Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Boscán, L., Kaiser, B. A., & Ravn-Jonsen, L. (2021). “Beyond Wind: New Challenges to the Expansion of Renewables in Denmark”, New Challenges and Solutions for Renewable Energy: Japan, East Asia and Northern Europe, 319.
• Büyükmıhcı, M. Kemal. (2003). “Yenilenebilir Enerji Kaynakları Avrupa Birliği Ülkelerindeki Uygulamalar ve Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Tarafından Hazırlanmakta Olan Kanun Tasarısı Taslağı Çerçevesinde Planlanan Önlemler”, Yeni ve Yenilenebilir Enerji Kaynakları Sempozyumu, TMMOB, 3-4 Ekim 2003, Kayseri, 15-22.
• Cook, Jonathan A. & Lin Lawell, C.-Y. C. (2020). “Wind Turbine Shutdowns and Upgrades in Denmark: Timing Decisions and the Impact of Government Policy”, The Energy Journal, 41 (3), 1-51.
• Çalışkan, M. (2010). “Türkiye Rüzgar Enerjisi Potansiyeli”. https://www.mgm.gov.tr/FILES/haberler/2010/rets-seminer/2_Mustafa_CALISKAN_RITM.pdf (Erişim Tarihi:17.09.2021).
• Çukurçayır, M. A. & Sağır, H. (2008). Enerji Sorunu, Çevre ve Alternatif Enerji Kaynakları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 257-278.
• Danish Energy Agency (2012). “Energy Policy in Denmark”. http://www.cnrec.org.cn/_data/ 2013/05/14/27b0a548_4aeb_4709_a64c_a5bd33d9aeef/EnergyPolicyinDenmark.pdf (Erişim Tarihi:12.09.2021).
• Danish Energy Agengy (2017). “Wind Power”, https://ens.dk/en/our-responsibilities/wind-power (Erişim Tarihi: 2.09.2021).
• Dereli, S. (2001). Rüzgar Enerjisi, TÜBİTAK, Ankara.
• DPT (2001). 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı, Elektrik Enerjisi Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT. Ankara.
• Energinet (2020). “CSR Report”. https://energinet.dk/Om-publikationer/Publikationer/Samfundsansvar-2020 (Erişim Tarihi: 12.08.2021).
• Energyaero (2015). “Danimarka Türkiye’ye Enerji Ateşesi Atadı”. http://www.energyaero.com/haber/DANIMARKA-TURKIYE-YE-ENERJI-ATASESI-ATADI/23466 (Erişim Tarihi:11.10.2021).
• Erdoğdu, E. (2009). On the Wind Energy in Turkey, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 13 (6-7), 1361-1371.
• Global Wind Energy Council (2021). “GWEC Global Wind Report”, https://gwec.net/wp-content/uploads/2021/03/GWEC-Global-Wind-Report-2021.pdf (Erişim Tarihi: 11.10.2021).
• Güler, Ö. (2009). “Wind Energy Status in Electrical Energy Production of Turkey”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 13, 473-478.
• Hatipoğlu, Emre, “Enerji Güvenliği”, Güvenlik Yazıları Serisi, No.44, Kasım 2019, https://trguvenlikportali.com/wpcontent/uploads/2019/12/EnerjiGuvenligi_EmreHatipoglu_v.1.pdf (Erişim Tarihi: 21.11.2021).
• Heymann, M. (1998). “Signs of Hubris: The Shaping of Wind Technology Styles in Germany, Denmark, and the United States, 1940-1990”, Technology and Culture, 39 (4), 641–670.
• Hill, J.S. (2018, 27 Şubat). “Vestas Again Leads Onshore Wind Turbine Manufacturers In 2017, Siemens Gamesa Closing The Gap”. https://cleantechnica.com/2018/02/27/vestas-again-leads-onshore-wind-turbine-manufacturers-in-2017-siemens-gamesa-closing-the-gap/ (Erişim Tarihi: 11.10.2021).
• İKA (2020). İzmir İli Rüzgar Türbini Havacılık İkaz Lambası Üretim Tesisi Ön Fizibilite Raporu, İzmir.
• Kahraman, N., Özceyhan, V. & Çerçi, Y. (2003). Rüzgar Enerjisi Değerlendirme Kriterleri ve Türkiye Rüzgar Enerjisi Potansiyeli. Yeni ve Yenilenebilir Enerji Kaynakları Sempozyumu ve Sergisi, Makine Mühendisleri Odası.
• Karagöl, E. T. & Kavaz, İ. (2017). “Dünya ve Türkiye’de Yenilenebilir Enerji”, Analiz, 197, 1-31.
• Koç, E. & Kaya, K. (2015). “Enerji Kaynakları-Yenilenebilir Enerji Durumu”, Mühendis ve Makina, 56 (668), 36-47.
• Koçaslan, G. (2010). “Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi Çerçevesinde Türkiye'nin Rüzgar Enerjisi Potansiyelinin Yeri ve Önemi”, Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 53-61.
• Korukçu, M.Ö. & Kılıç, M. (2011). Bursa’da Rüzgar Enerjisi Potansiyeli ve Kullanımı. Rüzgar Enerjisi ve Türbinleri Yerel Sempozyumu, 11-12 Mart 2011, Gönen/Bandırma, 19-24.
• Özbirinci, Y. (2015). “Danimarka’dan Tarihi Bir Rekor: Enerji İhtiyacının %140’ı Rüzgar Türbinlerinden Üretildi”. https://gaiadergi.com/danimarkadan-tarihi-bir-rekor-enerji-ihtiyacinin-yuzde-140i-ruzgar-turbinlerinden-uretildi (Erişim Tarihi: 18.01.2022).
• Pineda, I., & Tardieu, P. (2018). Wind in Power 2017, Wind Europe.
• Renewable Energy Policy Network for 21th Century (REN21). (2014). “Renewables 2014 Global Status Report”. https://www.ren21.net/wp-content/uploads/2019/05/GSR2014_Full-Report_English.pdf (Erişim Tarihi: 13.12.2021).
• Sawin, J. (2003). Dünyanın Durumu 2003. Worldwatch Enstitüsü (20. Yıl Özel Baskısı), İstanbul: TEMA Vakfı Yayınları.
• SETA (2017). Dünyada ve Türkiye’de Yenilenebilir Enerji, 197, İstanbul.
• Seydioğulları, H.S. (2013). Sürdürülebilir Kalkınma için Yenilenebilir Enerji. Planlama, 23 (1), 19-25.
• Şahin, M.E. (2020). “Açık Deniz Rüzgar Sistemleri Üzerine Bir İnceleme ve Danimarka Örneği”, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 1 (1), 54-67.
• Şenel, M.C. ve Koç, E. (2015). “Dünyada ve Türkiye’de Rüzgâr Enerjisi Durumu-Genel Değerlendirme”, Mühendis ve Makina, 56 (663), 46-56.
• Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği (TÜREB). (2016). “Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği Rüzgar Enerjisi ve Etkileşim Raporu”, http://www.tureb.com.tr/turebsayfa/duyurular/turkiye-ruzgar-enerjisi-birligi-ruzgar-enerjisi-ve-etkilesim-raporu (Erişim Tarihi: 13.12.2021).
• Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği (TÜREB). (2021). “Türkiye Rüzgar Enerjisi İstatistik Raporu”, https://tureb.com.tr//lib/uploads/55081baf3b9a1091.pdf (Erişim Tarihi: 13.12.2021).
• Wind Europe (2022). Wind Energy in Europe 2021 Statistics and the Outlook for 2022-2026, Brüksel, Belçika.
• WWF Türkiye Raporu 2011 (2011). Yenilenebilir Enerji Geleceği ve Türkiye, İstanbul.
• Yılmaz, M. (2012). “Türkiye’nin Enerji Potansiyeli ve Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Açısından Önemi”, Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 4 (2), 33-54.