Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Determination of Monetary Policy Responses of The Central Bank of Republic of Turkey in the Context of The Taylor Rule: Linear and Nonlinear Time Series Analysis (2002: Q1-2019Q: 2)

Yıl 2020, , 35 - 65, 10.05.2020

Ömer Yalçınkaya Şekip Yazgan

https://doi.org/10.25294/auiibfd.734200
Cited By: 4

Öz

In this study, it is aimed to empirically examine whether the original and extended Taylor rules are valid in determining policy interest rates used as the main tool of monetary policy by the Central Bank of the Republic of Turkey (CBRT), which has adopted the inflation targeting regime since 2002. For this purpose, the validity of the original and extended Taylor rules for the CBRT in the 2002: Q1-2019Q: 2 period is examined econometrically in the context of linear and nonlinear time series analysis. As a result of the study, it was found that the original and extended Taylor rules in linear and nonlinear forms were valid for inflation, production and exchange rate deficits for the CBRT during the review period. These results indicate that the monetary policy strategies were designed by the CBRT within the scope of the original and extended Taylor rules and determined by considering changes in inflation, production and exchange rate deficits of money market policy interest rates, in 2002-2019 period the adoption of inflation targeting regime in Turkey's economy.

Anahtar Kelimeler

Taylor Rule Regular Monetary Policies CBRT Linear and Nonlinear Time Series Analysis

Kaynakça

  • Aguiar-Conraria, L., Martins, M. M., & Soares, M. J. (2018). “Estimating the Taylor rule in the time-frequency domain”. Journal of Macroeconomics, 57, 122-137.
  • Akat, A.S. (2004). “Dalgalı Kur ve Para Politikası: Bir Parasal Kural Önerisi”. Gülten Kazgan’a Armağan: Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ekonomisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. İstanbul. 1-19.
  • Akdeniz, C. ve Çatık, A. N. (2019). “Finansal Koşulların Taylor Kuralının Geçerliliği Üzerindeki Etkisi: Türkiye Üzerine Ampirik Bulgular”. TESAM Akademi Dergisi, Türkiye Ekonomisi Özel sayısı, 107-126.
  • Aklan, N. A. ve Nargeleçekenler, M. (2008).“Taylor Kuralı: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 63(02):21-41.
  • Albayrak, N. ve Abdioğlu, Z. (2015). “Geriye ve İleriye Dönük Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonlarının Tahmini: Taylor Kuralı”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4), 141-163.
  • Alp, H., Baskaya, Y. S., Kilinc, M., ve Yuksel, C. (2011). “Turkiye için Hodrick-Prescott Filtresi Düzgünleştirme Parametresi Tahmini”. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Ekonomi Notları, (No. 1103):1-8.
  • Ardor, N. H. (2014). “İleriye Dönük Yeni Keynesyen Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonunun Tahmini”., Ekonomik Yaklaşım. 24(89):45-71.
  • Bal, H., Tanrıöver, B. ve Erdoğan, E. (2016). “Taylor Kuralı Kapsamında Merkez Bankası Politika Faiz Oranlarının Belirlenmesi: Stokastik Trend Yaklaşımı”,International Journal of Academic Value Studies, 2 (6): 95-106.
  • Ball, L. (1999), “Policy Rules for Open Economies.” Taylor, J. (Ed.), Monetary Policy Rules, Chigago: University of Chigago Press, 127-153.
  • Bec, F., Salem, M. B. ve Collard, F. (2002). Asymmetries in monetary policy reaction function evidence for the U.S., French and German central banks. Studies in Nonlinear Dynamics & Econometrics, 6(2):1-26.
  • Boehm, C. E. ve House, C. L. (2019). “Optimal Taylor Rules when Targets are Uncertain”. European Economic Review, 119:274–286.
  • Bunzel, H. ve Enders, W. (2010). “The Taylor Rule and “Opportunistic” Monetary Policy”, Creates Research Paper, 4:1-30.
  • Caporale, G. M., Helmi, M. H., Çatık, A. N., Ali, F. ve M., Akdeniz, C. (2018). “Monetary Policy Rules İn Emerging Countries: Is There An Augmented Nonlinear Taylor Rule?”. Economic Modelling, 72:306-319.
  • Chen, C., Yao, S., ve Ou, J. (2017). “Exchange Rate Dynamics İn A Taylor Rule Framework”. Journal of International Financial Markets, Institutions and Money, 46:158-173.
  • Chevapatrakul, T. , Mizen, P. ve Kim, T., (2002). “Predicting Changes in The Interest Rate: The Performance of Taylor Rules Versus Alternatives For The United Kingdom”, http//repec.org./res2016/kimTH.pdf.
  • Clarıda, R., Galı, J. ve Gertler, M. (1998). “Monetary Policy Rules in Practice Some International Evidence”. European Economic Review, 42(6): 1033-1067.
  • Cuestas J. C. ve Garrant, D. (2011), “Is Real GDP Per Capita a Stationary Process? Smooth Transitions, Nonlinear Trends and Unit Root Testing”, Empirical Economics, 41:555-563.
  • Çağlayan, E. ve Astar, M. (2011). “Faiz Oranı Hareketleri Üzerinde Enflasyon Açığı, Üretim Açığı Ve Döviz Kuru Açığının Etkisi”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2):69-87.
  • Demirbaş, E. ve Kaya, V. (2012),. “Testing The Valıdıty Of Taylor Prıncıple For Turkey From A Different Perspectıve”,AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2012, Cilt:12, 20. Yıl, Özel Sayı, 12:81-110.
  • Dolores R.M. ve Vazquez J. (2004). “The New Keynesian Monetary Models: Does It Show The Comovement Between Output and Inflation in The US?”, De Gruyter, 6(2), 1-37.
  • Dolares, R. M. (2005); “Monetary Policy Rules In Accession Countries to EU: Is the Taylor Rule a Pattern?” Economics Bulletin, C.5, No.5.
  • Gerdesmeier, D. ve Roffia, B. (2004); “Taylor Rules For The Euro Area:The Issue of Real-Time Data” Deutsche Bundesbank Discusion Papers Series 1:Studies of The Economic Research Centre, No.37.
  • Gerlach, S. ve G. Schnabel. (2000). “The Taylor Rule and Interest Rates in the EMU Area”. Economics Letters, 67:165-171.
  • Greiber, C., ve Herz, B., (2000). “Taylor Rules in Open Economies”,.Working Paper Bayreuth University.
  • Gujarati, D. N. (2009),Temel Ekonometri, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Hodrick, R. J. ve Prescott, E.C.(1997). “Postwar U.S. Business Cycles: An Empirical Investigation”. Journal of Money, Credit and Banking, 29, 1-16.
  • Gascoigne, J. ve Turner, P. (2004). “Asymmetries in Bank of England monetary Policy”. Applied Economics Letters, 11:10:615-618.
  • Judd, J. P. ve Rudebusch, G. D. (1998). “Taylor's Rule and the Fed, 1970-1997”. Federal Reserve Bank of San Francisco, Economic Review, No:3: 3-16.
  • Kamin, S.B. ve Rogers, J.H. (1996). “Monetary Policy in the End-Game to Exchange- Rate Based Stabilizations: The Case of Mexico”. Journal of International Economics, 41:285-307.
  • Kapetanios G., Shin Y. and Snell A. (2003). “Testing for a Unit Root in the Nonlinear STAR Framework”, Journal of Econometrics, 112, 359-379.
  • Kesriyeli, M. ve Yalçın, C. (1998). “Taylor Kuralı ve Türkiye Uygulaması Üzerine Bir Not”, TCMB Araştırma Genel Müdürlüğü, Tartışma Tebliği, No:9802.
  • Kozicki, S., (1999). “How Useful Are Taylor Rules for Monetary Policy”. Federal Reserve Bank of Kansas City Economic Review, Second Quarter.
  • Leiderman, L, Maino, R. ve Parrado, E. (2006). “Inflation Targeting in Dollarized Economies”, IMF Working Paper, 157.
  • Yazgan, M.E. ve Yilmazkuday, H. (2007). “Monetary policy rules in practice: evidence from Turkey and Israel”. Applied Financial Economics, 17:1, 1-8.
  • Mankiw, N. G. (2010) Makroekonomi, (Çev. Ö. F. Çolak), Efil Yayınevi, Ankara.
  • Markov, N. ve Nıtschka, T. (2013). “Estimating Taylor Rules for Switzerland: Evidence from 2000 to 2012”, Swiss National Bank Working Papers, 8.
  • Mehra, Y. P. (1994). “A Federal Funds Rate Equation”. Federal Reserve Bank of Richmond Working Paper.
  • Nelson, E. (2000).“UK Monetary Policy 1972-97: a Guide using Taylor Rules”.,Bank of England Working Paper, No:20.
  • Orlowski, L. T. (2010).“Monetary Policy Rules for Convergence to the Euro”, Economic Systems,3 4(2), 148-159.
  • Österholm, P. (2005). “The Taylor Rule: A Spurious Regression?” Bulletin of Economic Research, 53(3): 217-247.
  • Özçam, M. (2004). Enflasyon Hedeflemesi, Sermaye Piyasası Kurulu Araştırma Raporu, 23.
  • Pesaran, M. H., Shin, Y., ve Smith, R. J. (2001). “Bounds testing approaches to theanalysis of level relationships”. Journal of Applied Econometrics, 16(3): 289–326.
  • Phillips, P. C. B. ve Perron, P. (1988). “Testing for a Unit Root in Time Series Regression”. Biometrika, 75(2):335-346.
  • Shibamoto, M. (2008).“The Estimation of Monetary Policy Reaction Function in a data-rich environment: The case of Japan”.Japan and the World Economy, 20(4):497-520.
  • Shin Y., Yu B., Greenwood-Nimmo M. (2014) “Modelling Asymmetric Cointegration and Dynamic Multipliers in a Nonlinear ARDL Framework” Sickles R., Horrace W. (Eds), Festschrift in Honor of Peter Schmidt. Springer, New York, NY, 281-314.
  • Sollis, R. (2009), “A simple unit root test against asymmetric STAR nonlinearity with an application to real exchange rates in Nordic countries”, Economic Modelling, 26: 118-125.
  • Taylor, B. J. (1993). “Discretion Versus Policy Rules in Practice”. Carnegie-Rochester Conference Serieson Public Policy, 39:195-214.
  • Taylor, B. J. (2001). “The Role of the Exchange Rate in Monetary Policy Rules”. The American Economic Review, 91 (2), 263-267.
  • Taylor, J. B. (1998). “An Historical Analysis of Monetary Policy Rules”. National Bureau of Economic Research Working Paper, Vol. 6768.
  • Taylor, J. B. (1993). “Discretion versus Policy Rules in Practice”, Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy, Vol. 39:195-214.
  • TCMB, (2005). Enflasyon Hedeflemesi Rejiminin Genel Çerçevesi ve 2006 Yılında Para ve Kur Politikası. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2013a). Enflasyon ve Fiyat İstikrarı. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2013b). Parasal Aktarım Mekanizması. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2019). 100 Soruda Merkez Bankacılığı. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • Ünsal, E. M., (2017). Makro İktisat. Murat Yayınları, Ankara.
  • Vasicek, B. (2009). “Monetary Policy Rules and Inflation Process in Open Emerging Economies: Evidence For 12 New EU Members”. William Davidson Institute Working Paper, 968.
  • Wang, R., Morley, B., ve Ordonez, J. (2016). “The Taylor Rule, Wealth Effects And The Exchnage Rate”. Review of International Economics, 24:282–301.

Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2)

Yıl 2020, , 35 - 65, 10.05.2020

Ömer Yalçınkaya Şekip Yazgan

https://doi.org/10.25294/auiibfd.734200
Cited By: 4

Öz

Bu çalışmada, 2002 yılından bu yana enflasyon hedeflemesi rejimini benimsemiş olan Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) tarafından para politikasının temel aracı olarak kullanılan politika faiz oranlarının belirlenmesinde orijinal ve genişletilmiş Taylor kurallarının geçerli olup olmadığının ampirik olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla çalışmada orijinal ve genişletilmiş Taylor kurallarının TCMB açısından 2002:Q1-2019Q:2 dönemindeki geçerliliği, doğrusal ve doğrusal olmayan zaman serisi analizi kapsamında ekonometrik olarak incelenmektedir. Çalışma sonucunda, doğrusal ve doğrusal olmayan formlarda orijinal ve genişletilmiş Taylor kurallarının inceleme döneminde TCMB açısından enflasyon, üretim ve döviz kuru açıkları itibariyle geçerli olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar, Türkiye ekonomisinde enflasyon hedeflemesi rejiminin benimsendiği 2002-2019 döneminde TCBM tarafından para politikası stratejilerinin orijinal ve genişletilmiş Taylor kuralları kapsamında tasarlandığını ve para piyasası politika faiz oranlarının enflasyon, üretim ve döviz kuru açıklarındaki değişimlerin dikkate alınmasıyla belirlendiğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Taylor Kuralı Kurallı Para Politikaları TCMB Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi

Kaynakça

  • Aguiar-Conraria, L., Martins, M. M., & Soares, M. J. (2018). “Estimating the Taylor rule in the time-frequency domain”. Journal of Macroeconomics, 57, 122-137.
  • Akat, A.S. (2004). “Dalgalı Kur ve Para Politikası: Bir Parasal Kural Önerisi”. Gülten Kazgan’a Armağan: Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ekonomisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. İstanbul. 1-19.
  • Akdeniz, C. ve Çatık, A. N. (2019). “Finansal Koşulların Taylor Kuralının Geçerliliği Üzerindeki Etkisi: Türkiye Üzerine Ampirik Bulgular”. TESAM Akademi Dergisi, Türkiye Ekonomisi Özel sayısı, 107-126.
  • Aklan, N. A. ve Nargeleçekenler, M. (2008).“Taylor Kuralı: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 63(02):21-41.
  • Albayrak, N. ve Abdioğlu, Z. (2015). “Geriye ve İleriye Dönük Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonlarının Tahmini: Taylor Kuralı”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4), 141-163.
  • Alp, H., Baskaya, Y. S., Kilinc, M., ve Yuksel, C. (2011). “Turkiye için Hodrick-Prescott Filtresi Düzgünleştirme Parametresi Tahmini”. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Ekonomi Notları, (No. 1103):1-8.
  • Ardor, N. H. (2014). “İleriye Dönük Yeni Keynesyen Para Politikası Reaksiyon Fonksiyonunun Tahmini”., Ekonomik Yaklaşım. 24(89):45-71.
  • Bal, H., Tanrıöver, B. ve Erdoğan, E. (2016). “Taylor Kuralı Kapsamında Merkez Bankası Politika Faiz Oranlarının Belirlenmesi: Stokastik Trend Yaklaşımı”,International Journal of Academic Value Studies, 2 (6): 95-106.
  • Ball, L. (1999), “Policy Rules for Open Economies.” Taylor, J. (Ed.), Monetary Policy Rules, Chigago: University of Chigago Press, 127-153.
  • Bec, F., Salem, M. B. ve Collard, F. (2002). Asymmetries in monetary policy reaction function evidence for the U.S., French and German central banks. Studies in Nonlinear Dynamics & Econometrics, 6(2):1-26.
  • Boehm, C. E. ve House, C. L. (2019). “Optimal Taylor Rules when Targets are Uncertain”. European Economic Review, 119:274–286.
  • Bunzel, H. ve Enders, W. (2010). “The Taylor Rule and “Opportunistic” Monetary Policy”, Creates Research Paper, 4:1-30.
  • Caporale, G. M., Helmi, M. H., Çatık, A. N., Ali, F. ve M., Akdeniz, C. (2018). “Monetary Policy Rules İn Emerging Countries: Is There An Augmented Nonlinear Taylor Rule?”. Economic Modelling, 72:306-319.
  • Chen, C., Yao, S., ve Ou, J. (2017). “Exchange Rate Dynamics İn A Taylor Rule Framework”. Journal of International Financial Markets, Institutions and Money, 46:158-173.
  • Chevapatrakul, T. , Mizen, P. ve Kim, T., (2002). “Predicting Changes in The Interest Rate: The Performance of Taylor Rules Versus Alternatives For The United Kingdom”, http//repec.org./res2016/kimTH.pdf.
  • Clarıda, R., Galı, J. ve Gertler, M. (1998). “Monetary Policy Rules in Practice Some International Evidence”. European Economic Review, 42(6): 1033-1067.
  • Cuestas J. C. ve Garrant, D. (2011), “Is Real GDP Per Capita a Stationary Process? Smooth Transitions, Nonlinear Trends and Unit Root Testing”, Empirical Economics, 41:555-563.
  • Çağlayan, E. ve Astar, M. (2011). “Faiz Oranı Hareketleri Üzerinde Enflasyon Açığı, Üretim Açığı Ve Döviz Kuru Açığının Etkisi”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2):69-87.
  • Demirbaş, E. ve Kaya, V. (2012),. “Testing The Valıdıty Of Taylor Prıncıple For Turkey From A Different Perspectıve”,AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2012, Cilt:12, 20. Yıl, Özel Sayı, 12:81-110.
  • Dolores R.M. ve Vazquez J. (2004). “The New Keynesian Monetary Models: Does It Show The Comovement Between Output and Inflation in The US?”, De Gruyter, 6(2), 1-37.
  • Dolares, R. M. (2005); “Monetary Policy Rules In Accession Countries to EU: Is the Taylor Rule a Pattern?” Economics Bulletin, C.5, No.5.
  • Gerdesmeier, D. ve Roffia, B. (2004); “Taylor Rules For The Euro Area:The Issue of Real-Time Data” Deutsche Bundesbank Discusion Papers Series 1:Studies of The Economic Research Centre, No.37.
  • Gerlach, S. ve G. Schnabel. (2000). “The Taylor Rule and Interest Rates in the EMU Area”. Economics Letters, 67:165-171.
  • Greiber, C., ve Herz, B., (2000). “Taylor Rules in Open Economies”,.Working Paper Bayreuth University.
  • Gujarati, D. N. (2009),Temel Ekonometri, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Hodrick, R. J. ve Prescott, E.C.(1997). “Postwar U.S. Business Cycles: An Empirical Investigation”. Journal of Money, Credit and Banking, 29, 1-16.
  • Gascoigne, J. ve Turner, P. (2004). “Asymmetries in Bank of England monetary Policy”. Applied Economics Letters, 11:10:615-618.
  • Judd, J. P. ve Rudebusch, G. D. (1998). “Taylor's Rule and the Fed, 1970-1997”. Federal Reserve Bank of San Francisco, Economic Review, No:3: 3-16.
  • Kamin, S.B. ve Rogers, J.H. (1996). “Monetary Policy in the End-Game to Exchange- Rate Based Stabilizations: The Case of Mexico”. Journal of International Economics, 41:285-307.
  • Kapetanios G., Shin Y. and Snell A. (2003). “Testing for a Unit Root in the Nonlinear STAR Framework”, Journal of Econometrics, 112, 359-379.
  • Kesriyeli, M. ve Yalçın, C. (1998). “Taylor Kuralı ve Türkiye Uygulaması Üzerine Bir Not”, TCMB Araştırma Genel Müdürlüğü, Tartışma Tebliği, No:9802.
  • Kozicki, S., (1999). “How Useful Are Taylor Rules for Monetary Policy”. Federal Reserve Bank of Kansas City Economic Review, Second Quarter.
  • Leiderman, L, Maino, R. ve Parrado, E. (2006). “Inflation Targeting in Dollarized Economies”, IMF Working Paper, 157.
  • Yazgan, M.E. ve Yilmazkuday, H. (2007). “Monetary policy rules in practice: evidence from Turkey and Israel”. Applied Financial Economics, 17:1, 1-8.
  • Mankiw, N. G. (2010) Makroekonomi, (Çev. Ö. F. Çolak), Efil Yayınevi, Ankara.
  • Markov, N. ve Nıtschka, T. (2013). “Estimating Taylor Rules for Switzerland: Evidence from 2000 to 2012”, Swiss National Bank Working Papers, 8.
  • Mehra, Y. P. (1994). “A Federal Funds Rate Equation”. Federal Reserve Bank of Richmond Working Paper.
  • Nelson, E. (2000).“UK Monetary Policy 1972-97: a Guide using Taylor Rules”.,Bank of England Working Paper, No:20.
  • Orlowski, L. T. (2010).“Monetary Policy Rules for Convergence to the Euro”, Economic Systems,3 4(2), 148-159.
  • Österholm, P. (2005). “The Taylor Rule: A Spurious Regression?” Bulletin of Economic Research, 53(3): 217-247.
  • Özçam, M. (2004). Enflasyon Hedeflemesi, Sermaye Piyasası Kurulu Araştırma Raporu, 23.
  • Pesaran, M. H., Shin, Y., ve Smith, R. J. (2001). “Bounds testing approaches to theanalysis of level relationships”. Journal of Applied Econometrics, 16(3): 289–326.
  • Phillips, P. C. B. ve Perron, P. (1988). “Testing for a Unit Root in Time Series Regression”. Biometrika, 75(2):335-346.
  • Shibamoto, M. (2008).“The Estimation of Monetary Policy Reaction Function in a data-rich environment: The case of Japan”.Japan and the World Economy, 20(4):497-520.
  • Shin Y., Yu B., Greenwood-Nimmo M. (2014) “Modelling Asymmetric Cointegration and Dynamic Multipliers in a Nonlinear ARDL Framework” Sickles R., Horrace W. (Eds), Festschrift in Honor of Peter Schmidt. Springer, New York, NY, 281-314.
  • Sollis, R. (2009), “A simple unit root test against asymmetric STAR nonlinearity with an application to real exchange rates in Nordic countries”, Economic Modelling, 26: 118-125.
  • Taylor, B. J. (1993). “Discretion Versus Policy Rules in Practice”. Carnegie-Rochester Conference Serieson Public Policy, 39:195-214.
  • Taylor, B. J. (2001). “The Role of the Exchange Rate in Monetary Policy Rules”. The American Economic Review, 91 (2), 263-267.
  • Taylor, J. B. (1998). “An Historical Analysis of Monetary Policy Rules”. National Bureau of Economic Research Working Paper, Vol. 6768.
  • Taylor, J. B. (1993). “Discretion versus Policy Rules in Practice”, Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy, Vol. 39:195-214.
  • TCMB, (2005). Enflasyon Hedeflemesi Rejiminin Genel Çerçevesi ve 2006 Yılında Para ve Kur Politikası. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2013a). Enflasyon ve Fiyat İstikrarı. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2013b). Parasal Aktarım Mekanizması. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • TCMB, (2019). 100 Soruda Merkez Bankacılığı. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara.
  • Ünsal, E. M., (2017). Makro İktisat. Murat Yayınları, Ankara.
  • Vasicek, B. (2009). “Monetary Policy Rules and Inflation Process in Open Emerging Economies: Evidence For 12 New EU Members”. William Davidson Institute Working Paper, 968.
  • Wang, R., Morley, B., ve Ordonez, J. (2016). “The Taylor Rule, Wealth Effects And The Exchnage Rate”. Review of International Economics, 24:282–301.
Toplam 57 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ekonomi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ömer Yalçınkaya Bu kişi benim 0000-0002-1210-2405

Şekip Yazgan Bu kişi benim 0000-0003-1006-668X

Yayımlanma Tarihi 10 Mayıs 2020
Gönderilme Tarihi 6 Eylül 2019
Kabul Tarihi 21 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Yalçınkaya, Ö., & Yazgan, Ş. (2020). Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2). Akdeniz İİBF Dergisi, 20(1), 35-65. https://doi.org/10.25294/auiibfd.734200
AMA Yalçınkaya Ö, Yazgan Ş. Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2). Akdeniz İİBF Dergisi. Mayıs 2020;20(1):35-65. doi:10.25294/auiibfd.734200
Chicago Yalçınkaya, Ömer, ve Şekip Yazgan. “Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal Ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2)”. Akdeniz İİBF Dergisi 20, sy. 1 (Mayıs 2020): 35-65. https://doi.org/10.25294/auiibfd.734200.
EndNote Yalçınkaya Ö, Yazgan Ş (01 Mayıs 2020) Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2). Akdeniz İİBF Dergisi 20 1 35–65.
IEEE Ö. Yalçınkaya ve Ş. Yazgan, “Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2)”, Akdeniz İİBF Dergisi, c. 20, sy. 1, ss. 35–65, 2020, doi: 10.25294/auiibfd.734200.
ISNAD Yalçınkaya, Ömer - Yazgan, Şekip. “Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal Ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2)”. Akdeniz İİBF Dergisi 20/1 (Mayıs 2020), 35-65. https://doi.org/10.25294/auiibfd.734200.
JAMA Yalçınkaya Ö, Yazgan Ş. Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2). Akdeniz İİBF Dergisi. 2020;20:35–65.
MLA Yalçınkaya, Ömer ve Şekip Yazgan. “Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal Ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2)”. Akdeniz İİBF Dergisi, c. 20, sy. 1, 2020, ss. 35-65, doi:10.25294/auiibfd.734200.
Vancouver Yalçınkaya Ö, Yazgan Ş. Taylor Kuralı Kapsamında Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Tepkilerinin Belirlenmesi: Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Zaman Serisi Analizi (2002:Q1-2019Q:2). Akdeniz İİBF Dergisi. 2020;20(1):35-6.

Cited By

Assessing the applicability of the expanded Taylor Rule within an inflation targeting framework: Empirical evidence from Türkiye
Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.31795/baunsobed.1349483
TÜRKİYE’DE ENFLASYON HEDEFLEMESİ VE GENİŞLETİLMİŞ TAYLOR KURALININ 2008-2023 YILLARI ARASINDA GEÇERLİLİĞİNİN TEST EDİLMESİ
Toplum Ekonomi ve Yönetim Dergisi
https://doi.org/10.58702/teyd.1357546
TÜRKİYE’DE PARA POLİTİKASINA FARKLI BİR BAKIŞ: FİNANSAL ÇEVRİMLERLE GENİŞLETİLMİŞ TAYLOR KURALI
Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1105523
GENİŞLETİLMİŞ TAYLOR KURALI’NIN TÜRKİYE EKONOMİSİ İÇİN GEÇERLİLİĞİNİN FOURİER TESTLER İLE ANALİZİ
Uluslararası Ticaret ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.30711/utead.1211538
Dizinler

143751437114372      14373