Testıng Wagner’s Law for Turkey: ARDL Analysıs for 1980-2014 Perıod

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 34, 18 - 44, 31.12.2016

Süleyman Ulutürk Servet Akyol Mehmet Mert

https://doi.org/10.25294/auiibfd.308026

Cited By: 3

Öz

In this paper, the Wagner’s Law for Turkey for the period
1980-2014 is analyzed. Wagner’s law investigates whether there is a long run
relationship between government expenditure and the gross national product of
country. The paper uses Bounding Testing Approach (ARDL-Co-integration)
techniques to test the validity of Law’s proposition. Five
models are used frequently referenced in the literature for testing Wagner’s
Law.

The test results differ for models. Model 4 and Model 5 have not
presented a conclusive evidence about whether Wagner Law is valid or not.
Conversely, results of the other three models show us that the Law is valid. 

Anahtar Kelimeler

Wagner’s Law, Public Expenditures, Economic Growth, ARDL Co-integration

Wagner Yasası’nın Türkiye İçin Test Edilmesi: 1980-2014 Dönemine İlişkin ARDL Analizi

Öz

Bu çalışmada Türkiye için Wagner Yasası 1980-2014 dönemi için
araştırılmıştır. Wagner Yasası kamu harcamaları ile milli gelir arasındaki uzun
dönemli ilişki olup olmadığını araştırır. Bu çalışmada yasanın geçerliliği
Sınır Testi Yaklaşımı (ARDL) tekniği ile test edilmiştir. Yasayı test etmek
için literatürde sıkça başvurulan beş model kullanılmıştır.

Elde edilen sonuçlar modeller için farklılık göstermektedir.
Model 4 ve Model 5’in test sonuçları incelenen dönemde Wagner Yasasının geçerli
olup olmayacağı konusunda kesin bir kanıt sunmamıştır. Buna karşın, diğer üç
modelin sonuçları yasanın geçerli olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Wagner Yasası, Kamu Harcamaları, Ekonomik Büyüme, ARDL, Eşbütünleşme

Kaynakça

• Abizadeh, S., & Gray, J. (1985). Wagner’s Law: A Plooded Time-Series, Cross-Section Comparison. National Tax Journal, 38, 209-238.
• Anwar, M.S., & Stophan, D., & Sampath, R.K., (1996). Causality Between Government Expenditures and Economic Growth: An Examination Using Cointegration Techniques’, Public Finance, Vol 51(2), 166-184.
• Arısoy, İ. (2005). Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, (2), 63-80.
• Aytaç, D., & Güran, M.C. (2010). Kamu Harcamalarının Bileşimi Ekonomik Büyümeyi Etkiler mi? Türkiye Ekonomisi İçin Bir Analiz. Sosyoekonomi, Temmuz-Aralık, 130-152.
• Bağdigen, M., & Beşer, B. (2009). Ekonomik Büyüme İle Kamu Harcamaları Arasındaki Nedensellik İlişkisinin Wagner Tezi Kapsamında Bir Analizi: Türkiye Örneği. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(5), 1-17.
• Başar, S. A., & Temurlenk, H., & Sinan, M. & Polat, Ö. (2009). Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Büyüme İlişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 301-314.
• Brown R.L., & Durbin, J., & Evans J.M. (1975). Techniques For Testing The Constancy Of Regression Relations Over Time. Journal of the Royal Statistical Society, 37, 149–163.
• Cameron, D. R. (1978). The Expansion of the Public Economy: A Comparative Analysis. The American Political Science Review, 72, 1243-1261.
• Carr, J. L. (1989). Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time –Series Data: Comment. The American Economic Review, 7(1):267-271.
• Chang, T. (2000). An econometric terst of Wagner’s law for six countries based on cointegration and error-correction modelling techniques, Applied Economics, 34, 1157-1169.
• Çavuşoğlu, T. A. (2005). Testing the Validity of Wagner’s Law in Turkey: The Bounds Testing Approach, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 60(1), 74-88.
• Demirbaş, S. (1999). Cointegration analysis-causality testing and Wagner's law: the case of Turkey, 1950-1990. Discussion Papers in Economics from Department of Economics, 99/3, University of Leicester. İngiltere.
• Dickey D.A., & Fuller W.A. (1981). Likelihood Ratio Statistics For Autoregressive Time Series With A Unit Root. Econometrica, 49, 1057–1072.
• Engle, R., & Granger, C. (1987). Cointegration And Error Correction Representation: Estimation And Testing. Econometrica, 55:251–276.
• Es, M., & Ateş, H. (2004). Kentlileşme ve Göç: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48, 74-78.
• Frıedman, M. (1953). Essays in Positive Economics, The University of Chicago Economic Press, Chicago.
• Goffman, I.J., & Mahar, D.J. (1971). The Growth of Public Expenditures in Selected Developing Nations: Six Caribbean Countries 1940-1965. Public Finance, 26(1), 57-73.
• Grenade, K., & Wright, A. (2014). Public Spanding Selected Caribean Countries: Testing Wagner’s Law and Racthet Hypothesis. Public Finance Review, 42(4), 487-510.
• Gupta, S., (1967). Public Expenditure and Economic Growth: A Time-Series Analysis. Public Finance, 22, 423-466.
• Gül, E. & Yavuz, H. (2011). Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008, Maliye Dergisi, 160,72-85.
• Günaydin, I., (2000). Turkiye Icin Wagner ve Keynes Hipotezlerinin Testi. İktisat İşletme ve Finans,175, 70-86.
• Halıcıoğlu, F., (2003). Testing Wagner’s Law for Turkey, 1960-2000. Review of Middle East Economics and Finance, 1(2), 129-140.
• Henrekson, M., (1993). Wagner’s Law-A Spurious Relationship?. Public Finance, 48(2), 406-415.
• Johansen, S. & Juselius K. (1990). Maximum Likelihood Estimation And Inference On Cointegration With Application To The Demand For Money. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52(2), 169–210.
• Johansen, S. (1988). Statistical Analysis Of Cointegrating Vectors. Journal of Economic Dynamics and Control, 12(2-3), 231-254.
• Johansen, S. (1996). Likelihood-Based Inference in Cointegrated Vector Auto- Regressive Models, Oxford University Press, Oxford.
• Kabaklarlı, E. & Er, H.P. (2014). Türkiye’de Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyümeye Etkisinin Sınır Testi Yaklaşımı İle Analizi, Maliye Dergisi, Sayı 166, 268-285.
• Kelly, T. (1997). Public Expenditures and Growth. The Journal of Development Studies, 34(1), 60-84.
• Kolluri, B.R., & Panik, M. J., & Wahab, M. S. (2000). Government expenditure and economic growth: evidence from G7 countries. Applied Economics, 32(8), 1059-1068.
• Kwiatkowski, D., & Phillips, P.C., & Schmidt, P., & Shin, Y. (1992). Testing The Null Hypothesis Of Stationary Against The Alternative Of A Unit Root. Journal of Econometrics, 54, 159-178.
• Lamartina, S., & Zaghini, A. (2010). Increasing Public Expenditure: Wagner’s Law in OECD Countries. German Economic Review, 12(2), 149-164.
• Landau, D. (1986a). Government And Economic Growth In Less Developed Countries: An Empirical Study For 1960-1980. Economic Development And Cultural Change, October 35, 35-75.
• Landau, D. (1986b). Government Expenditure and Economic Growth: A Cross- Country Study. Southern Economic Journal, 49, 783-792.
• Lin, S. (1994). Government Spending and Economic Growth. Applied Economics, 26.
• Mackinnon, J.G. (1991). Critical value for cointegration tests. Engel, R.F., & Granger, C.W. (Ed.), Long Run Relationships: Readings in Cointegration in (pp. 267–287), Oxford: Oxford University Press.
• Mann, A. (1980). Wagner’s Law: An Econometric Test for Mexico. National Tax Journal, 33, 2.
• Menyah, Kojo., & Yemane, W. R. (2012). Wagner’s Law Revisited: A Note From South Africa” South African Journal of Economics, 80(2): 200-208.
• Michas, N.A. (1975). Wagner’s Law of Public Expenditures: What’s the Approriate Measurement for a Valid Test?. Public Finance, 30, (1), 77-85.
• Musgrave, R.A. (1969). Fiscal Systems, New Heaven:Yale University Press.
• Narayan, P.K. (2005). The Saving And Investment Nexus For China: Evidence From Cointegration Tests. Applied Economics, 37, 1979–1990.
• Oktayer, N. (2011). Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Kamu Harcamaları Arasındaki İlişkinin Ampirik Analizi:1950-2009. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 61(1), 261-282.
• Peacock, A., & Wıseman, J. (1967). The Growth of Public Expenditure in the United Kingdom, Allen and Unwin, London.
• Pesaran, M.H., & Shin Y., & Smith, R.J. (2001). Bounds Testing Approaches To The Analysis Of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics, 16(3), 289–326.
• Phillips P., & Hansen, B. (1990). Statistical inference in instrumental variables regression with I(1) process. Review of Economic Studies, 57, 99–125.
• Pryor, F.L. (1968). Public Expenditure in Communist and Capitalist Nations, Londra: George Allen and Unwin.
• Ram, R. (1986a). Comparing Evidence on Wagner’s Hypothesis from Conventional and “Real” Data. Economic Letters, 20, 259-262.
• Ram, R. (1986b). Governmet Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence From Cross-section and Time-series Data. The American Economic Review,76(1), 191-203.
• Ram, R. (1987). Wagner’s Hypothesis in Time-Series and Cross-Section Perspectives: Evidence from “Real” Data for 115 Countries. The Review of Economics and Statistics, 69, 194-204.
• Rao, V.V. B. (1989). Government Size and economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-section and Time-series Data:Command. American Economic Review, 79(1), 272-80.
• Sakthivel, P. & Yedav, I.S. (2007). Causality Between Public Expenditure and National Income in India: A Reexamination’, The Icfai Journal of Public Finance, Issue 4,36-51.
• Sarı, R. (2003). Kamu harcamalarının dünyada ve Türkiye’deki gelişimi ve Türkiye’de ulusal gelir ile ilişkisi. İktisat İşletme ve Finans, 209, 25-38.
• Selen, U., & Eryiğit, K. (2009).Yapısal Kırılmaların Varlığında, Wagner Kanunu Türkiye İçin Geçerli mi?. Maliye Dergisi, Sayı 156, 177-198.
• Singh, B., & Sahni, B.S. (1984b). On The Causal Directions Between Income And Government expenditure In Canada. Public Finance, 39(3), 359-393.
• Singh, B. & Sahni, B.S. (1984a). Causality Between Public Expenditure And national Income. The Review of Economics and Statistics, 66, 630-644.
• Şahin, M. & Özenç, Ç. (2007). Kamu Harcamaları İle Makro Ekonomik Değişkenler Arasındaki Nedensellik İlişkileri, Yönetim Bilimleri Dergisi, (5:2), 199-225.
• Taşseven, Ö. (2011). The Wagner’s Law:Time Series Evidence for Turkey, 1960-2006. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12 (2), 304-316.
• Terzi, H. (1998). Kamu Harcamalari ile Ekonomik Kalkinma Iliskisi Uzerine Ekonometrik Bir İnceleme. İktisat, İşletme ve Finans, 13, 67-78.
• Tobin, D., (2005). Economic Liberalisation, the Changing Role of the State and “Wagner’s Law”: China’s Dvelopment Experience Since 1978. World Development, 33.
• Tuna, K. (2014). Türkiye’de Wagner Kanunu’nun Geçerliliğinin Test Edilmesi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 1(3), 54-57.
• Ulutürk, S. (1998). Türkiye’de Planlı Dönemde Kamu Harcamalarının Gelişimi ve Devletin Ekonomideki Rolü, Ankara: Akçağ Yayınları.
• Ulutürk, S. (2001). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi 1,131-139.
• Uzay, N. (2002). Kamu Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: Türkiye Örneği (1970-1999)’, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, Sayı 19, 151-172
• Wahab, M. (2004). Economic growth and government expenditure: evidence from a new test specification, Applied Economics, 36, 2125-2135.
• Yamak, N. , & Küçükkale, Y. (1997). Türkiye’de Kamu Harcamaları Ekonomik Büyüme Ilişkisi. İktisat İşletme ve Finans, 131, 5–14.
• Yıldırım, R. (1994). Türkiye’de Gayri Safi Milli Hasıla İle Kamu Harcamaları Arasında Nedensellik İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 9(1), 25-40.
• Yüksel, C., & Songur, M. (2011). Kamu Harcamalarının Bileşenleri ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Analiz (1980-2010). Maliye Dergisi,161: 365-380.
• Wagner, A. (1964). Three Extracts on Public Finance. Musgrave, R., & Peacock, A., (Ed.), Classics in the Theory of Public Finance in (pp.8-17) London: Macmillan.