The fall in
growth rate of per capita income in relation to non-increasing productivity
levels after a certain threshold in developing countries is called “middle
income trap”. In most cases, the fall in productivity is explained by the
matured technology used in accumulated capital in urban areas, by the limited
qualifications of human capital and by the transformation of industries into a
more unqualified labor abundant structure. Analysing this issue from the
perspective of Turkish economy, another factor that arose to explain the trap
was the relatively limited increase in fixed capital investment for long years
with respect to industrialized countries. Besides, the regional diversification
in terms of development level in Turkey causes the “trap” to turn into a
vicious circle as in this fragmented structure of national economy, relatively
more productive and richer regions are fed by the cheap labor force and raw
materials of poor regions.
In this study,
impact of particularly the regional diversification in human capital and
relatively low fixed capital investment on middle income trap are analyzed by
focusing on regional value added. In the analyses, a panel data set at NUTS 2
level was used and the econometric analyses were estimated by fixed-effect
panel and geographically weighted regression. Hence, while the relative
significance of regional diversification in human capital and fixed capital
investment is derived, relevant messages were created for policy makers at NUTS
2 level by basing on empirical evidence. Findings provide the information that
production scale, number of vocational and technical schools and number of
students per teacher explain the variation in per capita gross value added in
NUTS 2 level regions and the effects of these factors persisted in the period
between 2004-2011.
Productivity Regional Diversification Middle Income Trap Geographically Weighted Regression
Verimlilik düzeyindeki azalmaya bağlı
olarak gelişmekte olan ülkelerde, kişi başına düşen gelirin artış hızının
giderek yavaşlaması ve gelir seviyesinin belirli bir düzeyde sabitlenmesi
"orta gelir tuzağı" olarak adlandırılmaktadır. Verimlilikte görülen
azalma ise kentlerde yığılan sermayenin giderek olgunlaşan teknoloji
kullanması, beşeri sermayenin gelişmemesi ve ekonominin vasıfsız işgücü yoğun
bir istihdam yapısına dönüşmesi ile açıklanmaktadır. Konu Türkiye açısından
incelendiğinde, uzun süredir oldukça düşük seyreden sabit sermaye yatırımlarının,
sanayileşmiş ülkelere kıyasla yukarıda sıralananlara ek bir faktör olarak
ortaya çıktığı görülmektedir. Bununla birlikte, Türkiye’deki bölgesel
gelişmişlik farklılıkları,göreli olarak yoksul bölgelerin ucuz işgücü ve
hammadde ile daha üretken ve zengin bölgeleri beslemesine, böylece bölgesel
farklılaşmanın bir kısır döngü haline gelmesine yol açmaktadır.
Bu çalışma, özellikle beşeri sermaye
alanında bölgesel farklılaşma ile göreli olarak düşük seyreden sabit sermaye
yatırımlarının orta gelir tuzağına etkilerini, bölgesel katma değer üzerinde
odaklanarak incelemektedir. Çalışmada, Düzey 2 bölgelerine ilişkin panel veri
kullanılırken ekonometrik modeller sabit etkili panel ve coğrafi olarak
ağırlıklandırılmış regresyon tekniği ile tahmin edilmektedir. Bulgular, işyeri
ölçeği, mesleki ve teknik okul sayıları ve öğretmen başına düşen öğrenci
sayısının Düzey 2 bölgelerinde gayri safi katma değerdeki değişimi açıkladığını
ve bu üç faktörün 2004-2011 döneminde etkisini sürdürdüğünü göstermektedir.
Verimlilik Bölgesel Farklılaşma Orta Gelir Tuzağı Coğrafi Olarak Ağırlıklandırılmış Regresyon
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 20 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 30 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 17 Sayı: 35 |