Yenilikçi Davranış Ölçeğinin (YDÖ) Türkiye’ye Uyarlama Çalışması

Yıl 2020, , 65 - 80, 29.09.2020

Osman Pala , Nuray Turan

https://doi.org/10.18037/ausbd.801853

Cited By: 5

Öz

Bu araştırmanın amacı, Lukes ve Stephan’ın (2017) geliştirdiği Yenilikçi Davranış Ölçeği (YDÖ) Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirliğini test etmektir. Çalışmanın örneklemi akademisyenlerden oluşmaktadır. Elde edilen bulgular, ölçeğin orjinali ile aynı faktörlere sahip olduğunu göstermiştir. Bunlar “fikir üretimi, fikir arama, fikir iletişimi, uygulamaya başlama faaliyetleri, diğerlerini dahil etme, engellerin üstesinden gelme ve yenilikçi çıktı” olmak üzere yedi faktördür. Ölçeğin içsel tutarlılık ve güvenilirlik değerleri hem ölçeğin geneli hem de tüm faktörler için uygun çıkmış ve sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde ölçeğin tamamının güvenilir olduğu görülmüştür. Genel olarak yapılan analizler dikkate alındığında, Türkiye’de yenilikçi davranışı ölçmek amacıyla uyarlanan bu ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu söylemek mümkündür. Böylece ölçeğin, gelişime açık bir alan olarak yenilikçi davranış ölçümü için yararlı olacağı düşünülmekte, gelecekte farklı araştırmalarda bağımlı ve bağımsız değişken olarak kullanılması önerilmektedir. Aynı zamanda ölçeğin bu haliyle organizasyonlar için uygulamada çalışan davranışı ölçümlerine ve geliştirilecek eğitim-geliştirme programları ile projelere destek olacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yenilikçi Davranış, Yenilikçi İş Davranışı, Yenilikçi Davranış Ölçeği, Ölçek Uyarlama

Kaynakça

• Buckler, B. (1996). A learning process model to achieve continuous improvement and innovation, The Learning Organization, 3(3), 31-39.
• De Jong, J.P.J. & Den Hartog, D.N. (2010). Measuring innovative work behavior. Creativity and Innovation Management, 19(1), 23-36.
• Dorenbosch, L., van Engen, M.L. & Verhagen, M. (2005). On-the-job innovation: The impact of job design and human resource management through production ownership. Creativity and Innovation Management, 14(2),129-141.
• Duradoni, M., & Di Fabio, A. (2019). Intrapreneurial self-capital and sustainable innovative behavior within organizations. Sustainability, 11(2), 322, 1-10.
• Evci, N., & Aylar, F. (2017). Derleme: Ölçek geliştirme çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(10), 389-412.
• Farr J.L. & Ford C.M. (1990). Individual innovation. Managing Innovation (pp.63-80). London: Sage.
• Gareth, R.J. (2001), Organizational Theory and Cases, London, Prentice Hall International Inc.
• Hair, J.F. Jr., Black, W.C., Babin, B.J. & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis (7b.), NJ:Englewood Cliffs, Prentice Hall.
• Happell, B., Gaskin, C., & Platania-Phung, C. (2015). The construct validity of the work-related flow ınventory in a sample of Australian workers, The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 149, 42–62.
• Jafri, M.H. (2010). Organizational commitment and employees’ innovative behavior: A study in retail sector, Journal of Management Research, 10(1), 62-68.
• Jolliffe IT. Principle component analysis. Springer, NewYork: 2002.
• Kanter, R.M. (1988). When a thousand flowers bloom: Structural, collective and social conditions for innovation in organization. Research in Organizational Behavior,10, 169-211.
• Katz, D. & Kahn, R.L. (1978). The Social Psychology of Organizations. New York: John Wiley & Sons.
• Kheng, Y.K., Mahmood, R. & Beris, S.J.H. (2013). A conceptual review of innovative work behavior in knowledge ıntensive business services among knowledge workers in Malaysia. International Journal of Business, Humanities and Technology, 3(2), 93-95.
• Kleysen, R.F. & Street, C.T. (2001). Toward a multi‐dimensional measure of individual innovative behavior. Journal of Intellectual Capital, 2(3), 284-296.
• Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford publications.
• Krause, D.E. (2004). Influence-based leadership as a determinant of the inclination to innovate and of innovation-related behaviors: An empirical investigation. Leadership Quarterly, 15(1), 79-102.
• Lukes, M. & Stephen, U. (2017). Measuring employee innovation: A review of existing scales and the development of the ınnovative behavior and ınnovation support ınventories across cultures. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research, 23(1), 136-158.
• Mahgoub, A. E. F., Mostafa Shazly, M., & Mohammed El-sayed, S. (2019). Relationship between work environment and innovative behavior among staff nurses. Egyptian Journal of Health Care, 10(3), 64-77.
• Niesen, W., Hootegem, A.V., Elst, T.V., Battistelli, A. & De Witte, H. (2018). Job insecurity and innovative work behaviour: A psychological contract perspective. Psychologica Belgica, 57(4),174 - 189.
• Oldham, G.R., & Cummings, A. (1996). Employee creativity: Personal and contextual factors at work, Academy of Management Journal, 39(3), 607-634.
• Vasanthapriyan, S. (2019). Study of employee innovative behavior in Sri Lankan software companies. In Human Factors in Global Software Engineering (pp. 188-218). IGI Global.
• Samuel, C. C. (2000). Modern management diversity, quality, ethics ve the global environment, London: Prentice Hall International.
• Scott, S. G. & Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37, 580-607.
• Shalley, C.E. (1995). Effects of coaction, expected evaluation, and goal setting on creativity and productivity. Academy of Management Journal, 38, 483-503.
• Sönmez, B., İspir, Ö., Önal, M., & Emiralioğlu, R. (2019, January). Turkish psychometric properties of the innovative behavior inventory and innovation support inventory: A model analysis on nurses. In Nursing forum, 54, 254-262.
• Tabachnick, B.G. & Fidell L.S. (2001). Using multivariate statistics. Needham Heights: Allyn & Bacon.
• Thompson, V.A. (1965). Bureaucracy and innovation, Administrative Science Quarterly, 5, 1- 20.
• Van De Ven, A. (1986). Central problems in the management of innovation, Management Science, 32, 590-607.
• Veenendaal, A. & Bondarouk, T. (2015). Perceptions of HRM and their effect on dimensions of ınnovative work behaviour: Evidence from a manufacturing firm. Management Revue. Special Issue: Innovation Networks, 26(2),138-160.
• West, M.A. & Farr, J.L. (1990). Innovation at work. In M. A. West ve J. L. Farr (Eds.), Innovation and creativity at work (pp. 3–13).
• Woodman, R.W., Sawyer, J.E., & Griffin, R.W. (1993). Toward a theory of organizational creativity. Academy of Management Review, 18(2), 293-321. doi: 10.5465/AMR.1993.3997517
• Xerri, M.J. & Brunetto, Y.O. (2013). Fostering ınnovative behaviour: The importance of employee commitment and organisational citizenship behaviour. The International Journal of Human Resource Management, 24(16),3163-3177.