Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sivil Toplum ve Uluslararası Uyuşmazlıkların Çözümü: Dini Aktörlerin Çözüm Sürecindeki Rolü

Yıl 2017, Cilt: 17 Sayı: 2, 125 - 134, 15.06.2017
https://doi.org/10.18037/ausbd.417249

Öz

Uyuşmazlıkların çözümünde sivil toplum gruplarının da çok sık olmasa bile yer aldığı görülmektedir. Sivil toplum gruplarının uzlaştırma faaliyetleri dışında bırakılması uzlaşma sürecini daha kolay işler hale getirdiği düşünülse de, sivil toplum gruplarının katılımı olmadan tesis edilen uzlaşma kalıcı olamaz. Sivil toplum gruplarının uzlaşma süreçlerine doğrudan veya dolaylı yollarla katıldığı durumlarda, tesis edilen barış ortamının daha uzun süre devam ettirilmesi mümkün olmaktadır. Din kavramı ve inanç farklılıkları son yılların ‘çatışma’ nedenleri arasında gösterilmektedir. Ancak, özünde insanları iyiliğe çağırma, moral değerleri ön plana çıkararak toplumsal barış ve huzuru tesis etme amacını güden dini inanışlar, doğru anlama ve yorumlama ile uyuşmazlıkların sonlandırılıp, barışın tesisinde etkili olabilecek önemli bir potansiyele sahiptir. Bu çalışmada, dini değerlerin çatışmaların değil barış ve huzurun tesis edilmesini teşvik eden özellikleri analiz edilerek, uluslararası uyuşmazlıkların çözümünde aktif rol alan dini aktörlerin katkıları incelenmiştir. 

Kaynakça

  • Abu Nimer, M. (2001). Conflict Resolution, Culture, and Religion: Toward a Training Model of Interreligious Peacebuilding. Peace Research, 38 (6), 685–704.
  • Bartoli, A. (1999). Mediating Peace in Mozambique: The Role of Community of Sant’Egidio. Chester A. Crocker; Fen Osler Hampson ve Pamela Aall (Ed.), Herding Cats: Multi Party Mediation in a Complex World. Washington DC: USIP Press.
  • Belloni, R. (2008). Civil Society in War to Democracy Transitions. Anna Jarstad ve Timothy Sisk (Ed.), From War to Democracy: Dilemmas of Peacebuilding. Cambridge University Press.
  • Bercovitch, J. & Houston, A. (1993). Influence of Mediator Characteristics and Behavior on the Success of Mediation in International Relations. International Journal of Conflict Management, 4 (4), 297–321.
  • Bercovitch, J. & Houston, A., (2000). Why Do They Do It Like This? An Analysis of the Factors Influencing Mediation”, Journal of Conflict Resolution 44 (2), 170–202.
  • Bercovitch, J. & Kadayıfçı, A. (2002). Exploring the Relevance and Contribution of Mediation in Peace Building. Peace and Conflict Studies 9 (1), 21–41.
  • Bingham, G. (1985). Resolving Environmental Disputes, Washington, DC: The Conservation Foundation.
  • Dışişleri Bakanlığı (2012). Birleşmiş Milletler Etkin Arabuluculuk Rehberi. Ankara.
  • Diamond, L. (1999). Developing Democracy: Toward Consolidation. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
  • Dixon, W. (1993). Democracy and the Management of International Conflict. Journal of Conflict Resolution, 37, 1, 42–68.
  • Ember, C., Ember, M. & Russett, B. (1992). Peace Between Participatory Politics. World Politics 44, 4, 573–599.
  • Folberg, J. & Taylor, A. (1984). Mediation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
  • Garrett, J. (1985). Beagle Channel Dispute: Confrontation and Negotiation in the Southern Cone. Journal of Interamerican Studies and World Affairs, 27, 3, 81–109.
  • Jadou, A. A. (2009). Regime Analysis: An Alternative Approach to Explaining teh Failure of the Peace Process in the Middle East. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Medford, MA: The Fletcher School of Law and Diplomacy.
  • John, A. & Kew, D. (2008). Civil Society and Peace Negotiations: Confronting Exclusion. International Negotiation, 13, 11-36.
  • Kadayıfçı, A. (2002), Standing on an Isthmus: Islamic Narratives of War and Peace in Palestine. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Washington DC: American University, School of International Service.
  • Kempel, W. (1999). The Negotiations of the Basel Convention on the Transboundary Movements of Hazardous Wastes and Their Disposal: A National Delegation Perspective. International Negotiation, 4(3), 411–431.
  • Klaiboer, M. (1996). Understanding Success and Failure of International Mediation. Journal of Conflict Resolution, 40(2), 360–389.
  • Lee, S. (2002). The Effectiveness of Directive Mediation Strategies. Amerikan Siyaset Bilimi Derneği yıllık seminer sunumu, http://www.allacademic.com/meta/p139819_index.html (erişim tarihi: 19.11.2013)
  • Meray, S. L. (1975). Devletler Hukukuna Giriş. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
  • Moore, C. (1986). The Mediation Process: Practical Strategies for Resolving Conflict. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Muldoon, B. (2006). Heart of Conflict. New York: Putnam. Roehl, J. & Cook, R. (1985). Issues in Mediation: Rhetoric and Reality Revisited. Journal of Social Issues, 41(2), 161–178.
  • Rubin, J. Z., Pruitt D. G. & Kim, S. H. (1994). Social Conflict: Escalation, Stalemate, and Settlement. New York: McGraw-Hill.
  • Sampson, C. (1997). Religion and Peacebuilding. I.W. Zartman ve L. Rasmussen (Ed.), Peacemaking in International Conflict: Methods and Techniques. Washington, DC: United States Institute of Peace Press.
  • Sampson, C. (1994). To Make the Real Bond Between Us All: Quaker Conciliation During Nigerian Civil War. Douglas Johnston ve Cynthia Sampson (Ed.), Religion, the Missing Dimension of Statecraft. New York: Oxford University Press.
  • Savun, B. (2008). Information, Bias , and Mediation Success. International Studies Quarterly, 52, 25-47.
  • Slim, R. (1992). Small State Mediation in International Relations: Algerian Mediation of the Iranian Hostage Crisis. Jacob Bercovitch ve Jeffrey Z. Rubin (Ed.), Mediation in International Relations. New York: St. Martin’s Press.
  • Touval, S. (2003). Mediation and Foreign Policy. International Studies Review, 5(4), 91–95.
  • Turay, T. M. (2000). Civil Society and Peacebuilding: The role of the Inter-Religious Council of Sierra Leone”, http://www.c-r.org/our-work/accord/sierra-leone/inter-religious-council.php (erişim tarihi: 21.11.2013).
  • Walter, B. (2004). Does Conflict Beget Conflict? Explaining Recurring Civil War. Journal of Peace Research, 41(3), 371–388.
  • Walton, R. E., ve McKersie, R. B. (1991). A Behavioral Theory of Labor Negotiations: An Analysis of a Social Interaction System. Ithaca: ILR Press.
  • Wehr, P. & Lederach, J. P. (1996). Mediating Conflict in Central America. Jacob Bercovitch (Ed.), Resolving International Conflict: The Theory and Practice of Mediation. Boulder, CO: Lynne Rienner Publishers.
  • Young, O. R. (1967). The Intermediaries: Third parties in International Crises. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Can

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2017
Gönderilme Tarihi 8 Şubat 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 17 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Can, A. (2017). Sivil Toplum ve Uluslararası Uyuşmazlıkların Çözümü: Dini Aktörlerin Çözüm Sürecindeki Rolü. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 125-134. https://doi.org/10.18037/ausbd.417249